Göz bebeklerin gökyüzüm benim
Yağmurlu çoğu zaman
Bana bakarken gök gürültülü
Gülümseyebilir mi gökyüzüm bana
Benim için fırtına kopartabilir mi
Görmese beni mesela
Bir daha aşk yağmurunu üzerime yağdıramasa
Bir anlık rüzgarla her şeyi toz duman yapabilir mi mesela
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hayatın ortasından namlu
Poetryvarlığına umut beslediğim hiçbir "şey" benim değil, bekleyişlerin sona varmazlığı umudun ham maddesini tüketti. aldığım her kritik karar, anlarımın intikamının çaresiz serzenişiyle çağlıyor.
