BÖLÜM-12

143 7 4
                                    

Arabaya binmiştik yola koyulmuştuk Kerem'in evine gidecektik. Arabada hiç konuşmadık en sonunda sıkılıp derin bir nefes verdim. Kerem bana kısa bir bakış atmıştı.

K; Sıkıldıysan şarkı açabilirsin.

Bu iyi olurdu yani yedi yirmi dört şarkı dinleyen biriydim sonuçta.
Elim arabanın radyosuna gitti ve bir şarkı açmıştım.

Gözlerindeki ay

Çalıyordu. Şarkıya eşlik etmiştim nakarat kısmı geldiğinde kereme bakarak söylemiştim oda bunu hissetmiş olacak ki katılmıştı ve bana hiç bakmamıştı. Bir dakka bir dakka utanmış mıydı o, kaçış yolu aranıyordu, niye gözlerime bakmıyordu? Bir anda nihal'in dedikleri aklıma gelmişti.

Ne yani simdi beni seviyormuymuş yok ya hem belki de kaza yapmamak için bakmamıştı ayrıca hemen böyle düşüncelere kapılmamak lazım.

                         

En sonunda kerem'in evine gelmiştik.
Arabanın kapısını açıp inmiştik eve girmiştik. Kerem bana dönerek

K; Eli-şey yani Zeynep bana yardımcı olur musun bavulumu toplamata?

Z; Tabiki

Yukarı çıkmıştık ev gerçekten çok güzeldi. Ferah iç açıcı bir dekorasyona, renge sahipti. Tarzı hâlâ değişmemişti. Bir tık sevinmiştim buna.

Odasına gelmiştik çok güzel ve büyüktü odası. O odasının içindeki galiba giyinme odasıydı, oraya gitmişti. Bende odasını incelemeye başlamıştım.

Bir çok madalya ödül vardı. Gerçekten çok başarılıydı. Bunu bir kez daha anladım eskidende öyleydi. Şimdi ise hayallerini gerçekleştirdi.
Aslında bende onun sayesinde bir kaç şey biliyordum eskiden göstermişti.

Flashback

Z; Ama ben anlamam ki.

K; Hadi ama ben sana göstereceğim.

Z; Tamam.

Birlikte okulun yanındaki sahaya gelmiştik. Çok iyi bir hareket yapmıştı ağzım açık ona bakıyordum ayrıca bu yaşta. Bence ilerde çok iyi bir futbolcu olacaktı benim sevgilim.

Z; Nasıl yaptın ya?

K; Hahahha bak şimdi iyi izle sende yapacaksın.

Göstermişti bende denemiştim ve olmuştu yapmıştım. Sevincinden yerimde zıplayarak Kerem'e sarılmıştım.

Z; Yaptım.

K; Kimin sevgilisi?

Kafamı kaldırıp ona gulumsemiştim.

K; Seni çok seviyorum

Z; Bende seni çok seviyorum

Flashback end

Aklıma o anlar geldiğinde gözlerim dolmuştu. O anları çok özlüyorum. İlk aşkımdı, son aşkım oldu ve hep öyle kalacaktı.

Etrafa bakarken  cekmecenin orada yere düşmüş bir fotoğraf görmüştüm. Yere eğilip onu elime almıştım Gözlerimden akan yaşların ardı arkası yoktu.

Fotoğrafta bir kızla sarılarak poz veriyorlardı. Yani benden sonra olmuştu. Benim ondan sonra olmamıştı. Ama onun olmuştu.

İşte bu benim canımı yakıyordu sözünü tutmamıştı.

Flashback

Keremle parkın orada oturuyorduk.
Benim aklıma gelen şey ile Kerem'e döndüm.

Z; Kerem..

K; Efendim

Bunu derken bile için fazlaca buruktu.

Z; Olurda bir gün ayrılırsak benden sonra bir daha biriyle sevgili olur musun, onuda benim gibi sever misin?

K; Elif'im ben seni çok seviyorum senden sonrasını da düşün müyorum. Öyle bir şey olmasına izin vermem sendende başkasıyla olmam.

Dediği şeyle ikimizde birbirimize bakarak gülüyorduk.

Flashback end

Yalanmış... Bana dedikleri. Neden ama    bir yandan haklıydı ben onu bırakmıştım ama mecburdum. Benden sonra yapmiycam demişti ne olursa olsun. Bu kadarmış.

Odanın kapısı açılmıştı içeriye Kerem girmişti.

K; Ben eşyaları koy- zeynep

Diyerek yanıma gelmişti omzuna dokunmuştu eli hemen geri çekilip ona baktım.

Oda elimdeki fotoğrafa bakmıştı. Fotoğrafı hemen cekmecenin üstüne bırakıp ona döndüm gözümdeki yaşla.

Z; şey yere düşmüştü. Ben gideyim.

Diyerek odadan çıkıp aşağıya inmiştim kapıyı açarak kendimi dışarıya vermiştim. Evin bahçesinden çıktığımda yandan gelen arabayı görmemiştim. Arabaya baktığımda çok hızlı geliyordu. Dona kalmıştım kıpırdayamadım. Bir anda bileğinden tutulup arkaya cekilmemle sert bir bedene çarptım bu beden beni hemen sarmalamıştı.

Kerem'den

Odaya gittiğimde Zeynep ağlıyordu bir anda şaşırmıştım niye ağlıyordu ki ona sorduğumda bir anda irkilmisti. Elindeki fotoğrafa bakmıştım

Z; Şey yere düşmüştü. Ben gidiyim.

Şimdi anlamıştım. O gün aklına gelmişti kesin fotoğrafıda yanlış anlamıştı. Hızlıca çıkmıştı bende arkasından çıkmıştım bahçeden çıkmıştı bende çıkarken baktığı yöne bakmıştım.

Araba geliyordu oda donmuştu. Hemen onu kendime çekip sarılmıştım. Çok korkmuştum. Onu yeni bulmuşken kaybedebilirdim. Ona bir şey olabilirdi.

Ona çok sıkı sarılıyorum gözlerim dolmuştu. O ise donmuştu hareket etmiyordu. Aradan 5 dk geçtikten sonra kendime gelip ondan ayrıldım.
Yüzünü avuçlayıp bana bakmasını sağladım.

K; İyi misin?

Cevap vermemişti.

K; Zeynep. İyi misin dedim?

Kendine gelip

Z; iyiyim iyiyim.

K; Niye dinlemeden etmeden çekip gidiyorsun? Sana bir şey olabilirdi.

Z; Bana ne anlatabilirsin ki ben senin neyinim?

K; Zeynep o fotoğraftan dolayı gittiğini biliyorum. Oradaki benim kuzenidi. Dikkat etmişsen mezun oluyordu.

Afallamış gibi başını yere eğdi. Kaldırıp tekrar bana baktı.

İşte o bakış eskisi gibi bakıyordu. Eskidende ne yapsa böyle bakıyordu.
Saf, temiz, masum, tatlı, sevgi dolu..
Bu bakışına bitiyorum. Tebessümle yüzüne derin derin bakıyordum

Derslerden vakit bulamadığım için geç ve kısa oluyor. Sorry.
😔

KADERİMSİN AKTÜRKOĞLU Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin