"Denk değiliz. Sen dere kenarında açan çiçeksin, ben o gürül gürül akan derenin kendisiyim."
•
053***: Ders notu falan istiyorsun herhalde ama yanlış kişiye yazdın, not yok bende
Ada: Nasıl ya, sen moda tasarım dördüncü sınıflardan Efe değil misin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Hocanın blok işlemeye karar verdiği derste, Pırıl'la birlikte resmen can çekişiyorduk.
Pırıl, başını eline yaslamışken zorla açık tuttuğu gözlerini bana çevirip fısıldadı. "Ne zaman bitirecek Allah aşkına ya? Uyuyamıyorum da makyajım bozulacak diye."
Derince iç çekip önümde açık olan sayfayı aşağı doğru kaydırdım.
Tweet okumak için güzel bir dersti.
"Bilmiyorum aşkım, bu adamın sağı solu hiç belli olmuyor."
Aradan on dakika geçtikten sonra hocamız, önünde açık olan slaytı kapatıp bakışlarını bize çevirdi. "Bugünlük burda bitirelim arkadaşlar."
Gözlerimi devirdim. "Yok bir de bitirme, iki saat daha işle Allah aşkına ya."
Pırıl ve ben de dahil olmak üzere tüm sınıf eşyalarımızı toplarken en önde oturan ve hiç anlaşamadığımız bir kız, elini kaldırdı. "Hocam, ders bitmeden bir şey sorabilir miyim?"
Duyduğum şeyle başımı anında Pırıl'a çevirirken o da direkt bana bakmıştı.
"Allah kahretmesin, gerçekten inanamıyorum ya!"
"Sorun varsa dersten sonra hocanın yanına gidip sor işte, illa şov yapacak münasebetsiz."
Pırıl'la öndeki kıza sövmeye devam ederken hocamız lafı uzattıkça uzatmış, on beş dakika da kızın sorusunu cevapladıktan sonra nihayet dersi bitirebilmişti.
Kendimizi anında dışarı atarken derin bir nefes aldım. "Aşko, bana acil kahve şu an!"
"Bizim mekana geçelim canım, ben de aç gibiyim. Bir şeyler de atıştırırız."
Ona onayladığımda otoparka doğru ilerliyorken karşıdan gelen lüks, üstü açık arabayı gördüğümde gözlerimi devirdim.
Kaan, arabasını park edip yanımıza geldiğinde kolunu omuzuma atıp beni kendine çektikten sonra yanağımdan sertçe öpmüştü.
Yüzümü buruşturmamak için kendimi tutarken başımı hafifçe ondan uzaklaştırdım.
Bu aralar hareketleri bana hiçbir şekilde samimi gelmiyordu ve çok şüpheliydi, bu yüzden gittikçe soğumaya başlıyordum.
"Selam kızlar, n'aber?"
Ben cevap vermezken Pırıl, ifadesiz yüzüyle yanıtladı. "İyidir Kaan, senden?"
