B PLANI - Yüzbaşım

28. Bölüm- Canımdan Çok

Emeğe saygı lütfen. Oylamayı unutmayalım.

Keyifli okumalar...

Gözlerimi açmak için cebelleşirken Bartu'nun bitik sesi kulağımda yankılandı.

"Ayaz şehit oldu Serdar!"

Bir anda gözlerimi açtım. Ambulansların biri gelip biri gidiyordu.
Öksürerek ayağa kalkmaya çalıştım. Nerede olduğumuz bile bilmiyordum.

Peki Ayaz?..

Şehit mi olmuştu gerçekten?

Ağzımdaki suni solunum cihazını çıkarıp attım. Zorlanarak yürüyordum.
Asel ambulansın kapısından bana baktı.

"Gece ne yapıyorsun sen?!"

Yerdeki solunum cihazını alıp kolumdan tuttu.

"Başından ne kadar büyük bir darbe aldın haberin varmı?!"

Kolumu sertçe çekip öfkeyle gözlerimi ona diktim.
"Ayaz nerede?"

Dolan gözlerini saklamaya çalışıyordu. Burnunu çekip yüzüme baktı.
"Cevap ver lan! Ne oldu ona?
Şehit oldu diyorlar. Olmadı değil mi?"

"Şehit oldu o Gece!"

Elimi yüzüme götürüp hüngür hüngür ağlamaya başladım.
Verdiği cevapla yıkılmıştım resmen.

Kurtaramaz mıydım onu?
Şehit olup gidemezdi benden değil mi?

Asel'i itip ambulanstan çıktım. Çok kalabalıktı. Yerdeki ceset torbalarına bakarak koşmaya başladım. Ceset torbasına değil Türk Bayrağına sarılıydı o.

Koşarken Bartu'nun yanındaki Türk Bayrağını görünce olduğum yerde kaldım.

Bartu hemen ayağa kalkıp Serdar'a beni işaret etti. İkisinide umurdamayıp yere çöktüm ve Türk bayrağını yavaşça indirdim. Saçları görünmüştü. Ayaz'ın kaç operayona giderse gitsin bozulmayan siyah saçlarıydı. Gözlerimden yaş akarak örtünün tamamını indirdim. Ayaz'ın görünen yüzüyle bağıra bağıra ağlamaya başlamıştım.

Bartu belimden tutarak beni ayağa kaldırdı.

"Ayaz nolursun uyan, yalvarırım uyan!"

Arkamı dönüp Bartu'ya baktım. Yüz ifademden korkmuş olacakki beni serbest bıraktı.
Ellerimi Ayaz'ın kalbinin üstüne koydum. Kulağına yaklaşıp fısıldadım.

"Sensiz olmuyor sevdiğim. Dayanamam nolur uyan."

Kalp masajı yapmaya başladım. Bir yandan da dua ediyordum.

"Rabbim seni bana bağışlasın Yüzbaşım."

Aradan ne kadar geçmişti bilmiyordum. Kurtaramamıştım onu.
Ellerimi göğsünden çekip yüzüne baktım. Gözlerimden akan yaşlar yüzünü ıslatırken yavaşça alnına yaklaştım. Tam o sırada bir mucize olmuştu.
Bir anda Ayaz başını yana çevirdi. Dudaklarım yanağı ile aynı hizaya gelmişti. Gülümseyip yanağına bir öpücük kondurdum.
Kalbim heyecandan deli gibi atıyordu.
Başımı kaldırıp time baktım.

"Yüzbaşı yaşıyor Bartu!"

Yaralıların arasındaki Halit Teğmen hızla ayağa kalktı.

"Tövbe bilmiillaaaah."

Enes, Emir'in üstüne atlamıştı adeta.
Gülerek Ayaz'ın kulağına yaklaştım.

"Teşekkür ederim."