Still rivals? [SEKE.]

"Yatakta Düşman."

Yatakta düşman, sevmeyen adam bin pişman.

"Durdurabilirsen."

Dudakları buluştuğunda yemyeşil ormanlar alevlerden kaçamaz olmuştu.

İkisinin elleri kavuştuğunda kalbindeki düzensiz ritimden kaçamaz olmuştu.

Gözlerini açtığında, içinde bulunduğu durumdan kaçamaz olmuştu.

Kaçmak da istemiyordu.

Uzun zamandır kaçmak istemiyordu.

Soğuk hava ensesini gıdıklamaya başladığında karşısındaki sarışın saçları kavradı elleri, gözleri hâlâ kapalıydı. Emindi, Katsuki'nin gözleri de kapalıydı.

Emindi, o da kalbinde bu rahatsız edici ritmi taşıyordu.

Hayatınızda biri vardı, onunla geçirdiğiniz her anı daha da uzatmak istediğiniz.  Hayatınızda biri vardı, bazen kavga edip bazen de salakça tartıştığınızı kabul edip kendinizi ona bıraktığınız.

Ve hayatınızda biri vardı; her zaman onunla kavga ettiğiniz, ondan nefret ettiğinizi her gün daha da iyi anladığınız ama gözlerine baktığınızda her şeyi anladığınız.

O birini kaybetmemek lazımdı. Çünkü o, aslında sizi o kadar derinden anlardı ki, her anınıza şahit olur, sizi hiçbir noktada yalnız bırakmazdı. Ne kadar hırçın olsanız da yolun sonunda her zaman ona dönerdiniz.

Bu sizi rahatsız ederdi ama aynı zamanda size ezici bir zevk verirdi.

Arkasında Katsuki'nin büyük aletini hissettiğinde işte aynen böyle hissetmişti.

İstese giderdi. İstese bu salak herifi ardından bırakır, buna da yıllarca gülerdi. Nefret ediyordu ondan. O kadar nefret ediyordu ki...

Nefret...ne demekti?

Katsuki deliğine bir parmağını soktuğunda titredi. Alışmıştı alışmasına fakat şimdi o kadar inlemek istiyordu ki.

Gözünü açmadan neredeyse iki dakikadır onunla hiç nefes almadan öpüşmenin de buna bir etkisi olabilirdi.

"Ahm..."

Dudakları sonunda ayrıldığında o gözlerini açmadı. Kendini Katsuki'nin boynuna bıraktı ve deliğine ikinci parmağın girmesine izin verdi.

"H-hah..."

Katsuki hırlar gibi sesler çıkarırken Izuku'nun boynuna izler bırakmaya başladı. Bir yandan parmaklarını delikte oynatmak, diğer yandan o beyaz boynu kendi izleriyle donatmak ona bir lütuf gibi geliyordu.

Yönelimini kabul etmemişken bir ilişkide bu kadar aktif olmasına kendi de şaşırıyordu.

"A-ahh..."

Üçüncü parmağını soktuğunda deliği iyice gevşetmişti. Zaten yeterince genişleyen deliğe aletini dayadı.

Bu zamana kadar hiç kimseye karşı böyle şehvetli bir duygu, bir bağımlılık hissetmemişti. Öyle ki şuan onun yüzüne bakarak bile boşalabilirdi.

"K-kacchan..." Yeşil saçlarını geriye savurdu Izuku, Katsuki'nin boynuna daha da sıkı sarıldı ve kendi deliğine aletin girmesine izin verdi.

"H-ha..."

Katsuki bu hızlı hareket karşısında şaşırmak bir kenara, dudaklarını tekrar Izuku'nun boynuna narince dokundurmaya başladı, sanki deliğini delice becermiyormuş gibi.

"Hnn..."

Aletini süratle sokup çıkarmaya başladığında soğuk zaten ikisini de yeteri kadar ürpertiyordu. Izuku'nun deliği zevkle kasılıp geriliyordu.