Yıldızımızı doldurmadan geçmeyelim lütfen, keyifli okumalar.
•DÜZENSİZ BÖLÜMLER İÇİN ÖZÜR DİLERİM•❤️
Bölüm Müziği- Ariana Grande and The weeknd- Off the table
VİRANE
•••
Siyah, simsiyah ...
Yer ve gök şimdi sadece katran karasıydı.
Karanlığa mahkum edilen gecenin bitişini ümitle bekleyen son nefesim, dudaklarımın arasından sızarak bir duman gibi karşımdaki adamın ruhunu sarmıştı.
Günaha bulanmış bir nefes,
yabancı bi nefesle birbirine karıştı...
Gece aydınlandı, gözlerim sanki bir mucize gibi açıldı...
Sızlayan her hücreme merhem olacak kadar umutlu bir ışığa merhaba demeyi öylesine çok isterdim ki, fakat sanki az evvel son nefesimi vermiştim, ve ölmüştüm. Evet kesinlikle ölü hissediyordum. Bedenime zorla dokunulmak üzereydi lakin ben yaşadığım her an ruhumu dünyanın mecburiyeti kötülükten korumuştum.
Şimdi nereye gidecektim?
Cenneti göremesem bile, annemin kokusunu bir kez olsun soluyabilir miydim?
Bunun için yalvarırdım...tek bir nefes...
Lütfen Tanrım!
Şayet titreyen bedenimden daha çaresiz kalan ruhum anne özlemiyle cayır cayır yanıyordu. Acıyan benliğime iyi gelebilecek tek şey annemdi, annem...
Ve;
Yabancı nefes,
Ölüme aşık bir kızı, hangi cüretle kurtarmıştı bu adam?
İçimdeki melek ve şeytan birbirine girmiş nabzımı yavaşlatan sessizlik dakikalardır devam ediyordu. Bir adam vardı ve, ve bu adam benim kurtarıcımken o lanet herifin katiliydi.
ne büyük çelişki...duvara sinen beni sessizce izliyorken hemde, bakışları hem ölümü hemde yaşamı vadediyordu...
Şeytanı ve meleği bile arafta bırakan bu adam, saniyeler sürerken ölüm gibi bir sessizlikte sakinleşmemi bekliyordu. Yıllarca bekleyebilecek dehşet bir sabrı hissediyordum sakin aurasından. Çok sessizdi.
Çok...
Sanki korkum bir nebze dinsin diye, nefes bile almıyordu fakat burnuma dolan yoğun kokusu iliklerime kadar işlemiş bana adeta kalp masajı yapıyordu. Bu da neydi böyle?
Katiller güzel kokmazdı...
O herifin öldüğüne emin olan benliğim anlık bir gafletle sağa dönüp ona baktığında, başından oluk oluk akmış koyu kanın bize yaklaştığını görmüş ve irkilmiştim. Kanı da içi gibi siyahtı, her an dirilecek ve acımasız işkencesine devam edecek gibiydi. Dehşete kapıldım, o an yaşadıklarım zihnime öyle bir vurgun yaptı ki... bacaklarımı hızlı bir hamleyle kendime iyice çekip bağıra bağıra ağlamaya başladığımda karşımdaki adam bir anlığına dumura uğramış ve sanki Serkan'ın öldüğünü kontrol etmek ister gibi arkasını dönmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİRANE
Fiksi Remaja"Çaresizliğimi görmüyor musun? Neden bırakmıyorsun beni?" Diye sordu genç kız kısık bir sesle, bedeninde kalan son gücünü bu soruyu sormak için fütursuzca harcayarak. Sessizlik öylesine derindi ki,kulaklarının sağır olduğuna inanacaktı neredeyse...
