Missing Child \taekook ||DÜZENLİYOR

Yedi Dakika *özel bölüm*

⚠⚠!!! Burayı okuyun!!! ⚠⚠
Özel bölümler soft olmayacak. Hassas olan, ağır ölümleri kaldıramayacak olanlar ,işkenceyi okuyamayacak olanlar bu bölümü atlayabilir. Daha çok vahşeti yazmayı düşünüyorum. Bir yandan Bay Kim'in acımasız yüzünü, diğer yandan ise minik bedene karşı olan çaresiz sevgisini yazmak istiyorum. Bu yüzden soft bölümler olarak hayal etmeyin. Çünkü yanyana oldukları sahneler dışında soft sahneler yazamayacağım özel bölümlerde. Normal bölümlerde yazarım yine büyük ihtimalle ama özel bölümlerde olmayacak. Neyse bu kadardı. İyi okumalar.

Neyse seviyorum sizi 👋👋

*yazarın anlatımıyla*
*Bay Kim, Minik bedeni Bay Park'ın elinden kurtardıktan 2 gün sonra *

Yavaş adımlarla yürüyerek çöplüğün önüne gelmişti Bay Kim. Arabasını geride bırakmıştı. Eliyle, sertçe kapıyı açmış ve içeri girmişti sert adımları ile. İçerideki kasvetli hava Bay Kim'in gerginliği ve siniri ile birleşince daha bir kasvetli olmuştu. Kapının açılması ile bodrum kattaki esirlerden bazıları bağırmıştı. Hala bağırarak sesini duyurabileceğini  sananlar vardı ya, komik olan da buydu işte. Bay Kim onların sesini duyunca sırıtmıştı. Cidden ne beyinsiz insanlar var, diye düşünmüştü.

Adımlarını hızlandırmamış, aynı yavaşlık ile yürümeye devam etmişti. Dudağının bir kenarı havada, şeytani bir yüz ifadesi ile yürümeye devam ediyordu. Onu gören korumalar ise korkarak önünde eğiliyor ve o geçene kadar öylece duruyorlardı. Yazık.

Sonunda Bay Kim hedefine ulaşmıştı. Adamlarına bir eli ile işaret vermiş ve oyuncaklarını istemişti. Oyuncaklar... Ne kadar eğlenceli ne kadar canice onu birazdan görecektik. Kapı açılmış ve Bay Kim kurbanının yanına gitmişti.

Yüzündeki şeytani gülümseme asla silinmezken, kollarından ve bacaklarından zincirlenmiş, vücudunda kırbaç yaraları olan ,bitkin olsada zincirler yüzünden asla yere çökemeyen Bay Park'ı görmüştü. Gerçi Bay demeye gerek yoktu artık. Çünkü o hiç bir zaman 'Bay ' lakabını hak etmiyordu. Park kapının açılması ile kafasını kaldırmış ve gelen kişiye, Bay Kim'e, bakmıştı. Park, Bay Kim'i görünce önce kaşlarını havalandırmış ardından ise gülmüştü.

"Bakalım, bakalım, bakalım. Zevkini sürdün, şimdi sıra cefada Park. " Park'ın önünde bir sağa, bir sola yürüyordu. Ardından durdu ve Park'a baktı. Yavaş ama sert adkmları ile ona yaklaştı, yaklaştı ve tam dibinde durdu. Elini boynuna geçirip duvara sertçe vurdu  çelimsiz bedeni. Kendine 'Bay' dedirtiyor ama ne gücü nede kuvveti yerinde. 2 gündür yemek yememesi onu daha da güçsüz düşürmüştü. Bu Bay Kim'in işine geliyordu.

Park'ın boynundaki elini daha çok sıkmıştı. Tırnakları tenine geçerken sinsice dudaklarını kıvırmıştı tekrardan. "Yaptıkların yanına kalacak sandın değil mi? Tch tch tch. Komiksin cidden. " Park'ın gözleri kocaman açılmış, nefes alamadığı için ağzı açılmıştı. Garip sesler çıkarıyor ve çırpınıyordu fakat Bay Kim'in elinden kurtulamıyordu. Kurtulamazdı zaten. Kimse kurtulamazdı onun elinden, o bırakmdan.
Park'ın ağzından çıkan mırıltılar ve yardım çağrıları boşaydı. Burada onu kurtarabilecek güçte kimse yoktu.

*vahşet burada başlıyor *

Kapı açılınca ve tekerlekli bir masada oyuncakları gelince geri çekilip Park'ın boynunu bırakmıştı Bay Kim. Adamlar masayı kenara itmişti ve tekrar yalnız kalmalarını sağlamıştı. Bay Kim masaya yaklaşmış ve küçük bir bıçak almıştı. İşini parça parça yapacaktı. İşini, altı aşama ile bitirecekti. Eline aldığı bıçak ile Park'a yaklaştı ve sağ kokuna boylu boyunca, derin bir çizik attı önce. Ardından bir çizik daha ve bir tane daha. Sağ kolunu derin çiziklerle doldurmuş ardından ise tekrar masaya ilerlemişti. Şimdi elinde nitrik asit vardı ve karar vermeye çalışıyordu. Acaba  içirmeli mi yoksa koluna mı dökmeliydi? İçirmeye karar verdi ve elinde tuttuğu cam şişenin kapağını açtı. Şişenin ağzını Park'ın dudaklarına dayamış ve zorla içirmişti. Ağzının içinde boğazında ve dudaklarının etrafında hissettiğini acıyla çığlık atmıştı. İçerken dudaklarının kenarında akan nitrik asit boynuna doğru bir yok çizmiş ve temas ettiği yerleri yakmaya başlamıştı. Yüzünde oluşan ince çizgi halindeki yanık her geçen saniye daha da kızarıyor ve derin yanıklar oluşturmasını sağlıyordu.