Becoming the Guide of the Mysophobic Villain? Absolutely Not! (R19)

Bölüm 125

Sonunda, yerimi almak zorunda kaldım.

"Hayır, neden beni takip ediyorsun?"

Onu rehberlik eğitimine getiren bir Esper ile - iyi, gerçekten değil ama yine de - bir Rehber hayal edin.

Olgun bir üniversite öğrencisinin utanç verici bir şekilde kocasını karşılama partisine getirmesi gibiydi.

İtiraz ettiğim gibi Claude ciddi bir şekilde kaşlarını çattı.

"Merkezde gidemeyeceğim bir yer yok."

"Bu sefer de gitmemen gereken yerler olduğunu öğren."

"...Rose, lütfen."

"Eğer gerçekten bunu yapmamı sevmiyorsan, o zaman git 400 milyar Berk'imi geri al. O zamana kadar kendi paramı kazanacağım. Her gün, özenle!"

Bunu şiddetle ilan ettim ve ön kapıyı çarparak kapattım.

Kapı kapanana kadar tamamen kaybolmuş görünen Claude'un yüzü biraz eğlenceliydi.

Bir kereliğine de olsa, sonunda Claude'a iyi bir darbe vurmuş gibi hissettim.

Adamıma ekonomi duygusu aşılayacak kişi ben olacağım. (Adamım mııııı)

Belki de bu, Claude'un para biriktirmenin önemini öğrenmesi için değerli bir ders olacaktı.

***

"Eh... F-Sınıfı mı...?"

"Hayal kırıklığına uğramayın. Bu sadece resmi bir rütbe. Gerçekten bir şey ifade etmiyor."

Rehber eğitim merkezindeki ofis müdürü, bariz hayal kırıklığımı görünce beni teselli etmeye çalıştı.

Anlamsızsa, neden bana en azından resmi olarak bir S-Sınıfı vermiyorsunuz?

İşte orada, Rehber sertifikası bir F-Sınıfı ile damgalandı.

"Merkezin Esper'lerinin yarısından fazlası ile %60 uyumluluk oranım var. Eşleşme oranım bu kadar yüksekse, rehberlik saflık endeksim inanılmaz derecede yüksek olmalı. Nasıl F-Sınıfı olabilirim? En azından A-Sınıfı olmalıyım, değil mi?"

Rehber'ler genellikle belirli Esper'lerle daha iyi uyumluluğa sahipken, evrensel olarak birçok kişiyle uyumlu olanlar da vardır.

Bu gibi durumlarda, Rehberin "rehberlik saflığı" yüksek kabul edilir, bu da rehberliklerinin özellikle verimli ve safsızlık içermediği anlamına gelirdi.

Eşi benzeri görülmemiş eşleşme oranım göz önüne alındığında, cılız bir F olarak sıralanmayı anlayamadım. Bu mantıklı değildi.

"Şey... Çünkü rehberlik istikrarınız sıfırda. Lord Claude elini tutana kadar, rehberlik seviyeniz her zaman sıfırdı."

"Ah..."

Bu biraz mantıklı geldi.

Rehber derecelendirme, rehberlik saflığı ve rehber stabilite ürünü ile belirlenmişti.

Saflık endeksi rehberlik enerjisinin kalitesini ölçüyorsa, stabilite endeksi miktar içindi. Başka bir deyişle, stabilite endeksi fiziksel temas sırasında ne kadar rehberlik elde edildiğini ölçerdi.

Genellikle, Esper'ler sadece cilt teması yoluyla rehberlik alır, bu nedenle rehber stabiliteleri genellikle yüksektir. Ama sade bir temas yoluyla rehberlik sağlayamadığım için istikrarım sıfırdı.

Sıfırla çarpılan herhangi bir sayı sıfır olurdu...

Böylece rehberlik seviyem de sıfır oldu.

Normalde, bir Rehber olarak kayıtlı bile olamazdım, ancak tam olarak bir Rehber olmadığım için, sunabilecekleri en iyi şey bir F-Sınıfı gibi görünüyordu.

"...Peki, rütbenin ne önemi var! Önemli olan, Lord Claude için Bayan Rose'dan başkası olmayan bir Rehber olmanızdır."

"Yani, S-Sınıfı bir Esper ile baskılanmış bir F-Sınıfı Rehber olmak utanç verici... En azından bir C-Sınıfına ne dersin, sadece görünüm için, hm?"

"Hahahah, iyi şaka yapıyorsunuz. Pekala, sınav başlamak üzere. Bu sizin için basit bir test olacak, Bayan Rose. Devam edin ve deneyin."

Nefesimin altında mırıldandım, 'gerçekten şaka yapmıyorum...'

Homurdanarak, sınav odasına doğru gittim.

Sınav odası düzdü, masalar ve sandalyeler uygun şekilde aralıklıydı ve yaklaşık yarısı rehberler tarafından işgal edilmişti. Boş olanlar muhtemelen devamsızlara aitti.

Ben girerken Rehberler fısıldaşmaya ve bakış alışverişinde bulunmaya başladılar.

Onları görmezden gelerek pencerenin yanında oturdum ve kalemimi çıkardım.

Az sonra süpervizör girdi ve sınav başladı.

Müdürün sözleri doğruydu; kolay bir sınavdı. Bir saatlik testi yaklaşık 10 dakika içinde esnettim.

Kalan 50 dakika boyunca, orada oturdum, neredeyse hiçbir şey yapmadığı için 500 Berks kazanmanın nasıl çok tatlı bir anlaşma olduğunu boş yere düşündüm...

Ama çok geçmeden sıkıldım.

Tam kestirmek üzereyken...

Ayaklarıma doğru bir kalem yuvarlandı. Arkamda biri düşürmüş gibiydi.