"Denk değiliz. Sen dere kenarında açan çiçeksin, ben o gürül gürül akan derenin kendisiyim."
•
053***: Ders notu falan istiyorsun herhalde ama yanlış kişiye yazdın, not yok bende
Ada: Nasıl ya, sen moda tasarım dördüncü sınıflardan Efe değil misin...
Bölümde bahsi geçen profil fotoğrafını bölüm sonuna bırakıyorum. 🫶🏻
•
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
"Of Ada ya, kalksana artık! Ne yaptın sen tüm gece, hiç uyumadın mı?"
Uykulu gözlerimle başımı sıradan kaldırdıktan sonra zar zor kendime gelmeye çalıştım. "Gece hiç uyuyamadım Pırıl ya, bırak da biraz dinleneyim."
Kaşlarını hafifçe çatıp şüpheyle bana baktı. "Ne yaptın tüm gece?"
Hafifçe sırıttım. "Baver'le konuştuk."
Gözleri şaşkınlıkla açılırken bağırmasıyla tüm sınıfın dikkatini üzerimize çekmişti. "Ne!"
Etrafıma bir bakış attıktan sonra tekrar Pırıl'a döndüm. "Bağırmasana Pırıl!"
Ağzına kapattığı ellerini çekerek heyecanla bana döndü. "Hemen her şeyi anlatıyorsun Ada, hemen!"
Onu başımla onayladıktan sonra eşyalarımı toplamaya başladım. "İyi tamam, son derse girmeyelim o zaman. Hiç halim yok zaten, hayatta çekemem."
Hiç itiraz etmeden, sanki bunu bekliyormuş gibi o da hızla eşyalarını topladığında hoca girmeden sınıftan çıkabilmiştik.
Okulun kapalı otoparkından arabamı aldıktan sonra tam çalıştıracakken telefonumun çalmasıyla telefonu, arabama bağlayıp aramayı yanıtladım.
"Bebek, nerdesiniz?"
"Dersten çıktık, ne yapacağımıza daha karar vermedik Berkoş."
"Çağrı'yı da alıp mekana geçelim mi?"
Pırıl'la bir bakış attığımda başını aşağı yukarı sallamasıyla tekrar Berke Can'a seslendim. "Olur ama benim önce Luna'yı yürüyüşe çıkarmam lazım. Onu da alıp öyle gelebilirim."
"Tamam canım, haberleşiriz."
Eve doğru sürmeye başladığımda bir yandan da Pırıl'la sohbet ediyorduk.
"Nasıl başladı, ne konuştunuz? Ay anlatsana Ada, valla delireceğim!"
Aklıma gelen kişiyle hafifçe gülümsedim. "Dur bir aşkım ya, bizimkilerle de buluşalım öyle anlatayım. İki kere anlatmak istemiyorum aynı şeyi."
Pırıl'ı zar zor ikna ettikten sonra sonunda eve vardığımızda arabayı park edip ikimiz de inmiştik.
Bahçeye girdiğimizde kapıdan çıkan annemi görünce derin bir nefes aldım.
