KADERİMSİN AKTÜRKOĞLU

BÖLÜM-24

Aşağıya indiğimde onlarında üstünü değiştirdiklerini gördüm. Masa hazırdı oturmuşlardı. Bende gidip yanlarına oturdum.

B; Şahin ile Burak denilen çocuk bizi götürecekmiş.

Y; O kim?

H; Zeynep'in abisiymiş.

Y; Ha evet bir ara Tuğçe bahsetmişti.

K; Herkesin haberi varken benim niye yok ya!

B; Off neyse tamam susun

Yemeğimizi yiyip kalkmıştık. Sofrayı toplamıştık.

Öyle bu böyle saat  6.30 olmuştu. Bir esnaf lokantasında yemek yiyorduk

Esnaf lokantası evet. En iyisidir kesinlikle.

H; Saat 8.20 de orada oluruz büyük ihtimal.

B; Evet.

K; Bir dakika ben ne dicem ne yapacam

Y; Ya git de benle evlenecek falan de rahat ol ya bizde varız zaten.

Ona başımı salladım. Gerçekten yunus'u çok seviyordum. Benim kardeşim ya. En iyi anlaştığınım kişi. Onun yeri her zaman bende ayrıdır. Eskiden Zeynep'le sevgiliykende o vardı yanımda.

Diğerlerinde seviyorum. Hepsi benim kardeşimdir barış, Halil... Hepsinin yeri bende ayrı. Her konuda yardım ediyorlar. Sürekli yanimdalar. Şanslıyım onlar gibi arkadaşım kardeşim olduğu için...

Yemeğimizi bitirip kalkmıştık.

Evin önüne gelip arabada bekledik.

Y; Şahin'i arayın.

Evet yunusla şahin tanisiyordu.

H; Geliyor.

Şahin kapıdan gizli gizli çıkıp geliyordu. Arabanın kapısını açıp bindiğinde derin bir nefes vermişti.

Ş; Oh ne yakalanacak diye çok korktum. Valla yakalan saydım bu hayatta şahin diye biri kalmazdı.

H; Off tamam amma boş yaptın.

Ş; Kes be

Y; ikinizde susun içerde ne oluyor onu anlat sen

Ş; Geldiler işte tanıştık. Mert abinin Burak'ın ve benim gözüm çocuğu tutmadı. Adı neydi.. heh Fırat'tı. Valla ailesi iyiydi. O bir gercek şuanda konuşuyorlar.

K; Zeynep nasıl?

Ş; Zeynep... İlk başta odasından çıkmamıştı ama Akif amcanın zorula çıktı. Sürekli ağlıyordu. Ne yapsam şaşırdım valla kanka. Burakla Mert abi onu sakinleştirmeye çalışsada olmuyor ki. Kız dalıp dalıp gidiyor. O gün yatarken Kerem kerem diye sayılıyordu.

İç çektim.

K; Ben bırakmayacağım onu ben gidiyorum.

Diyip arabanın kapısını açıp. Arabadan indim.

Evin kapısını şahin açık bırakmıştı. Geri dönmek için. Hemen kapıyı açıp icegi girdim. Salona adım attığım gibi tüm gözler beni buldu.

Akif amca, gönül annem, Selma teyze, o çocuğun ailesi ve o, Mert abi,  eylül, nihal, Burak, Tuğçe, nehir ve zeynebimm.

Hemen Zeynep'in yanına gidip elinden tuttum ve

K; Biz Zeynep'le evleneceğiz.

Herkes bana şok şekilde bakıyordu Zeynep' de dahil.

Fırat; Sen kimsin ya ben evleneceğim.

Annesi; gönül hanım ne oluyor?

K; Ben evlenecegin Zeynep'le yani yanlış anlaşılma siz gidebikirsiniz.

Babası; Akif bey ne der bu oğlan?

Mert; Ya anlamıyorsunuz heralde bu oğlanla bizim kız evlenecek.

Mert abi bizi destekliyordu. Şaşırmıştım.

Fırat; Baba olmaz ya olmaz biz alacaktık kızı.

Y; Tüh olmuyor işte kızın taliplisi var. Bu oğlan onun namusu.

Abisi; benim kardeşim alacak onu

İki abisi, iki kuzeni ve o ayağa kalkarak bize kafa tutmuştu. Mert abi, Burak, Halil, yunus, barış ve Şahin'de onların karşısına geçmişti. Kavga çıkacaktı belliydi.

Ynai anlayacağınız. İşimiz şimdi başlıyor...

                                    

BÖÖ! Ben geldim.  Napiseniz?