Yıldızımızı doldurmadan geçmeyelim lütfen, keyifli okumalar.
Bölüm Müziği: Russ- 3:15 (Breathe)
(Müzikler medyaya yüklüdür, dinleyebilirsiniz.)
VİRANE
Alev gibi bir his, dudaklarımdan göğüs kafesime doğru akarken tenimde cayır cayır yanan o tenin kokusu ve dokunuşu aklımı almaya yemin etmiş gibiydi. Her zerrem dudaklarımdaki yumuşacık baskıya pür dikkat kesilmiş fakat bedenimle beynim donmuş gibi en ufak tepki veremiyordu.
Yangının ortasında donup kalmıştım.
Nefesimi tutmuş, sanki bana olmamı öğreteceği ateş olmuş ve önce kendimi yakmıştım.
Yanarken yakmış, yakarken donmuştum.
Tarif etmeyi, betimlemeyi, anlatmayı ve hislerimin tercümesini de bu yangına ortak etmiştim.
Alevin kül olacağı yer bile her saniye bizimle tutuşuyor, cehenneme meydan okuyan bir ateşle nefesimizde can buluyordu.
Kıpırdamıyordum ve o beni büyük bir tutkuyla öpüyordu. Dudakları dudaklarımı talan ederken bir heykel kadar hareketsizdim.
Elleri kelepçe gibi sardığı kollarımın yanından yavaşça belimi okşarken, kokusunu hiç bu kadar yakından ve uzun süreli solumamıştım. Kesilen her nefesimde onu içime hapsetmiş gibi hissetme hissiyle mücadele ederken, dudaklarının her darbesiyle allak bullak oluyordum.
Beni öpüyordu, beni saniyelerdir öpüyordu.
Kül olup kucağına savrulmadan önce onu bir hışımla ittiğimde dudaklarından kopan dudaklarım hızla içine sızan nefeslerle soluklanmaya çalışıyor, bomba gibi çarpan kalbim yine kafamın içinde zonkluyordu.
"Aptal herif, ne yapıyorsun sen?" Diye bağırdım. Söylediğim şeyler ne kalbimden ne de aklımdan geçiyordu aslında. Verdiğim tepkiyi bile kontrolüm dışında yapmıştım.
Nefes nefeseydim, o da aynı şekilde.
Neden onu anında durdurmamıştım?
Neden izin vermiştim?
Neden bu histen iğrenmemiştim?
Bilmiyordum, kendimi hiç böyle hissetmemiştim. Tek bildiğim buydu, farklılık.
Farklıydı.
Yanaklarım, dudaklarım, tenimin her noktası ciddi anlamda yanıyordu.
Benim sert itişimle uyanan pati korkarak yataktan atlayıp yine ortadan kaybolduğunda Aras sırıtarak kendi isteğiyle geri çekilmiş ve daha sonra gözleri arkaya doğru kaymıştı. Onun yüzündeki gülüş yerini korurken göremediğim tiz ses varlığını haykırmaya başladı.
Korkuyla yerimden sıçradım.
Bir bu eksikti.
"Sen piç herifin tekisin Aras Karatan, duydun mu beni?" Öfkeyle yırtınan Arzu delirmiş gibi bağırdığında Aras sesinden dolayı yüzünü buruşturmuş ben ise gördüğü şey yüzünden benden beş kat daha fazla nefret edeceğini bildiğimden gözlerimi yummuştum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİRANE
Teen Fiction"Çaresizliğimi görmüyor musun? Neden bırakmıyorsun beni?" Diye sordu genç kız kısık bir sesle, bedeninde kalan son gücünü bu soruyu sormak için fütursuzca harcayarak. Sessizlik öylesine derindi ki,kulaklarının sağır olduğuna inanacaktı neredeyse...