KADERİMSİN AKTÜRKOĞLU

BÖLÜM-4

Sabah yüzüme vuran güneş ışığı ile uyandım üstümde bir ağırlık hissettim Kerem üstümde bana sarılmış vaziyetteydi.

Her zerrem keremle yapışık bir bicimdeydi benimde kollarım Kerim'in boynundaydı. Kerem'e baktığımda masum bir şekilde uyuyordu.

Fazla güzel ve masumdu. İstemsizce gulumsemiştim. Ellerim istemsizce dağılan saçlarına gitmişti ve onları elimle arkaya doğru ittirmiştim.

İstemsizce kendimi onu izlerken buldum çok güzeldi kalbim erimişti resmen  çok güzel uyuyordu. Yaklaşık bir yarım saat onu izledikten sonra kendi kendime konuşmaya başladım.

Z; Nasıl bu kadar mükemmel olabiliyorsun?

Z; Çok güzelsin

Z; Her şeyin çok güzel... İpeksi kumral saçlarını hep koklasam, ellesem... O badem elması gözlerini hep gözlerimde bulsam, o gözlerde kaybolsam, benden başkasını görmese. Hep bende olsa... Kalp şeklindeki dudaklarınla buluşsa dudaklarım. Hiç ayrılmasa, esir alsa dudaklarımı... Yanaklarını her zerremde hissetsem... Çok mu şey istemiş olurum...

Bi 5 dk daha onu izlemeye devam etmiştim kalbim her geçen saniye daha hızlı çarpıyordu. Bence bunu duyabilir veya hissedebilirdi.

Bir anda kıpırdaşmaya  başlayınca bende hemen bir anda bana seslendi
Sırıtarak

K; Sen beni mi izliyorsun?

Z; Yioo hayır yani niye izliyimki seni bende yeni uyandım zaten... Ve ayrıca şu lafını sana hatırlatırım ' neden bu yastıkları katıyorsun ortaya merak etme yemem seni' demistinde

K; Evet dedim

Z; Şu an ki pozisyonun farkında mısın?

Kerem bir bana baktı birde olduğumuz pozisyona sonra fark edip üstümden kalktı

K; Şey pardon fark edememişim.

Z; yok sorun yok

K; Eee Mert abi ne zaman geliyordu.

Z; Ne o çok çabuk sıkılmışsın

Kerem bir anda tedirgin olmistu ve korku dolu üzgün bakışlarıyla

K; Yok hayır, asla asla sıkılmam. Neden sıkılayım ? Asla senden sıkılmam- yani şey sizden.

Şok olmuştum çünkü eyer bipolar değilsem onun dediği sözcüğü duymuştum. Sevinsemde biraz naza cekilecektim çünkü bu hali hoşuma gitmişti.

Ayaklanıp

Z; Yok yok ben anlıyacağımı anladım, tamam Kerem sus, yeter Kerem anladım yani bizi istemem gayet normal biz senin neyin oluyoruzki basit bir arkadaş.

Dedim , çok haklıydım. Kıyafetlerimi alırken bunları söylemiştim. Kafamı kaldırıp ona baktığımda çok üzgün, kırgın bir şekilde bakı-  bir dakka bir dakka o ağlıyor muydu? Evet ağlıyordu yani neden ağlıyordu ne dedimki ayrıca alaycı bir tonda demiştim ve ciddi ye almaması gerekiyordu.

Ayrıca yani dediklerim doğruydu kırılacak bir yanıda yoktu.

O sadece bana bakıyordu. Bende ona bakınca gözünden daha fazla yaş almıştı. Elimdeki kıyafetlere bakıp

K; B-be-ben çı- çıkayım  s-se-sen üst-ünü giy

Diyerk hızlı adımlarla kapıyı çarpıp çıkmıştı gerçekten neden böyleydi anlamamıştım yani ama üzülmüştüm

Neyse ben gönlünü alırım diyerek
Mutlu mutlu ( ne kadar olabilirsem) konbinimi yapmaya başladım.

KONBİNİM