gölgesinden korkan, gölgesinden korkak.
ince bir kasvet uzuvlarımda uzanan,
içinde ruhlar barındıran duraklar kurulan.
sırılsıklam duygular tüm otobüsler kaçtığından.
belki de tüm bu gülümsemeler sevdiklerimize armağandı,
adımıza kurulan bu darağacımızdan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hayatın ortasından namlu
Poesíavarlığına umut beslediğim hiçbir "şey" benim değil, bekleyişlerin sona varmazlığı umudun ham maddesini tüketti. aldığım her kritik karar, anlarımın intikamının çaresiz serzenişiyle çağlıyor.
