" ඕකව අල්ලපන් අසූර්.."
මං හිටියෙ මරණෙත් ජීවිතෙත් අතර සටනක..ජීවිතේ කෙසේ වෙතත් මරණෙනම් මගෙ අත ලගටම ඇවිත්..
වැල්ල දිගේ ලේ පෙරාන මං පුලුවන් තරම් වේගෙන් ඉස්සරහට දිව්වේ පන බේර ගන්න ඒත් අසූර්ගෙ අත්වලට මාව ආයෙත් අහු උනා..
" උබ පලයන් අසූර් මං මේකව බලා ගන්නම්.."
අසූර්ගෙ අත්වලින් මාව එයාගෙ අත්වලට මාරු උනා..
" මොකෙක්ද බං උබ..උබට පුලුවන්ද මාව මෙල්ල කරන්න.."
එයා මගෙ කොණ්ඩෙ පිටි පස්සෙන් තදින් අල්ලගෙන මගෙ මූණට එබුනා..
" ති රි සනා.."
මං අමාරුවෙන් අකුරු ගලපද්දි කට කොනෙන් හිනා උන එයා කිසිම හැගීමක් නැති යන්කෂයෙන් ගානට මාව අල්ලලා විසික් කරද්දි ගලක මගෙ ඔලුව වැදුන පාර එකසැරේම හැමදේම අදුරු වෙලා ගියා..
" මං කල්පනා කරේ උබෙ නමින් මොන වගේ පැලයක්ද හිටවන්නෙ කියලා..උබට හරියන්නෙ රෝස පැලයක්..ඒ තරම් උබ සිනිදුයි.."
වැටිලා ඉන්න මං ලගට ආව එයා මගෙ කම්මුල් පුරා ඒ රළු ඇගිලි අරන් යනවා මට දැනුනා..
" ඒත් රෝස පැල ඉක්මනට මැරිලා යනවා..මට ඕනි උබව හැමදාටම මතක තියා ගන්න.."
ඌ මගෙ කනට මුමුණනවා..මට හරියට කිසිම දෙයක් පේන් නෑ හැම තැනම අදුරු වෙලා බොද වෙලා ගිහින්..ඔලුව වැදුන පාර ගලන ලේ මගෙ කම්මුල් දිගේ පල්ලම් බැස්සෙ කටට ලේ රහ එකතු කරන ගමන්..
" නැගිටපන්..නැගිටලා ගහපන් මට.."
ආයෙත් මගෙ බෙල්ලෙන් අල්ලලා එයා මාව තනි අතින් උඩට ඉස්සුවා..මං අත් දෙකෙන්ම එයාගෙ අත තද කරන් ගැලවෙන්න උත්සාහ කරත් ඒකෙන් උනේ තවත් ඒ අතට මගෙ බෙල්ල තද උන එක..
හිතක් පපුවක් නැති ඒ යක්ෂයා ආයෙත් මාව ඈතට විසික් කරා..මුහුදු වතුර වලට ඇගේ තුවාල වේදනා දුන්නත් වේදනාවෙන් එහෙම මෙහෙට ඇබරෙනව ඇර මට වෙන දෙයක් කර ගන්න බැරි උනා..
" කඩුව ගෙනෙන් අසූර්.."
අසූර් එයාට දිග කඩුවක් ගෙනත් දෙද්දි එක අතකින් සුදු වේට්ටියේ පැතකින් උස්සන් කඩුවත් අරන් මගෙ පැත්තට එන එයාව චායාවක් වගේ මගෙ ඇස්වල ඇදුනා..
YOU ARE READING
කලරාජ්
Actionගොඩක් උන්ට යක්ෂයෙක් වගේ පේනවා ඇතී..ඒත් මේ අත්වල නිර්දෝශී මිනිස්සුන්ගෙ ලේ ගෑවිලා නෑ.. යක්ෂන්වත් ආදරේට හීලෑ කරන්න පුලුවන් කියලා පෙන්නලා දුන්නෙ ඒ නිල් පාට ඇස්දෙක..ඒත් මොකක්දෝ කරුමෙකට ඒ ඇස් වෙනුවෙන් ආදරේ ලියන්න තහනම් උනා..