පැයක් විතර තනියම පාර මැද අඩලා අඩලා මං අන්තිමට තීරණේ කරා ආයෙත් ඒ යක්ෂයාට රැවටෙන් නැතුව මගෙ අප්පච්චිගෙ ආත්මෙට සැනසීමක් දෙන්න කරන්න පුලුවන් හැම දේම කරනවා කියලා..
ඔව් රාජ් උබ හරි දැනටමත් උබ මගේ වෛරක්කාරයා වෙලා ඉවරයි..මං ලේසියෙක් අතාරින් නෑ උබව..
" හායි මචං..උබ කලින් කිව්වානම් මං එනවා නේ එහෙට.."
මහ රෑම මං ආවෙ ප්‍රවිදුලා ගෙදර..එයාව එහෙට ගෙන්න ගන්න ඕනි කමක් තිබුන් නෑ මේක මගේ ප්‍රශ්නයක් උන නිසා..
" මට උදව්වක් ඕනි.."
" උබට නොකරන උදව් තියනවද මං ලග..ඉස්සල්ල ගෙට ඇවිත් ඉද ගන්නවකෝ.."
ගේ ඇතුලට ගිහින් මං සෝෆා එකේ ඉද ගද්දි ප්‍රවිදුත් මගෙ ඉස්සරහින් ඇවිත් වාඩි උනා..
මං මේ ෆීල්ඩ් එකට එනවත් එක්කම මට මුලින්ම හම්බුන යාලුවා..ඌ මං වෙනුවෙන් ඕනි දෙයක් කරයි..සීයට දාහක් බය නැතුව විශ්වාස කරන්න පුලුවන් කෙනෙක්..සහෝදරයෙක් වගේ..
" මොකක්ද ප්‍රශ්නෙ රන්දීශ්.."
" මගෙ අප්පච්චි නැති උනා.."
මං හැගීම් විරහිතව බිම බලාන් කියද්දි ප්‍රවිදුගෙ ඇස් ලොකු උනා..
" වට්..රන්දීශ් ආයූ සීරියස්.."
" හ්ම්ම්.."
" ම්__මොනාද උනේ මචං ඇයි මට කලින් නොකිව්වේ.."
එයාගෙ ඇස්වලට පවා කදුලු ඉනුවා පුදුමයක් නෑ..මගෙ අප්පච්චි ප්‍රවිදුටත් සැලකුවේ එයාගෙම දරුවෙක්ට වගේ..ඉතින් එයාටත් දුක නැතුව තියෙයිද..
" රන්දීශ් කතා කරපන් අන්කල්ට මොකද උනේ.."
" මට පලි ගන්න ඕනි.."
" මොන හු#තක්ද යකෝ කියන්නේ.."
" අප්පච්චිව මරපු උන්ගෙන් පලි ගන්න ඕනි.."
" වට්.."
මං සෝෆා එකෙන් නැගිට්ටා..
ඒ තිරිසන්නු මතක් වෙන වාරයක් ගානෙ මගෙ ඇගේ මාළු නටනවා..උන මරණ කිසි එකක් ගැන වැල්ලෙන් පිට ගිහින් නෑ..උදේ මැරුන හැම කෙනාම හවස් වෙද්දි කාටත් හොරෙන් අළු වෙලා ගිහින්..
YOU ARE READING
කලරාජ්
Actionගොඩක් උන්ට යක්ෂයෙක් වගේ පේනවා ඇතී..ඒත් මේ අත්වල නිර්දෝශී මිනිස්සුන්ගෙ ලේ ගෑවිලා නෑ.. යක්ෂන්වත් ආදරේට හීලෑ කරන්න පුලුවන් කියලා පෙන්නලා දුන්නෙ ඒ නිල් පාට ඇස්දෙක..ඒත් මොකක්දෝ කරුමෙකට ඒ ඇස් වෙනුවෙන් ආදරේ ලියන්න තහනම් උනා..
