deliliğin uçurumlarında ruhsuz bir iblis gibi geziniyorum
seyiriyor gözlerim ses tellerimin her yırtılışında
okyanusun her zerresi tarafından biliniyorum
denk oluyor bir balığa ciğerlerim her boğulduğumda
tanınmayacak halde olan cesedim bir yerde bulunduğunda
kabul et beni vurduğun tüm kurşunlarınla
sana gökyüzünü resmettim bütün sustuklarımla
dilediğin her yıldız saklıdır uzuvlarımda
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hayatın ortasından namlu
Poetryvarlığına umut beslediğim hiçbir "şey" benim değil, bekleyişlerin sona varmazlığı umudun ham maddesini tüketti. aldığım her kritik karar, anlarımın intikamının çaresiz serzenişiyle çağlıyor.
