𝗘𝗩𝗥𝗘𝗡𝗟𝗘𝗥𝗶𝗡 𝗙𝗘𝗟𝗔𝗞𝗘𝗧𝗶 [𝗙𝗮𝗻𝘁𝗮𝘀𝘁𝗶𝗸]

BÖLÜM YİRMİ DOKUZ

@Emineee Allahım yarabbim ya sabır emineciğim balım senin de soyadını unutmuş bulunuyorum. Afff affet Allahım hadi bakalım bu bölümü sana armağan ediyorum. Çaktırma hatırlarsam yazacağım. Sana değer veriyorum Balkız çok tatlı ve kibarsın. Konuşma tarzını çabanı, gayeni ve mutluluğunu seviyorum.
Başarırız be kardeşim başarırız güzellik inan bana Allahın izniyle biz herşeyi başarırız yeter ki isteyelim. İnanç balkız inanç çok önemli bu hususta inanalım olur mu yapacağımıza ben birçok şeyi bu sayede aştım bu sayede başardım.
Hem hakkımızda hayırlı olanı biz bilemeyiz ki rabbim bilir.
Biliyor musun Eminem en sevdiğim sözlerden biri Kuranı Kerim de ayet hatta altını çizmiştim ama hangi ayet olduğu aklıma gelmiyor. Diyor ki 'Ne olursa olsun yol Allah yolu de.' ay Allahım ne güzel ya vallahi. Manası Bi beni mi sakinleştiriyor?
Allah yaratıysa sonu Rabbime çıkıyorsa her yol güzeldir. Doğu da rabbimin batı da.
Seviliyorsun Balkız. (Üzgünüm biraz bilgi notu gibi oldu ama durduramadım kendimi...) ▫️♥️▫️

Hadi çiçeğim Başlayalım merak ediyorum neler yazacağımı bu aralar fazlasıyla farklı düşünmeye başladım. Yazdığım şeyler düşünce tarzımı dahi etkiliyor vay canına! Keyifli okumalar inşAllah beğenirsin. Bismillahirahmanirahim(Her hayrın başıdır.) 🫶🫶

Melek’in gözleri sinirden parlıyordu. “Sen bir yıldız kaymasıyla geldin diye, burada istediğin gibi davranabileceğini mi sanıyorsun? Bir mucizeyle buraya geldin diye her şey senin oyun alanın mı oldu? Bu ne rahatlık!”

Adam gülümseyerek başını iki yana salladı. “O kadar ciddisin ki. Belki biraz rahatlaman gerek. Bak, sana bir öneri: Şu gökyüzüne bak ve bir yıldız seç. Ona tüm bu sinirini anlat. Eminim senden çok etkilenecektir.”

Melek derin bir nefes alıp kendini toparlamaya çalıştı. “Sen bir insansın. Yani, en azından öyle olduğunu düşünüyorum. Ama bana insan gibi davranmıyorsun. Sürekli alay, sürekli umursamazlık... Bu nasıl bir saçmalık!”Ben insan değilim pektabii.

Adam ellerini iki yana açtı. “Haklısın, biraz garip bir insan olabilirim. Ama dürüst olmak gerekirse, bu garipliğimin seni bu kadar eğlendireceğini düşünmemiştim. Şu sinirlenme tarzın bile bir sanat eseri gibi. Hatta ne var biliyor musun? Bir efsaneye benziyor kahve kimsesiz gözlerin. Diyor gel al kurtar beni bu yalnızlıktan. Bende balıklama atlamak istiyorum. Gözlerinin kayıp siluetlerine. Pektabii izninizle melek hanım? ”

Melek’in yüzü iyice asıldı. “Seninle konuşarak zaman kaybediyorum. Daha fazla dayanamayacağım. Git buradan!”

Adam bu kez ciddileşir gibi oldu, ama o gıcık gülümseme yine yüzünden silinmedi. “Giderdim, ama...” dedi ve bir an duraksadı. “Ama seni bu kadar sinirliyken bırakmaya içim el vermez. Bir insanı bu kadar sinirlendirmek kolay değil. Bunu başardığım için biraz daha kalmayı hak etmiyor muyum?”

Melek’in sinirden elleri titriyordu. Ama bir yandan da adamın bu umursamaz tavrının altında başka bir şeylerin yattığını hissediyordu. Gözlerini adama dikti ve sert bir sesle konuştu: “Sen buraya bir amaç için geldin, değil mi? O yıldız seni buraya boşuna göndermedi. Ama şunu bil: Seni ne kadar önemli bir şey için buraya göndermiş olursa olsun, bu benim için hiçbir şey ifade etmiyor!”

Adam yine umursamaz bir tavırla omuz silkti. “Belki ifade etmiyordur. Ama belki bir gün eder. Kim bilir?” dedi ve sonra Melek’e bakarak ekledi: “Sen bana kızmaya devam et, ben de seni anlamaya çalışmaya devam edeyim. Belki bir gün aynı yerde buluşuruz.”İmkansız. Ama imkansıza yürüyorum.

Melek onun bu sözleri karşısında bir şey söyleyemedi. Çünkü ne kadar inkar etse de, adamın buraya neden geldiğini öğrenmek istiyordu. Ama asla bunu ona belli etmeyecekti.

Adam, Melek’in yüzündeki öfke dolu ifadeyi izlerken gülümsemesini daha da genişletti. Melek’in kaşları çatılmış, gözleri kıvılcımlar saçıyordu. Öfkesi, odayı dolduran bir enerji gibi hissediliyordu. Ama adam bundan keyif alıyormuş gibi görünüyordu. Hatta bu öfkenin onu eğlendirdiği her halinden belliydi.

“Sen neye gülüyorsun?” diye çıkıştı Melek, sesi sert ve kesin bir tonda. “Bu kadar ciddiyetsiz biriyle konuşmak tam bir işkence.”

Adam omuzlarını silkti. “Ah, Melek. Öfkenle beni korkutmaya çalışıyorsan, başaramıyorsun. Aslında tam tersine, sen sinirlendikçe daha eğlenceli hale geliyorsun. Üniversitedeyken de böyle miydin, merak ediyorum.”

Melek kaşlarını daha da çatıp, ellerini iki yana açarak çıkıştı: “Ne saçmalıyorsun yine? Ne üniversitesi? Seninle hiçbir alakam olmadı!”

Adam gözlerini hafifçe kısmış, geçmişi hatırlıyormuş gibi bir ifadeyle başını salladı. “Emin misin? Sana bir sahne hatırlatayım. Üniversite bahçesinde herkes bir araya toplanmıştı. O gün herkesin elinde kahve vardı. Sen ise elinde kocaman bir dosyayla hızlıca yürüyordun. O kadar dalgındın ki... Nereye çarptığını bile fark etmemiştin. Ama ben fark etmiştim.” Klişenin dibine vurmadıysam adam değilim Allah için.

^_^

👀Ah şu kimsesizler olayı..! 👀

Rica ederim bana kızmayın bölüm kısa tutulmalı.
(şahsi fikrim)

Seni seviyorum okurum Allaha emanet ettim.

Sevgiyle kal. (Allah sevgisiyle.)

Yıldızı da varlığın gibi parlatır mısın?

💙💙

"Üstüne alınma felaketim sen değilsin.
EVRENLER FELAKETİM"