Becoming the Guide of the Mysophobic Villain? Absolutely Not! (R19)

Bölüm 127

Rehberlerin ait olduğu toplum çok kapalıydı. Merkeze bağlı üç yüzden az Rehber vardı, bu yüzden genel olarak herkes birbirinin yüzünü tanıyordu.

Sonuç olarak, bunun birini dışlamak, olumsuz söylentiler yaymak veya kamuoyunu sallamak için mükemmel bir ortam olması doğaldı.

Böyle bir Rehber topluluğunda bir yabancı olarak, belki de sessiz kalmak benim için daha iyi olurdu.

Ama olan oldu.

Bir Rehber ve yeteneksiz personel ilişkisi olsaydı, kesinlikle yapamazdım. Shana'nın etkisi altında kovulabilirdim.

Ancak, Shana artık geçim kaynağım için bir tehdit oluşturmuyordu.

En fazla, Rehberler arasında biraz dışlanmayla karşı karşıya kalırdım.

Önemli değildi. Zaten Irene dışında gerçek bir arkadaşım yoktu.

"Ne kadar saçma."

Shana, kırmızı yüzüyle konuştu.

"Resmi bir şekilde Rehber olarak kaydolmadan önce bile sorun yaratma konusunda iyiydi. Diğer Rehberlere tepeden baktığı için utanmıyor mu? Onun ruhunu şimdi kırmazsak, daha sonra kontrol edilemez hale gelecektir."

Shana, eşyasını çaldığımı ve hatta onu tehdit ettiğimi iddia ederek beni ihbar etti.

Böylece, Shana ve ben Rehber Uyuşmazlık Çözüm Komitesi'ne doğru sürüklendik.

Shana'nın takipçileri hevesle içeri girdi.

"Doğru. Düşen bir kalemi almasını istediğimde, pencereyi açtı ve onu dışarı attı!"

"Hatta dışarıyı işaret etti ve 'Git onu al' dedi. Sanki köpek falanmışız gibi!"

Shana'nın takipçilerinin cıyaklamasını dinlerken, boğazlarının ağrıyıp ağrımadığını merak ettim.

Shana bir çita gibi şık ve zarif görünüyor ama daha çok bir Maltalı gibi davranıyordu.

O kadar sevimli olduğundan değil. Maltalılar somurtkan oldukları zaman durmadan havlarlardı.

O ve takipçileri, cesur ama gürültülü bir Maltalı gibiydi.

İstenmeyen gürültüye katlanmak zorunda kaldığınız durumlarda, astral olarak yansıtma yeteneği kullanışlı olacaktır.

Tabii ki, ruhumu vücudumdan ayıracak süper bir gücüm yoktu, bu yüzden sadece dışarı çıktım.

Bir dağ bir dağdır, su sudur.

Memur olarak derslere katlanırken ustalaştığım bir beceriydi, bu yüzden çokta zor değildi.

"Söyledikleri her şey doğru mu, Bayan Valentine?"

"..."

"...Bayan Rose?"

"Ha? Ah. Dinliyorum."

Bir süre imar ettikten sonra gerçeğe geri döndüm.

Shana'nın takipçileri hoşnutsuz yüzlerini ve Uyuşmazlık Çözüm Komitesi'nin gözle görülür şekilde yorgun üyelerini gördüm.

Derin bir nefes aldım.

Ve sonra...

"Hiik..."

Ağlıyormuş gibi yaparak ellerimi yüzüme doladım.

Ani ağlama eylemim komite üyelerini ürküttü.

"Bayan Rose, neden aniden böyle davranıyorsunuz!"

Her zaman her şeyin bir nedeni vardır.

Ancak gözlerimi zorlayarak tek bir gözyaşını sıkmayı başardıktan sonra yüzümü kaplayan ellerimi indirdim.

Sonra, yapabildiğim en acınası ifadeyle konuştum.

"Lütfen bakın, değerli komite üyeleri... Onlar beş tane ve ben yalnızım. Ben daha yeni Rehber olurken, onlar uzun süredir Rehber topluluğunda kraliçe arılar gibi hüküm sürdüler. Bir zamanlar kendiniz de bir memur olmuş olarak, Rehber topluluğunun takipçilerinin ne kadar göz korkutucu olabileceğini anlamalısınız... Bu topluluğa girmem için ne kadar temkinli olduğumu hayal etmek zor olmamalı..."

"...Şey, bu doğru."

Komite üyelerinin çoğu memur olarak başlamış ve mevcut pozisyonlarına tırmanmıştı.

Bu, Rehber topluluğunun yollarına alışmaktan adil bir payları olduğu anlamına geliyordu.

Benim sahili güvenlik açığım, aynı fikirde başını salladıkları için komite üyelerinde yankı uyandırıyor gibiydi.

"Ayrıca, bakın! Bayan Shana bile tek başına benden daha uzun duruyor... Fiziksel olarak konuşursak, Bayan Shana ve benim aramda, bir kavgada kimin kazanacağını düşünüyorsunuz?"

"Bu..."

"Lütfen Bayan Shana'nın keskin gözlerine de bakın. Zarar görmeyeceğini söyleyen o şiddetli bakış... Şimdiyse benim gözlerime bakın. Doğal olarak çekingenim ve onlarla yüzleşmek yerine çatışmalardan kaçınmayı tercih ediyorum..."

Shana şık, gururlu ve zarif bir çita gibiydi.

Oysa ben, en iyi ihtimalle zararsız küçük bir otçula benziyorum.

Kolay bir hedef olarak algılanmak, yalnızca iyiden çok kötüye yol açardı. İnsanlar daha büyük olasılıkla benden yararlanabileceklerini düşünürlerdi.

Ancak, zayıfmış gibi davranmanın, özellikle de bunu yapmak için doğru zaman geldiğinde, kullanımları vardı.