කලරාජ්

Part 18

තාමත් මලගෙයක් වගේ සුදු ඇදගෙන..වෙනසකට තියෙන්නෙ කොණ්ඩෙ විතරයි..ඉස්සර කොටට තිබ්බ කොණ්ඩෙ දැන් උරහිස ලගටම..කාලෙකින් ඌව දකිද්දි හිතේ ඇති උන හැගීම් මේකයි කියන්න මට නොතේරෙන තරම්..

එදා මං එයාගෙ ඉස්සරහට ගියෙ නැත්තන් මගෙ ජීවිතේ මීට වඩා වෙනස් වෙන්න තිබුනා..අවුරුදු තුනක්..අවුරුදු තුනක්ම මං නොමැරී ජීවත් උනා..මං ආයෙ ආවෙ උගෙන් පලි ගන්න මගෙ ජීවිතේ විනාස කරපු මට මාවත් නැති කරපු මහ ලොකු කලරාජ්ගෙන් පලි ගන්න..මං හිතනවා මං වැරදි නෑ කියලා එදා මං කර දේ වගේම ඉස්සරහට වෙන දේවල්..

" මං ආයෙ ආවා කලරාජ්.."

මං උගෙ කන්වලට ලං වෙලා මුමුණද්දි උගෙ කට කොනේ හිනාවක් ඇදෙනවා මං බලාගෙන..

ඊයෙ හවස් වෙද්දි මං ආපහු මේ අපායට පය තිබ්බා..ඒත් තනියම නෙවෙයි..

" ආප්කී යාදා රහී හේ.."

තේරුන් නෑ එයා කිව්වෙ මොකක්ද කියන්න ඒත් ඒ ගැඹුරු කටහඩින් හඩ බාල කරලා මුමුනද්දි ඒ වචන හදවතටම දැනුනා..

මං රාජ්ව මගෙ අත්වලින් නිදහස් කරේ පස්සට තල්ලු කරන ගමන්..

" සාජන් මූව කූඩුවට දානවා.."

පොඩි කොල්ලව කූඩුවට දාන්න කිව්වත් රාජ්ගෙ පොලිස් කුක්කො කරෙ උගෙ මූණ දිහා බලන් හිටපු එක වෙද්දි ඌගෙ ඇස් මාව දැක්ක වෙලේ ඉදන් මගෙ ඇස් එක්ක පැටලිලා..

" අයිසෙ මං කිව්ව දේ කරපන්.."

පොලිස් ස්ටේශන් එකටම ඇහෙන්න මං කෑ ගහලා කියද්දි සාජන් කෙනෙක් ඇවිත් රාජ්ගෙ කකුල් ලග වැටිලා හිටිය කොල්ලව අරන් ගියා..

අවුරුදු විසි එකක දෙකක විතර පොඩි කොල්ලෙක් කෑලි කරපු බොඩි එකක් මල්ලක දාන් මුහුදට විසික් කරන්න යනවා..උබ මහා තිරිසනෙක් රාජ් මිනිස්සුන්ගෙ ජීවිත විනාස කරන නියම යක්ෂයෙක්..

කොල්ලව කූඩුවට දාන දිහා බලන් හිටින මං ආපිට රාජ් දිහා බලද්දි මට ඇස්වලින් හිනා උන රාජ් මුකුත් නොකියා ස්ටේශන් එකෙන් එළියට ගියා..සමහරවිට ඌ හිතන්න නැතුව ඇති ඒ ඇස් ඉස්සරහට මං ආයෙ එයි කියලා..නෑ රාජ් නෑ..මං බයේ පැනලා යන මනුස්සයෙක් නෙවෙයි..එදා උබෙ කඩු පාරටවත් මරන්න බැරි උන මාව නවත්තන්න ගොඩක් අමාරු වෙයි..