Missing Child \taekook ||DÜZENLİYOR

Sana Her Şey Yakışır Güzelim.

Bay Kim, minik bedenin elini tutmuş ve içeri götürmüştü. Momo ve Hyejin'in gözleri ikilinin üzerinde, kaçamak bakışlar atıyorlardı. Fakat kimse fark etmemişti. Momo Hyejin'e dönmüştü. Göz göze gelince, gözleriyle ikiliyi göstermişti. Momo ve Hyejin ikilisi sırıtmaya başlamış ardından ise kahkahaya boğulmuşlardı. Tüm gözler ikiliye dönerken Karina isyan edercesine "yine ne oluyor?" demişti.

İkili bir süre öylece kahkaha atmış sonrasında ise sakinlemişti. İkilinin sakinleşme sinir beklerken onlardan ayrılan gözler, sakinleştiklerinde tekrar onlara dönmüştü. "Ne bakıyonuz ya? Yok bişey" demişti Momo. Diğeri konunun üzerine gitmemişti. "Siz içerde ne konuştunuz? " Yoongi'nin sorusu ile ortam gerilmişti. Ortamdaki herkes mi Yoongi'den çekiniyor diye düşünüyorsanız, hayır. Ortamda kimse kimseden çekinmiyordu. Fakat Yoongi sohbetlerde pen konuşan ve soru soran biri değildi. Konu ciddi ve Hoseok olmadığı sürece konuşmazdı. Konuştuğunda da gergin olurdu çoğunlukla bu yüzden ortamda gerilirdi. "Ne gerdiniz be ortamı! Merak ettim sadece. " diğerlerine doğru isyan edercesine bakmıştı. Ardından ise "ee cevap verin" demişti.

"Ufak bir konu vardı merak ettiğim. Hallettik. " Yoongi'nin inanmayan bakışları ,Bay Kim'in 'konuyu kapat ' der gibi olan bakışları karşısında yetersiz kalmıştı. Minik beden konunun kapanması ile gülümsemiş ve Bay Kim'e bakmıştı. Ardından tam karşısında oturan Hyejin'e dönmüştü. Fakat Hyejin'in bakışları minik bedeni korkutmuştu. Hyejin , minik bedene bakarken önce kafasını iki yana sallamıştı. Ardından ise tek kaşını kaldırıp garip bir ifade ile bakmıştı. Minik beden hızla bakışlarını ondan çekmiş ve suçlu bir çocuk gibi kafasını önüne eğmişti. Sohbet devam ederken minik beden isimleri öğreniyordu. Pek katılmasada arada bir şeyler söylüyordu. Fakat her seferinde Momo ve Hyejin'in o can alıcı, garip bakışlarına mağruz kalıyordu.

Saatlerce beraber oturmuşlar, yemek yemişlerdi. Şimdi ise herkes odasına çekilmişti. Sırasıyla odalarda kalan partnerler şöyleydi; Momo ve Hyejin. Wheein, Ryunjin ve Karina. Namjoon ve Seokjin. Yoongi ve Hoseok. Hyunjin, Felix ve Jimin. Minik beden ve BayKim.

Minik beden çift kişilik yatağın kenarında oturmuş, ayaklarını sallıyordu. "Hyung. Momo ve Hyejin unnie neden o kadar garip davranıyorlardı. " ayaklarını sallamaya devam ederken Bay Kim'e sormuştu. "Onlar hep böylelerdir. Önemseme. " demiş ve banyoya girmişti. Üzerini değiştirmiş , dişlerini fırçalamış ve son olarak elini yüzünü yıkamıştı. Ardından ise uyumaya hazır olduğunu düşünerek banyodan çıkmıştı. Minik beden hala aynı şekilde yatağın kenarında oturuyordu. "Hyung! Arkadaşların çok eğlenceliymiş. Ama Yoongi hyung biraz korkunç. Bakışları çok korkunçtu. Ama! Hoseok hyung çok tatlı değil mi? Ben eeen çok Ryunjin unnieyi sevdim. " minik beden heyecanlı heyecanlı konuşurken, Bay Kim aynanın karşısında yüzüne krem sürüyordu. Minik bedenin söyledikleri arasında sadece bir şeye takılmıştı. Demek Hoseok tatlı ha? Öyle olsun bakalım diye, düşünmüştü.

Arından aklına dolan düşüncelerle kaşlarını çatmıştı. Minik bedenin hem bu kadar  önemli bir konumda olması hemde bu kadar güzel olması işleri zorlaştırıyordu. Ona karşı olan duygularını ilk başlarda anlamdıramasa da sonradan her şey açığa kavuşmuştu onu için. Artık emindi duygularından. Ama minik beden ile aralarında ki fark çok büyüktü. Hem yaş olarak hemde düşünce olarak. Minik bedenden tam 15 yaş büyüktü. Bay Kim'in otuzlarını bitirmesine az kalmıştı. Minik  beden ise yirmilerindeydi. Ve bu gerçekten kötü bir şeydi. Bazen kendini hastalıklı biri gibi hissediyordu. Minik bedenin duygularından da emin olamıyordu çoğu zaman. Bu yüzden onun isteği dışında hareket etmek istemiyordu.

Bay Kim kötü bir insandı. Çoğu zaman acımasızdı. En yakın adamına bile işkence çektire bilecek biriydi. En yakın adamını bırakın, kardeşine bile çektirirdi. K kadar acımsız bir insandı ki bunu yaparken zevk alırdı. Ama minik beden öyle değildi. Ona zarar veren insanların bile iyi yanını arardı onları sevebilmek için. Babası en büyük örnekti ya. Bay Park'tan bahsetmiyorum , hayır. Babası sandığı ama en ufak kan bağı olmadığı o iğrenç adamdan bahsediyordu. Yıllar boyunca ona işkence eden ve geleceğine zarar veren  o pislikten bahsediyordum. Onun vücudunu kullanma planları kuran o ayyaştan bahsediyordum. Onu bile sevmek için sebepler aramış ve bulmuştu. Öyleki ona yemek veriyor, kıyafet giydiriyor ve uyuması için yer veriyor diye ona minnettar olduğu zamanlar olmuştu. Bu yüzden aynı değillerdi işte. Biri merhamet ile hareket edip herkesin sevilmeye değer olduğunu düşünürken diğeri onlara acı çektirmek için yer arıyor ve bunu yaparken zevk alıyordu.