ေလတျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္ေနတဲ့ လသာေဆာင္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါး မွာ ေဆးလိပ္ေငြ႕တရွိုက္မတ္မတ္က ျပန႔္လြင့္လို႔ေန၏။
ေရွာင္က်န႔္ မေသာက္စဖူးေဆးလိပ္ေငြ႕ျပင္းျပင္းကိုရႉရွိုက္လို႔ေနမိသည္။
သူအခု ႏွလုံးသားေရာ ဘဝကိုပါ စေတးၿပီး အနာဂတ္ကို စမ္းတဝါးဝါး
ေလ်ာက္လွမ္းရေတာ့မည္။ ရိေပၚမပါတဲ့ အနာဂတ္
အခ်စ္ေတြရင္ခုန္သံေတြမပါတဲ့ အနာဂတ္
ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ႕ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာမႈ႕ေတြမရွိတဲ့ အနာဂတ္ ၿပီးေတာ့
အားလုံးအျမင္မွာ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့အနာဂတ္ေပါ့
သူရိေပၚကိုခ်စ္တယ္ ၿပီးေတာ့ ဒါကမေျပာင္းလဲေတာ့မဲ့
ေသရာပါတဲ့အမွန္တရားပဲ
ဒါေပမဲ့ ေနာက္ထပ္အမွန္တရားတစ္ခုက ရိေပၚကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့သူ႕ကို ျပန္ႀကိဳက္မွာမဟုတ္တာပဲ
"အဲ့တာဘာလုပ္ေနတာလဲ!"
ေရွာင္က်န့္ အေတြး ေတြလြန္ေနတုန္း ႐ုတ္တရင္ေနာက္နားကအသံေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့
သူ႕ကိုခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာေဘးနဲ႕ ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ရိေပၚကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
ေရွာင္က်န့္လဲ လက္ထဲက ေဆးလိပ္ကို အျမန္ဝွက္လိုက္ကာ
"ဘာ...ဘာမွမလုပ္ပါဘူး"
"ခဗ်ား ဘယ္တုန္းက ေဆးလိပ္ေသာက္တက္သြားတာလဲ"
ေရွာင္က်န့္ အင္တင္တင္ျဖစ္သြားကာ ရိေပၚကိုျပန္မၾကည့္ပဲ
အၾကည့္လႊဲထားမိေတာ့သည္။
ရိေပၚက ေရွာင္က်န့္ရပ္ေနတဲ့ေနရာနားထိ ေရာက္လာၿပီး
ႏွစ္ဦးသား ပခုံးခ်င္းယွဥ္ရပ္လိုက္ကာ
တစ္ေယာက္တေနရာဆီအၾကည့္ပို႔မိၾကရင္း
"ပါးက ဘာေတြေျပာလိုက္ေသးလဲ "
ရိေပၚဆီက ခပ္တိုးတိုးထြက္လာတဲ့အသံက
စိတ္ပ်က္ေနတာလား ဝမ္းနည္းေနတာလား မသဲကြဲ
"ေမလင္းနဲ႕အျမန္ဆုံးလက္ထပ္ေတာ့တဲ့"
ေရွာင္က်န့္က အေဝးတေနရာဆီကလမင္းႀကီးကိုေငးရင္း
ခပ္ေဆြးေဆြး ျပန္ေျဖလိုက္ေတာ့သည္။
"ခဗ်ားကလက္ခံလိုက္တာလား"
"အင္း ငါ့ခ်စ္သူနဲ႕ လက္ထပ္ရတာပဲ..."
ေရွာင္က်န့္ရဲ႕အေျပာမွာ ရိေပၚက ရီေဝေဝ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႕
တခ်က္လွည့္ၾကည့္လာေပမဲ့ ဘာမွမေျပာခဲ့ေပ
ႏွစ္ဦးသား ထပ္မံတိတ္ဆိတ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္
ေရွာင္က်န့္က လက္ထဲမွာ အခုထိရွိေနေသးတဲ့ေဆးလိပ္ကို
ျပန္ေသာက္ဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္ ရိေပၚကဆြဲလုလိုက္ကာ
