Becoming the Guide of the Mysophobic Villain? Absolutely Not! (R19)

Bölüm 102

Devasa vücudu yaklaştıkça üzerime uzun bir gölge düşürdü. İstemsizce geri çekildim.

Ama o, sadece komodin üzerindeki küçük bir kutuya doğru uzanıyordu.

Tekrardan zahmetsizce oturdu. Kendi başıma gergin olduğum için utandım.

Bu arada Claude, kutuyu açmaya dalmıştı ve rahatsızlığımı fark etmedi.

Peki ya... bu nedir?

Kafam karıştı, çok geçmeden fark ettim. Kutudan yeni çıkardığı şırınga ve mavi ilaç bana tanıdık geliyordu.

Bu bir baskı önleme kitiydi.

[ Sorumsuz aşk gerçek aşk DEĞİLDİR.]

Bu sloganlı posterler ve tasvir edilen mavi sıvı hem Esper hem de Rehber yurtlarının girişlerine asılmıştı.

Yani, Merkez Esper ve Rehberlerin sevgiyi paylaşmasına müdahale etmeyecek olsa da, baskıya yol açarlarsa, sonuçlara hazırlıklı olmaları için uyarıyordu.

Güçlü Esper ve Rehberler sınırlı bir alanda birlikte yaşayarak, doğal olarak karşılıklı çekimle çiftler oluşturacaklardı. Mesele şu ki, cinsel ilişkileri istemeden baskıya yol açabilirdi.

Esper'ler ile karşılaştırıldığında, yaklaşık 10 da 1 olmak üzere önemli ölçüde daha az Rehber vardı. Tipik olarak, düzenli rehberlik oturumları için 15'ten fazla Esper tek bir Kılavuza atanıyordu.

Bu nedenle, bir Rehber'in baskılanması ve yalnızca bir Esper'e ömür boyu rehberlik etmesi, bu sadece kendi aralarında değil, aynı zamanda tüm Merkez organizasyonu için de istenmeyen bir şeydi.

Bu nedenle Merkez, Esper ve Rehberler arasındaki baskıyı sıkı bir şekilde düzenlemekteydi. Yetkisiz baskı, yanlışlıkla bir Esper'i yıllarca hapse sokabilirdi.

Tabii ki, Esper ve Rehberler arasındaki tüm cinsel ilişkiler baskıya yol açmazdı. Ancak, eşleşme oranı %50'yi aştığında olasılık önemli ölçüde artardı.

Yani, Claude ve ben %90'ın üzerinde bir eşleşme oranına sahipken, tek bir girişimimiz bile doğrudan baskıya yol açabilir ve bu da bir baskı önleme kitinin ihtiyati kullanımını gerektirebilirdi.

Evet, kesinlikle gerekliydi, ama...

"...Bunu ne zaman hazırladın?"

Gözlerimi kısarak ve ona bakarak sordum. Eminim bunu bu sabaha kadar görmemiştim.

Sonra gelişigüzel bir şekilde cevap verdi,

"Baskılanmak istemediğini söyledin."

"Aha...."

Yani, bu sabah baskıya kadar gitmek istemediğimi söylediğimde... siyah kodun yanlış bir alarm olduğunu fark ederek eve giderken mi almıştı?

...Oldukça hazırlıklıydı, değil mi?

Ben düşüncelere kapılırken, Claude sıvıyı şişeden şırıngaya aktardı ve tereddüt etmeden ön koluna enjekte etti.

Ah, iğne o kadar büyüktü ki benim yüzümü buruşturdu ama o, etkilenmemiş gibi görünüyordu.

Ancak sürpriz iğnenin boyutunda değildi.

Kutudan bir şırınga daha çıkardı ve hemen tekrardan enjekte etti.

"...?"

Aniden, şaşkın bir şekilde oturdum.

"Neden iki tane alıyorsun? Önerilen doz günde bir, ya şok olursan!"

"......"

Bir an garip bir bakışla bana baktı ve sonra...

...cevap vermeden üçüncü bir şırınga daha çıkardı ve tekrardan kendine enjekte etti.

"?"

Bu nedir?

Görünüşte tehlikeli olan floresan mavi sıvısını üç kez enjekte etmekte ısrar etti.

Sonra, şaşkınlığımda beni kendine doğru çekti.

Ah, bir anda, üstüm gitti ve oh, bir sonraki, altım da gitti, bir anda beni çıplak bıraktı.

Ben utançla bükülürken vücuduma doğru uzandı ve Claude kararsızca hayret etmeye başladı.

"...Tüm vücudun nasıl bu kadar yumuşacık olabilir?"

Elleri çok büyüktü. Neredeyse tüm midemi kapatıyordu.

Nefes nefese cevap verdim,

"Çü, çünkü kilo aldım...."

"Ne?"

"Ne ne?"

"......"

Claude bir an için sessiz kaldı, sonra aniden kahkahalara boğuldu, omuzları titriyordu.

"Gerçekten de, sen benim için dünyadaki en ilginç insansın."

Kahkahalarını tutan dudakları tekrar tekrar yanağıma dokundu. Bir öpücük yağmuru altında, gecikmiş bir şekilde fark ettim.

Yani, bu, samimi olmadan önce havayı ayarlamak için bir tür başucu konuşmasıydı.

Biraz utandım, yanaklarım kızardı ve midemin etrafındaki eli aniden yukarı doğru kalktı.

"Ah...."

Titredim.

Büyük eli göğsümü kavramıştı.

Claude, elindeki eti nazikçe yoğururken dedi ki...

"...Gerçekten, çok yumuşak."

Bariz olanı belirtirken büyük bir farkındalığı varmış gibi görünüyordu. (Başladı bizim mesai ;))