Becoming the Guide of the Mysophobic Villain? Absolutely Not! (R19)

Bölüm 14

Keşke bilmeseydim. Gerçekten de bilmek istemiyordum.

Ama Claude hakkındaki korkunç hikayeler her geçen gün kulaklarıma sızmaya devam ediyordu.

Bu süre zarfında sabahın erken saatlerinde tekrarlayan rüyalar görüyordum.

Rüyalarımda aynı sahne tekrar tekrar oynuyordu.

Claude önümde durmuş ve başka bir Esper elimi tutmuştu. Esper'in elimi tutarak, "Rehberliği hissediyorum. Bu kişi, yeteneksiz gibi davranarak bizi aldatan bir Rehber gibi görünüyor."

Ve sonra, Claude parlak bir şekilde gülümseyerek "Seni buldum" diyordu.

Bundan sonra sahne aniden sona eriyordu.

Görüş alanım zifiri karanlığa bürünüyor ve her tarafa kırmızı kan sıçrıyordu.

Claude'un ona rehberlik etmeye çalışan Irene'nin boynunu kırdığına tanık olduğum sahneydi.

[Son]

Bu sondu.

Günlerce bu rüyaları gördüm ve titreyerek, soğuk terler içinde sırılsıklam olarak uyandım.

Rehberlik enerjimi nasıl kontrol edeceğimi hala bilmiyordum.

Claude'un komuta ettiği Esper, elimi tuttuğunda rehberliğimi alsaydı... Hayal gücümü silkelemek zordu.

Ancak bunların hepsi kaygımdan doğan sanrılardı.

Gerçekte, Claude'un yüzünü bir daha hiç görmedim. Ve günlük hayatıma devam ettim.

Claude'un bugün birine zarar verdiği veya Merkezin bir bölümünü yok ettiği söylentileri dolaşıyordu, ama hepsi bu kadardı.

Günlük hayatım yavaş yavaş normale dönüyor gibiydi.

Evet, normale dönüyor gibiydi, ama...

"Eğitim yaklaşık bir buçuk saat sürecek."

Delici bir bakışla iğneleniyormuşum gibi hissettim. Fark etmiyormuş gibi yaptım.

Zihinsel olarak mantramı tekrarladım.

Bana bakmasına imkan yok. Bana bakmasına imkan yok. Bu sadece benim aşırı aktif hayal gücümün ürünü.

"Rose, Claude yoğun bir şekilde sana bakıyor."

Irene fısıldadı.

Kahretsin!

"Claude bunu sana neden yapıyor? Hala onun Rehberi olduğunu mu düşünüyor?"

Dostum ben de bunu bilmek istiyorum...

Merkezde, Esper ve Rehberlerin savaş yeteneklerini geliştirmek için açık hava simüle eğitimi yürütülmekteydi.

Dış mekan simülasyonlarında, dış mekan simülasyon haritasına yapay arazi özellikleri yerleştirilir ve düşük agresifliğe sahip gerçek mutantlar serbest bırakılırdı. Esperler ve Rehberler, bu mutantlarla başa çıkmak ve haritadan kaçmak için ekipler halinde çalışırlardı.

Sadece çok az pratik savaş deneyimine sahip Esper ve Rehberler doğrudan eğitime katılırdı.

...Ama yüksek seviye olan Claude, eğitime katılıyordu.

Claude'un bu sahte eğitime katılmasına gerek yoktu.

Sonuçta ülkedeki en tehlikeli operasyonları idare eden seçkin güçleri komuta ediyordu. Bu tür bir eğitimin onun için ne anlamı vardı?

Bir karşılaştırma yapacak olursam...

Bu profesörün öğrencilerin grup projesine müdahale etmesi gibi hissettiriyordu...?

Ama profesör bir süredir ateşli gözlerle bana doğru bakıyordu. Geçmiş hayatımdaki grup projeleri sırasında gerçek profesörlerin bana bakmasından milyon kat daha korkunç hissettiriyordu.

Eğitim sırasında bakışlarını hissettim ve dalgınlıkla başımı o yöne doğru çevirdim. Claude ile gözlerimiz kilitlendi, bu duygu...

"Bir takımda toplam dokuz kişi olacak. Altı Esper, iki Rehber ve bir yeteneksiz ofis çalışanı."

"Doğru... Claude Rehber arıyor, ama sana bakış şekli..."

"..."

"...Birisi o gözlerle bir düşman aradığını düşünebilirdi, ha?"

Irene şaka yollu, düşüncesizce bir fikir söyledi.

Ama Irene, biliyor musun...?

O düşman...

Aslında benim......

"Acil durumlar için parşömenlerimiz ve benzerleri şeylerimiz var, bu nedenle acil bir şey olursa, lütfen ofis çalışanlarımızı bilgilendirin. Bu, güvenlik eğitimini sonlandırıyor. Lütfen daha önce duyurulduğu gibi size atanan ekiplere göre bir araya gelin."

Sonunda eğitim bitti.

İnsanlar kendi takımlarını bulmak için dağıldılar.

Eğitim boyunca gözlerini benden ayırmayan Claude da aniden ayrıldı. Ancak o zaman onun yoğun bakışlarından kaçabildim.

Bu simüle edilmiş eğitim bittikten sonra, mümkün olduğunca dış görevlerden kaçınmaya çalışacaktım. Yeni bir ofis çalışanı olmama rağmen, Claude benden şüphelenmeyi bırakana kadar dikkatli olmalıydım.

Görevlendirildiğim takımı bulmaya gittim ve Claude'dan kaçınmak istedim.

Ancak, atanan ekibime gitmek üzereyken, kıdemli bir ofis çalışanı beni durdurdu.

Şaşırdım. Kıdemlinin yanında iki tane kadın Rehber vardı.

"Bunlar ekibinize atanan ek Rehberler. Onları da yanına al."

"Ha? Yine de ekibimizin zaten iki Rehberi var."

"Ah, görünüşe göre ekstra bir yardıma ihtiyacın olabilir. Lord Claude ekibinize katılıyor. Sonuçta o bir S-sınıfı Esper. Bu yüzden biri C sınıfından ve diğeriyse B sınıfından olan iki ekstra Rehber daha atadık."

"..."

Bu neden bana oluyor?