ARAF / ARA VERİLDİ - DEVAM EDECEK-

18 • İNTİBAH

• 18 •

İNTİBAH

~

"Bir gün herkes pişman olacak. Kimileri birine geç kaldığına,
kimileri birinden erken gittiğine."
Alıntı

🐺💫

KANDEMİR'DEN;

Hayallerim suya değil bataklığa düştü. Onları kurtarmaya çabaladıkça daha da kirlendi, daha da derine indi.

Kaybettim, hayallerimi de onu da.

Yaktı, beni de kendini de.

Bu denli büyük bir tepki beklemiyordum. Evet kızardı bana evet küserdi ama bir başkasını hayatına almak isteyeceği aklımın ucundan bile geçmedi.

Üç gün görüştüm diyor. Ne hissettiğimi zerre anlamıyor. Başka bir ihtimali düşündü. Ha bir saat ha bir yıl ne fark eder ki?

Nasıl yaptı? Gözleri bile acısını haykırırken nasıl duygularını susturabildi?

Halledebilirdik. Ben, bize güvenmiştim.

İlk ihaneti gözleri mi yaptı dili mi?
Yook! Zeytin gözleri ihanet edemez bana. Aklı... İlk ihaneti aklı yapmıştır kesin.

Ona da baktı mı acaba bana baktığı gibi? Ona da sözler verdi mi? Neler konuştular mesela? Hayallerine ortak etti mi onu? Gülümsedi mi ona da?

Gözlerimi kapatıp başımı ellerimin arasına aldım. "Düşünme! Kafayı yersin düşünme!"

Telefonumun çalmasıyla gözlerimi açıp yan koltuğa attığım telefonu cevapladım. Çattığım kaşlarımla birkaç saniye karşı tarafı dinledikten sonra, "Geliyorum!" deyip kapattım telefonu.

Rümeysa'yı korumak için görevli olan adamlardan biriydi arayan. Rümeysa taksiyle mahalleden ayrıldıktan sonra onlarda peşinden arabayla ilerlerken olağandışı bir durum olduğunu tespit etmişler. Herhangi bir olumsuz duruma karşı bana haber vermek istemişler. Arabayı hızla kullanırken hemen Rümeysa'nın bindiği taksinin plakasını ve bana gönderilen konumu bizimkilere atıp destek istedim.

Bana atılan konuma vardığımda arabalar arka arkaya kırmızı ışıkta duruyordu. En önde Rümeysa'nın içinde olduğu taksi biraz arkasında bizim çocuklar ve onların arkasında siyah camlarla kaplı üç araba. En tuhaf şey yolda başka bir arabanın olmaması. Muhtemelen Rümeysa'ya planlanan saldırıda elimizi kolumuzu bağlamak istemiş, yolu bilinçli bir şekilde boşaltmışlardı.

Gaza basıp Rümeysa'nın olduğu taksiyle bizimkilerin arasına arabayı yatay bir şekilde durdurup onların ilerlemesine engel oldum. Benim önlerinde durmamla arabalardan silahlı adamlar inmeye başladı. Sokakta birazdan yankılanacak silah seslerini bastırabilmek için teyibin açma düğmesine basıp müziğin sesini son açtım.

Ya musalla ya mapus,
Ya musalla ya mapus
Ya musalla ya mapus
Bu ömrümün baharı
Ya musalla ya mapus
Ömrümün durağı

Torpidodaki silahımı alır almaz aşağı indim. Hedefime odaklanıp ilk kurşunu ateşlediğimde neyse ki yeşil ışık yandı ve Rümeysa'nın içinde olduğu taksi uzaklaştı.