VİRANE

BÖLÜM 5

Yıldızımızı doldurmadan geçmeyelim lütfen, keyifli okumalar.

Bölüm Müziği; Camila Cabello-Shameless

(Müzikler medyaya yüklüdür, dinleyebilirsiniz.)

                                  VİRANE

•••

İçimi saran korkunun, benliğimi yakıp kavurmasına çaresizce boyun eğen ruhum adeta sancıyla can çekişiyordu. Ölmek için yalvarmanın çaresizliğini iliklerime kadar hissediyor ve bundan nefret ediyordum. Ölümle yaşamın arasında sıkışıp kalan kalbimin yardım çığlıkları sadece benim duyduğum kara bir girdapta adeta kayboluyordu.

Ben bir belirsizliktim.

Ben bir hiçtim.

Ben etkisizdim.

Ben çaresizdim.

Ben bitmenin eşiğindeydim.

Tamamen yok olmayı ise büyük bir hevesle bekliyordum.

Sanki yaşıyormuşum gibi can atarcasına inip kalkan göğsüm ağrıyla kasıldığı sırada öksürmeye başlamış ve bilincimin açılmasıyla yalnız olmadığımı hissetmiştim. Hareket ediyorduk, sanırım arabadaydık ve beni saran emniyet kemeri bile bedenime yük gibi batıyordu. Kurtuluşumu piç eden adamın elleri beni karanlığa yeniden sürüklemişti. Bakışlarının ağırlığını an ve an üzerimde hissediyordum.

Ondan son derece nefret ediyordum.

Bana bir bokmuşum gibi davranmıştı. Merhametinin sahteliğini bakışlarındaki karanlıktan anlamıştım. Korkumun insanlara zevk verdiğini düşünüyordum artık, ya da hepsi çok zalimdi. Yanımda beni süratle özgürlüğümden uzaklaştıran adam ise o zalimliğin başrolündeydi. Beni ne için kurtarmıştı ha?

Kendi pisliklerine alet etmek için mi?

Kesinlikle öyleydi.

Hissediyordum, bakışlarından okumuştum bunu.

Kaçmaya cüret ettiğimi gören gözleri bir kaplan edasıyla avını yakalamıştı işte. Ben onun avıydım, ve o diğer kötü adamların aksine beni kandırmıştı. Sahtekarlık yapmıştı, ona güvenmemi ve ona minnet etmemi sağlamış daha sonra bunu bir anda yıkmıştı. Üzerime yıkılan yükleri taşıyamadığımı görmüyor muydu?

Gerçekten beni kimse görmüyor muydu?

Zihnimde yankılanan zehir saçan cümleler çalan telefon sesiyle kesilirken gözlerimi açmadan bekledim. Olduğum yerde biraz kıpırdanıp yüzümü onun göremeyeceği şekilde cama dönmüştüm.
Fazla hızlı gidiyorduk ve bu beni ekstra tedirgin ediyordu.

"Söyle." Dedi, sert sesi her duyduğumda tüylerimi ürpertmişti.

Sessizlik.

"Biliyorum amına koyayım lafı geveleyip durma." Gaza iyice yüklendiği sırada ani değişen ruh hali gerçekten ürkütücüydü. "Kız yanımda, gelince konuşacağız." Diyerek telefonu kapatmış ve sıkıntılı nefesini üflemişti. Öfkesi içimi daha fazla huzursuz ediyordu.