love impulses | tk

2'0

5 Ay Sonra

"Ne var Minho?"

"Birazdan...güzel hayatın bitecek..."

"Ne demeye çalışıyorsun?"

"Diyorum ki! Jisung'u öldürdün ve bedelini ödeyeceksin! Her şeyini anlattım. Hapishanede çürüyeceksin."

"Yapamazsın..."

"Çok geç...sevgilimi benden ayırdığın gibi seni de ondan ayıracağım. Ömrün boyunca onu görmek için çırpınacaksın."

"Kanıtın bile yok."

"Benim yok. Christopher'ın var."

"Hepsini yaktım. Hiçbirini bulamazsın. Cehennene bile gitsen bulamazsın."

"Bana bırakılanları yakamazdın. Şimdi Jeon piçi...Choi olduğunda ne kadar iğrençleşeceğini tüm kore görecek."

"Minho...seni oldüreceğim..."

"Gel ve yap. Ah doğru! Evine askerler yaklaşıyor. Tahmin et aralarında kim var? Sevgilin!"

Elimdeki telefonu duvara fırlatıp paramparça etmiştim. Çığlıklarım eşliğinde etrafımdaki her şeyi yere seriyordum.

"Senden nefret ediyorum Minho!"

Elime aldığım parfüm şişesini aynaya fırlattığımda göz yaşlarım firar etmişti. Bacaklarım beni taşıyacak gücünü kaybetmişti. Ayna parçalarını toplayıp göğsüme bastırdım. Avcumdan akan kanları umursamıyordum artık.

"Taehyung...teğmen...özür dilerim sevgilim..."

Özür dilerim birtanem...benim iğrençliğime yakışmayacak kadar temizdin...

"Yemin ederim suçsuzdum...o kadar suçsuz hissettim ki kim olduğumu unuttum..."

Oysaki beyaz sayfana dökülen siyah bir mürekkeptim. Bir sonraki sayfaları kirletecek kadar kötü huyluydum sevgilim. Beni affet...

Zil sesi kulalarıma dolarken hızlıca ayağa kalktım. Gecenin karanlığını umursamadan karanlık evde ilerledim. Kapıya yaklaştığımda sonumun geldiği aklıma tak etmişti. Evet sonumdu bu. Taehyung'un gözleri önünde tüm suçların açığa çıkacaktı.

Titreyen ellerim eşliğinde kapıyı açtım. İlk gördüğüm şey asker kıyafetleri içindeki Taehyung'tu. Kanayan ellerim yanağına uzandı usulca. Gözleri dolmuştu.

"Neden Jeon?"

"Özür dilerim sevgilim, özür dilerim birtanem..."

Yanağından aşağıya inen elimi tutup avcuma ufak bir öpücük bıraktı.

"Seninle olamayacak kadar kirliydim ben..."

"Seni sevmeye devam edecek kadar istiyorum kirlenmeyi..."

"Yapmamalısın...seni de mahvediyorum."

"Şimdi sakince gideceğiz tamam mı? Sorgun olacak. Belki...birkaç güne mahkeme..."

"Utanıyorum karşında bu halde duruyor olmaktan. Sana masum rolü yapıp aslında suçlu olmaktan."

Bileklerime taktığı kelepçeyle birlikte iki elimi tutup beni sakince arabaya yönlendirdi. Kapıyı kapatıp tam karşıma oturdu. Bana bakamıyordu bile. Sessiz hıçkırıklarına şahit olduğumda kalbimi parçalamak istemiştim.

Yapma Taehyung, beni bu kadar çok sevme. Herkes gibi nefret et benden. Herkesten daha çok nefret et.

"Neden...neden sen de bir başkası değil?"