B PLANI - Yüzbaşım

19. Bölüm

Ayaz'ın emriyle dinleme odasına girmiştim. Teyze kapıdan beni görünce gülümsedi.

"Hoşgeldin yavrum. Gel içeri."

"Komutanım ayıp olmazsa neredeydiniz?"
Adem'e ters ters baktım.

"Asil'le oynuyordu eğitim alanında."

Tebessüm edip Yüzbaşı'na başımla selam verdim. Odada geniş koltukların birine oturdum. Biraz konuştuktan sonra teyze suratını ekşitip Bartu'ya baktı.
"Ula sen hani bana feskafa vermiş idin."

Enes ağzındaki suyu püskürtüp büyük bir kahkaha patlatmıştı.

Ayaz kaşlarını çatıp Bartu'ya baktı.
"Lan sen babaanneme nescafe mi verdin?!"
Babaanne dili işte ne olacak.

Kadın hiçbirini umursamayıp bana döndü. Anında yüzü gülmüştü.

"Kaç yaşındasın?"

"26"

"Ailen nerede yaşıyor."
Bir an durup öylece yere baktım. Ne cevap verilir ki buna?

Kadının bakışlarını tekrar üzerimde hissedince başımı kaldırdım.

"Babam ve annem."
Sesim çok zor çıkmıştı. Ellerimi yanağıma götürüp akan yaşları sildim.
Kadın umutla gözlerimin içine baktı.

Ellerimi şakaklarıma götürüp hızla konuştum.
"Onlar sadece benim aklımda var."

Gözlerimden ardı ardına akan yaşları silip Ayaz Yüzbaşıya baktım.

"Özür dilerim komutanım."

Ayaz'ın anlatımıyla:

Gece gittikten sonra babaannem onun hakkında çok konuşmamıştı.

"Babaanne aç mısın?"

Ters ters yüzüme baktı.
"Sence torun? Aç olmayan bir halim mi var?"

Başımı yana çevirip güldüm.
"Enes, oğlum bana bir Müge Anlı'yı aç sana zahmet." 

Enes başını sallayıp hemen televizyonu açtı. Babannem pür dikkat telefona bakıyordu. Bartu koltuktan atlayıp yanımıza koştu.

"Sence kim suçlu babaanne?"
Babaannem dudağını büzdü.
"Şu kadın şüpheli gibi bakıyor ekrana, kesin şerefsiz."

Gülerek babaanneme döndüm.
"Aa ayıp babaanne çocukların içinde küfrediyorsun."

"Evet babaanne Ayaz'ın yanında deme böyle şeyler. Çabuk etkilenir falan." Dedi Bartu sırıtarak.
Çıkışa gel Bartu.

Babaannem başını pencereye uzatınca ona döndüm.
"Şu dışardaki kız az önce buraya gelen mi."

Merakla pencereye doğru ilerledim. Gece bankların birinde oturuyordu.

"Maşaallah pek de güzel."

Pencereye bakıp iç çektim.
"Öyle."

Babaannem gülüp omuz attı bana. Boyu kısa olduğu için daha çok koluma kafa atmıştı.

"De bakayım hele çok mu güzel."
Dudağımı bilmiyorum der gibi kıvırdım.

"Hmm." Diyip düşünür gibi yaptı.
"Mesela böyle evlenecek biri gibi mi?"

Bıkkınlıkla nefes verdim.

"Bilmiyorum babaanne, Allah sahibine bağışlasın ne diyeyim."

"Bir gün müsait olduğunda çağır da tanışayım bi, belki Arda'yla evlendiririm."

NE!?

Bartu ve Serdar gizli gizli gülüyordu.
Arda'nın ismini duyunca yüzümü buruşturdum. Ne yani beni kastetmedi mi?