Becoming the Guide of the Mysophobic Villain? Absolutely Not! (R19)

Bölüm 16

Yine de Valan etkilenmedi.

"Her neyse, siz sadece görünüşe önem veriyorsunuz. Yüzey yeterince iyi göründüğü sürece her şey iyi mi? Ama biz Esper'lerin özü olması lazım. Tıpkı benim gibi!"

"Ah, senin özün çok harika... Ama 'bir nedenden' dolayı S-sınıfına giremediğini duydum?"

"Pfft."

Rehberler arasında kahkaha patlak verdi.

Rehberlerle flört etmeye çalışan Valan, aniden gözle görülür şekilde sinirlendi.

"Ne, ne cüretle?!"

"Bir beynin olsaydı, onu düşünmek için kullanırdın. O kişi mükemmel bir paket, kusursuz bir yüze ve vücuda sahip S-sınıf bir Esper. Öte yandan, siz daha düşük bir rütbedesiniz ve geri kalanı... Peki, kısaca anladınız."

"Sen... Siz insanlar bir Esper ile dalga geçmeye cesaret mi ediyorsunuz?!"

Sorunlu bir Esper'di.

Valan öfkesini kontrol altına alamadı ve neredeyse Rehberlerle yüzleşmek üzereydi.

Ancak...

"Valan, aptalca bir şey yapma."

Diğer Esper'ler onu geri tuttu. Zaten önlerinde olan Claude'un yanı sıra, burada en az beş kişi daha vardı.

Rehberler şüphesiz Esper'ler için gerekliydi. Esper'lerin Rehberleri korumak için öne çıkmamasının hiçbir yolu yoktu.

Valan tereddüt etti ve geri çekilmekten başka seçeneğinin olmadığını fark etti.

"Hadi, gidelim, Rehberler! Sizi koruyacağız, hahaha."

"Hmph."

"Sinir bozucu adam... Hadi çabuk gidelim."

Nihayetinde, diğer Esper'ler Rehberleri çevrelemeye başladı ve ilerledikçe onları korudu.

Sorun şu ki, Rehber'ler Esperler için önemli olsa da,- yeteneksiz bir kişi olan ben değildim.

Valan ve ben geride kaldık.

Kıskançlık ve öfkeyle doluydu.

Valan'ın Claude'a, Rehberlere veya başka birine yönlendiremediği öfke okları üzerime salındı.

"Hey, tüm bunları yazarak zamanını boşa mı harcıyorsun?"

"..."

"Böyle yaşadığında hayat eğlenceli mi? Rehberlerin arkasından geçinen, yetersiz bir yaşam mı?"

Ben sadece bir NPC'yim...
Ben sadece bir NPC'yim...

Valan'ın provokasyonlarını görmezden gelmek için bilinçli bir çaba gösterdim.

Bir Rehber olarak kimliğimi gizlemem tam da bu nedenleydi. Resmi olarak Rehber olsaydım, gerekirse onun gibilere rehberlik etmek zorunda kalabilirdim.

Sadece bunu düşünmek bile beni iğrendirdi.

Claude bu sahte eğitimi bitirir bitirmez, bu adamı rapor edecektim.

Kararlılığımı sessizce yeniden teyit ettim ve onu görmezden gelmeye devam ettim.

İşte her şey o zaman oldu.

"Ne? Yeteneksiz biri Esper'e tepeden bakmaya cesaret mi ediyor? Hey, sen. Bana cevap ver."

"..."

"Bu arada, güzel saç rengi."

Valan pembe saç bandımı küçümseyerek çekti.

Bir Esper'in sahip olduğu güç göz önüne alındığında, sadece küçük bir hareket olsa da, hiçbir şekilde göz ardı edilecek bir güç değildi.

"Bana cevap ver! Hey, beni görmezden mi geliyorsun?"

"Argh!"

Sonuncusu biraz fazlaydı.

O kadar sert geri çekildim ki dengemi kaybettim ve düştüm.

İşte o zaman oldu.

Vay be! Valan'ın vücudu havaya kaldırıldı.

Valan, hala durumu tam olarak kavramamış ve ben şaşkın bir halde gözlerimiz havada buluştu.

Bir sonraki anda.

"Ah, aaaah!"

Bum!

Valan'ın vücudu havada süzüldü, uzaklara doğru fırlatıldı ve kayalık duvara çarptı.

Esper olmasaydı, kesinlikle ölürdü.

Etki muazzamdı, öyle ki daha önce yanından geçtiğimiz mağara duvarının bir bölümü tamamen çökmüştü.

Düşen molozun altına gömülen Valan, ölmüş gibi görünerek hareket etmedi.

Ben, hala şaşkın bir şekilde, Esper'lere döndüm. Ama aynı derecede şok olmuştular.

Arkalarında duran Claude, istikrarlı bir şekilde tekrar ilerlemeye başladı. O, etkilenmemişti.

"...Az önce ne oldu?"

Durum belirsizdi. Etrafa başına buyruk gibi hücum eden Claude, duruma müdahale mi etmişti?

Bana eziyet eden bir Esper'e, sadece yeteneksiz bir insana yardım edebilmek için mi çaba sarf etmişti?

Herkes aynı soruyu paylaşıyor gibiydi ve diğer Esper ve Rehberler'in de yüzlerinde de şaşkın ifadeler vardı.

Claude'un ifadesi inanılmaz derecede sakin kaldı. Tek bir kaş dahi seğirmedi.

Herkesin bakışları altında, Claude gelişigüzel bir şekilde ağzını açtı.

"Eğitim bitti."

"..."

"Ve..."

Bir an sessiz kalan Claude, birine atıfta bulunmak için dudağını kısaca ıslattı.

"Oradaki."

...Bendim.

Ondan sonra Claude hızlı bir şekilde uzaklaştı. Yine de sanki bir bomba patlatmış gibiydi.

"..."

Gecikmiş bir şekilde kendilerini toparlayan şaşkın Esper'ler bana bakmaya başladılar.

"Ah, sana dikkat etmedim. İyi misin?"

"Bu adam biraz iğrenç, değil mi? Hadi birlikte gidelim."

Zaten çok geç kalmıştılar ama...