Becoming the Guide of the Mysophobic Villain? Absolutely Not! (R19)

Bölüm 114

Baskı testine girme yolundayken fark ettim.

Aceleyle Claude'un kolunu tutarak yanında yürüdüm ve bana doğru eğildi.

En büyük endişemi ciddi bir şekilde ilettim.

"Ah..."

"Ah? Dürüst ol. Bunu düşünmedin, değil mi, Lord Claude?"

"Bunun için endişelenme."

Claude umursamazca cevap verdi. Görünüşe göre yakalanma olasılığı konusunda hiç endişeli değildi...

"Nasıl endişelenmeyeyim..."

"Sessiz ol!"

Bize eşlik eden Esper bağırdı. Çabucak ağzımı kapattım.

Bir yedek planı mı vardı? Yanlış giderse her şeyi devirmeyi ve başka bir ülkeye sığınma talebinde bulunmayı mı planlıyordu?

Bu kadar kaygısız olmak için neye güveniyordu?

İnanılmazdı.

Ama çok geçmeden, soğukkanlı Claude'ı bile rahatsız etmeyi başaran bir şey oldu.

"Onun elini tutmaya cesaretin var mı?"

Claude, kaşlarını çatıp hırlayarak, sınav görevlisinin acınası bir şekilde titremesine neden oldu.

Baskı testinin mekanizması basittir. Rehber hem baskılı olduğu Esper'e hem de diğer Esper'lere dokunur. Rehberlik sadece belirli bir Esper ile gerçekleşirse, baskı kararı verilebilir.

Ama Claude başka bir Esper'e dokunmam düşüncesine bile dayanamadı.

"Ama, Lord Claude... biliyorsun. Rehberliğin sadece seninle olup olmadığını kontrol etmemiz gerekiyor..."

Denetçi açıklarken kekeledi. Tabii ki, Claude dinliyormuş gibi bile yapmadı.

Bunu yaparken, Merkezin teknoloji departmanına yatırılan yıllık bütçe hakkında alaycı bir şekilde bahsetti ve bu tür ilkel test yöntemlerinin neden hala kullanıldığını sorguladı.

Büyük bilim çalışanlarını neden yoğun bir kavramsal hologramlı telefon icat edemedikleri konusunda sinirlendiren bir beşeri bilimler büyük patronu gibiydi.

Sonunda tereddütle elimi herhangi bir Esper'e uzattım.

"Bunu çabucak halledelim mi?"

"O değil."

"..."

"O kişinin gözlerindeki bakışı sevmedim."

Görünüşe göre bu patron yüz okuma gibi sözde bilime bile inanıyordu.

Sınav görevlisi, Claude'un yüzüne vurmak istiyor gibi görünüyordu.

Ah, neden böyle...

Biraz utandım.

Artık dayanamayan güvenlik şefi patladı,

"Lord Claude. Bu kadar yeter. Durumunuzun farkında mısınız? Bir suç işlediniz ve soruşturulmak için buradasınız! Bizimle alay etmeye devam ederseniz, boş durmayacağız!"

Ama şef büyük ölçüde yanıldı. Claude'un güvenlik ekibiyle alay etmek gibi bir niyeti yoktu.

Sadece başka bir Esper'in bana dokunması gerektiği gerçeğine tamamen üzülmüştü.

Zaten sinirlenen Claude'un gözleri tehlikeli bir şekilde parladı ve şefi titretti.

"O zaman hızlı bir şekilde yapalım mı...?"

Başka bir Esper'e mağlup bir tonda elimi uzattım.

Gerekli bir adımdı.

Belki bir kadın Esper'in daha iyi olacağını düşünerek bir kadın Esper seçtim ama bu bile Claude'u memnun etmedi.

Seçilen kadın Esper tereddütle bana yaklaşırken, Claude ona tehditkar bir şekilde baktı. Zavallı Esper solgunlaştı.

Her neyse, Esper'in titreyen eli sonunda benimkine dokundu...

"..."

Yaygaraya rağmen hiçbir şey olmadı.

"Onaylamak için daha sıkı tutabilir misin? Birbirine kenetlenen parmaklar daha iyi olur."

"..."

"Bayan Esper, lütfen?"

"Tamam, ben yaparım..."

Yakın arkadaşlar gibi parmakları birbirine kenetlediğimizde bile sonuç aynıydı. Monitördeki dalga çizgisi sakin kaldı.

Bizi dışarı çıkarmaya hevesli olan denetçi rahatlamış gibi görünüyordu. Sonucu hızlı bir şekilde kaydetti.

"Dalga yok. Rehberlik gerçekleşmiyor."

Bakışlarım doğal olarak Claude'a döndü.

İstediği sonuç buydu, bu yüzden rahatlayacağını düşünmüştüm...

Ama ne olursa olsun, Claude sadece elime bakıyor, hala adını bilmediğim Esper tarafından tutuluyordu.

Daha fazla öfkelenmesinden korkan Esper, çabucak elimi serbest bıraktı ve yerine döndü.

Claude'un sırasıydı.

Rehberlik diğer Esper'lerle değil, sadece Claude ile olsaydı, bir baskı kararı alırdık.

Claude'un ne zaman isterse benden rehberlik alabileceğini biliyordum, ama yine de işe yaramayacağından dolayı endişeleniyordum.

"Rose."

Az önce bir sandalyeyi sürükleyen Claude, garip bir gülümsemeyle elini uzatarak karşımda oturdu.

Refleksif bir önsezi duygusu hissettim.

Bu kesinlikle planı olan bir yüzdü.

"Ne yapmayı planlıyorsun?"

"Hadi."

Beni nazikçe zorladı, ama düşünmeden elini tutmaya cesaret edemedim.