hayatın ortasından namlu

dürtüsel intikam

varlığına umut beslediğim hiçbir "şey" benim değil,
bekleyişlerin sona varmazlığı umudun ham maddesini tüketti. aldığım her kritik karar, anlarımın intikamının çaresiz serzenişiyle çağlıyor.

beni var ettiğiniz kadar yok etmek istiyorum sizi
titrek dudaklarınızda bir bakirenin ilk ânını görüyorum
saf arzunun deneyimi hastalıklı hücrelerinizde
ardında sadece kan ve doğmayacak çocuklar

yaratılışınızın temelini tattım
ilkelerinizle rastlaşırım aidiyetim yiterken
lekeleriniz yeni arzularla temizlenmez
sadece lekelerden ibaret kalırsınız
zifiri karanlık bir beden karanlıkla yıkanırsınız
hata mı yapacaksınız yoksa hata mı olacaksınız ?