Becoming the Guide of the Mysophobic Villain? Absolutely Not! (R19)

Bölüm 3

Rehberler sıradan bireyler gibi görünüyordu, ancak Esper'in yan etkilerini fiziksel temas yoluyla hafifletme yeteneğine sahipti, bu 'rehberlik' olarak bilinen bir süreçti.

Esper'lerin Rehberlere imrenmesi doğaldı. Ancak Rehber sayısı Esper sayısının onda birinden bile azdı.

Güçlü Esperler Rehberleri kaçırdı, hapse attı ve onları tekelleştirdi. Bu yüzden diğer Esper'ler ise rehberlik eksikliği nedeniyle acı çekti.

Bu toplumsal kaosun ortasında bir politikacı kuyruklu yıldız gibi ortaya çıktı. Çığır açan bir politika önerdi: yaygın olarak 'Merkez' adı altında bilinen 'Esper-Rehber Koruma Denetim Merkezi'nin kurulmasını teklif etti.

Merkez, tüm Rehberlerin güvenliğini sağlayacak ve Esper'lerin mutantları yok etmek için eğitim ve operasyonlara katılarak Merkezin Rehberlerinden rehberlik almasını zorunlu kılacaktı.

Bu çığır açan fikirle halkın desteğini kazandı ve sonunda Cumhurbaşkanı olarak seçildi. Tüm tezahür eden Esper ve Rehberlerin Merkezde kalması sistemi kuruldu.

Kadın kahraman Irene Magnolia, Merkezin hizmetlerinden sorumlu bir idari memurdu.

Oyunun görevi basitti.

Sıradan, güçsüz kadın kahramanı bir Rehbere dönüştürün. Ardından, mutlu bir son için onu uyumlu bir Esper ile eşleştirin.

Özünde, bu oyun, Külkedisi gibi bir hükümet yetkilisi olan normal bir kadın kahramanın olduğu ters bir harem otome oyunuydu.

Sorun şu ki... kadın kahramanı Rehber olarak tezahür ettirmeyi ve onu bir Esper ile eşleştirmeyi başarmış olmama rağmen...

Ne zaman mutlu bir son olması gerekse, dünyanın en güçlüsü olan kötü adam sorun çıkarmaya devam ediyordu!

Esper 1 ile iyi geçinmeye çalıştım. Bir güne kadar pürüzsüz bir romantik ilişki yaşadık.

Ve sonrasında kötü adamın öfkesine yakalanan Esper 1 öldü.

Bu yüzden, Esper 2 ile iyi geçinmeye çalıştım. İşler gerçekten iyi gidiyordu, ama kötü adam yine başka bir öfke nöbetine girdi.

Cidden mi?

Tabii ki, Esper 1 ile ilgili bir emsal olduğu için Esper 2'ye tutundum ve tehlikeli olduğu için ona yalvardım.

[Seni koruyacağım.]

Esper 2 kadın kahramana nazikçe bu sözleri söyledi.

Sonundaysa Esper 2'nin mezarında hıçkırarak ağladım.

Eh, bunun gibi bir sürü son vardı.

Kendimi toparladım ve bu sefer Esper 3 ile iyi geçinmeye çalıştım.

Aslında iyi gidiyordu ve hatta başarılı bir şekilde baskın yapmıştık.

Ah, sonunda mutlu bir son görebileceğimi düşünmüştüm.

Ama kötü adam kadın kahramanı kaçırdı. Onun rehberliğinin sıcak nokta olduğu söylentisini duyduğu için gelmişti.

Sonu?

Neden söyleme zahmetine gireyim.

Korkunç bir ölüm.

Kötü adam, kadın kahramanın zaten başka bir Esper ile damgalandığını çok geç fark etti.

Bir Rehber bir Esper ile damgasını vurduğunda, hayatlarının geri kalanında yalnızca o Esper'e rehberlik edebilirdiler.

Son umudunu kaybetmenin şokuyla, kötü adam öfke nöbetine girdi ve kadın kahramanın boynunu kırdı.

Kötü adamı bir kenara bırakırsak, bu oyun çok saçmaydı.

Oyun geliştiricilerinin aklı başında mıydı?

Bu oyunda mutlu bir sona sahip olmak cidden mümkün mü?

Kötü adamı yenmezsem, bu imkansız görünüyor.

Oh, ama bu iyi bir fikir olabilirdi.

Hikayede, evrenin en güçlüsü olması gereken kötü adamı öldürmek temelde imkansızdı.

Ancak kötü adamın kendisi, rehberliğe iyi cevap vermeyen, alışılmadık duruma sahip olan bir Esper'di. Ve özel bir Rehbere ihtiyacı vardı.

Öyleyse neden kadın kahraman kötü adamla iyi geçinmesin, değil mi?

Bu yüzden kötü adamı baştan çıkarmak için elimden geleni yaptım. Deli gibi direndi, ama sonunda, sadece ikimizin olduğu sessiz bir gecede, sağduyulu bir atmosfer yaratmayı başardım.

[Senin için bir güç kaynağı olmak istiyorum.]

Kadın kahraman bunu, rehberliği başlatmak için kötü adamın elini tutarken gözlerinde hassas bir bakışla söyledi.

O anda ekran aniden tamamen karardı.

Ne halt oluyor? Oyun mu gecikiyor?

Oyun konsoluna birkaç kez şaplak attım.

Ardından anlatım başladı.

[Claude Denhardt. Şiddetli bir misofobiden muzdaripti ve rehberliğinize karşı isteksizliğinin üstesinden gelemedi. Boynunu kırdı ve seni öldürdü. Son.]

"...Ahhhhh!"