KADERİMSİN AKTÜRKOĞLU

BÖLÜM-31

Amcamın söze görmesiyle derin bir nefes aldım.

Akif; Şimdi oğlum ben seni sadece üç beş defa gördüm. İyi bir çocuğa benziyorsun. Mert de anlatmıştı. İyidir diye.

Kerem tebessümle kafasını hafif sallıyordu.

Akif; Şimdi sen bizim kızımızı seviyorsun. Sevmeseydin evi basmasdınız.

Kerem, Halil, barış, yunus başını öne eğdi. Gözlerini kaçırdılar.

K; Efendi-

Akif; Oğlum iyiki yaptınız. Gerçek yüzlerini gördük. İşide iptal ettik daha iyi bir işle anlaştık.

Kerem tebessümle kafasını tekrar kaldırdı. Bu halleri çok tatlıydı. Uff yicem ben bu çocuğu yaaa.

Akif; Şimdi sen kızımızı seviyorsun. Kızımızda seninseviyor belliki

Bana bir bakış attığında bu sefer ben başımı öne eğmistim amcam tekrar önüne döndüğünde kafamı kaldırdığımda Kerem'le göz göze gelmiştik. Bana gülüyordu.

Meşhur bakışımı ona attım. Gözlerimi kısarak ona baktım.

Akif; Sen ilk olarak Zeynebi ailenle tanıştır. Sonrada biz tanışalım. Orada da karar verir söz takarız nişan yaparız.

K; Evet efendim. Bizim milli aradan sonra tanıştırmayi düşünüyorum.

Akif; Benim.fazla vaktim yok evladım. İş için uzun bir süreliğine yurt dışına gideceğim bir buçuk ay sonra ondan ötürü hızlı olalım.

K; Peki efendim.

Akif; Evet, sen şimdi milli araya gideceksin galiba ondan dönüşte yaparız artık. Benimde tekrar Bursa'ya dönmem lazım.

M; Şu Fırat mıdır nedir oda orada değil mi?

Akif; oradalar ama bizim artık damadımız var yani onları fazla takmıyoruz.

Kerem'e baktığımda gözleri parlamıştı. Gülümsüyordu. Yerim ama.ben bu çocuğu off çok tatlı.

Akif; Olgum, şimdi tanisirsak diğer işler kolaydır. Onları hemen hallederiz.

Şahin; Aynen yarın milli araya gidiyordunuz zaten değil mi?

Yunus; Evet yarın gidiyoruz.

Burak; Tamamdır. Oh ne rahatladım. O Fırat'a gidecek diye korktum ya?

Z; Ben eşyamiyim yani?

Burak; Yok bacım

K; Ben öyle bir şeye izin vermem.

Ona gülüyordum. Gerçekten her hareketine eriyordum.

Mert; Aferin böyle ol!

Akif; Neyse evladım biz yavaştan kalkalım yarın sabah iş yerine gitmem lazım.

E; Baba kalsaydınız ya

Akif; Yok kızım işlerimiz var.

Selma; Biz gidelim eşyaları düzenleyelim alalım.

Akif; Tamam.

Annemle Selma teyze yukarı çıkmıştı.

Nehirde yardım için arkalarından gitmişti.

Akif; Sen Halil miydin?

Bir anda gözler Halil'i bulmuştu. Halil yerinde düzgün oturmuştu. Ve cevap vermişti.

Halil; Evet efendim

Akif; Hmm. Seninle Eylül'ün bir ilişkisi vardı değil mi?

Halil; Evet efendim.

Bu sefer barışa dönüp baktı.

Akif; Sende nihal'inkiydin dimi barıştı.

B; evet efendim.

Bu sefer yunusa dönmüştü. Yunus direkt cevap vermişti.

Yunus; Tuğçe efendim.

Akif; Anladım...sizlere güveniyorum. Kızlarından birini dahi üzecek olursanız-

K; Üzmeyiz. Üzmeyiz.

Halil; Evet biz sevdiğimiz kişileri nasıl uzelim.

Mert; Dayı merak etme sen Üzmezler. Yani buna kalkışmazlar

Akif; Hadi bakalım. Tüm kızlarımı teker teker veriyorum. İlk Zeynebim sonra kim acaba?

Mert; Dayı kızlarını veriyorsun ama kızda alıyorsun. Hem daha becerikli güzel.

Ona dil çıkardığımda oda bana çıkarmıştı.

Akif; Oda doğru. Sen varsın, şahin var, Burak var.

Şahin; Ben mi?

Akif; Sen oğlum sen sana da güzel temiz bir kız alacağız inşallah.

Gülmemeye çalışıyordum.
Annemler geldiğinde dayimda ayaklandı.

Akif; Biz gidelim. 3 hafta sonra geliriz.
Biz yokken kızlarım size emanet.

Mert; Burada abileri varken onlara ne olacakmış.

En sonunda dayımlar gittiğinde içeriye geçip oturmuştuk.

Mert; seda ben seni bırakayım.

Seda; Bende kalır mısın bugünde korkuyorum evde tek. Elmas da yok

Elmas seda ablanın ev arkadaşıydı.

Mert; kalırım canım hadi gidelim.
Biz gidiyoruz. Kızlar size emanet.

Diyerek evden çıktılar. Kerem yanıma gelip beni kaldırdı ve bahçeye çıktık.
Bahçedeki çiftli koltuğa oturduk.

Beni kendine çekip ellerini karnımın üstünde birleştirdi. Yüzünde boynuma gömmüştü. Bu hareketine kıkırdamıştım.

K; İyi ki...iyi ki o gün barış'ı dinleyip buraya gelmişim.

İlk karşılaştığımız günden bahsediyordu.

Z; iyi ki. Seni ne olursa olsun bırakmayacağım.

K; Zeynep.. bırakma beni hiç bırakma.

Ondan biraz uzaklaşıp ona doğru döndüm. Ellerimle yanağını okşadım.

Z; hiç bırakmıyacam seni. Sende beni bırakma

K; Sen istesen bile benden kurtulamazsın.

Tebessümle gözlerine bakıyordum çok güzel bakıyordu bana gözleri.

K; Seni sonunda karım yapıyorum hayallerimiz gerçek oluyor

Kıkırdamıştım. Eskiden kurduğumuz hayaller geliyordu aklıma.

K; milli aradan sonra annemlere gideriz değil mi?

Z; evet gideriz.

Bana daha çok yaklaşıp boynuma tekrar yüzünü gömmüştü.

K; yarın gidiyorum.

Yarın mıydı o ya? Kollarımı boynunda dolayıp onu daha çok kendime çektim. Onu çok özleyecektim.

                                          

Kaç gündür internet sıkıntısı vardı geldiği gibi bende hemen yazdım attım

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.