Possessive Ex Husband

Chapter 5: Hospital

VINI

Bar, kasama si Cole at Shawn, bakit ko ba kasama ang dalawang 'to at nagiinuman sa Bar ng Beach, nirolyo ko ang mata ko at ngumisi sabay inom ng Tequilla na nasa baso ko ngayon, i asked them to join me since nalaman ko ng i-chat nila akong pupunta sila dito sa resort to have some peace of mind, kung pwede lang ako magbibigay ng rest in peace nilang dalawa, napailing nalang ako bakit ba ako nagkaroon ng Cozen Lewis Tyler at Shade Warren Foster na kaibigan? pinahaba pa pangalan pwede namang Cole at Shawn, natawa nalang ako.

"kamusta kayo ni Lauren?" paglingon ni Shawn saakin matapos makipag landian sa babaeng lumapit sakaniya kanina. "sana pala noon pa ako dito, di ko naman alam na may sexy palang babae dito." sabay wink niya sa babae na dumaan, binatukan ko nalang hindi naman kami nagpunta dito para mam-babae tska ilang beses ko sinabi sakanila playboy and badboy isn't my style, i talk to them for my wife i need some advices even their advice are useless.

even their advice has no sense.

"I and Cassidy are okay." bumaling ako kay Shawn na biglang sumeryoso ang pagmu-mukha, anong mukha pa ba kayang ipakita nito? "really? okay huh? matapos mo siyang lokohin, okay kayo?" paguusisa ni Cole sa nakaraan naming dalawa ni Cassidy, bakit ba iniisip nila na ako? na nagawa kong lokohin si Cassidy i never did that, mali sila ng iniisip.

"you know the story."

alam nila ang storya na si Jacky ang desperada na masira kaming dalawa at kahit na kailan di nakinig saakin si Cassidy kahit ilang beses ako noon nakiusap na makinig siyang wala akong babae that time i expect things that she will believe me than believing what Jacky trying to say with act on her, Jacky is desperate to have me just like what Lena trying to do with us now.

i hate this kind of woman.

"yeah, binalak kang sulutin ni Jacky." sabay tawa ni Cole, anong nakakatawa? bakit ba ang abnormal ng mga 'to parang di ko makakausap ng matino. "okay ba talaga kayo?" tanong ni Shawn, hindi talaga kami okay sa bawat kilos ni Cassidy alam kong hindi kami okay ayaw niya saakin hindi parin naalis ang galit niya alam kong hindi iyon madali para sakaniya, kase nasa utak niya na niloko ko siya.

at hindi iyon basta-basta mawawala, alam ko at naintindihan ko iyon pero hindi mawala ang pangamba sakain na sana isang araw makita niya naman na totoo rin ako, na mahal ko siya at hindi ko na kayang mawala pa siya saakin.

nasa labas na kami, magulo kase sa Mini bar. "we are fine." huminga ako ng malalim at tumingin sa telepono ko at nagulat akong may tawag ako mula sa Brazil, wait. 10 PM palang at alas dose palang ng tanghali sa brazil bakit naman tatawag ang yaya ni Casey saakin? napailing ako. "hello-" naphinto ako dahil sa taranta nitong yaya niya.

"Sir Vini?"

"kailangan niyo pong umuwi dito sa Brazil, si.. si Casey.." natataranta niyang sagot, napatayo ako sa pagkakaupo dito. "anong ngyari kay Casey?!" tanong kong sinagot naman niya agad.

n-no, please no..

hindi ito maaring mangyari sa anak ko, hindi, binaba ko ang tawag na walang gana at puno ng pag alala para kay Casey sa anak ko, hindi ko alam anong gagawin kailangan kong bumalik ng São Paulo, yun lamang ang nasa isip ko ngayon na kailangan kong puntahan si Casey roon, paano kung malala? hindi ko kakayanin, siguro nga panahon na para iuwi ko siya dito at mas mabuting maalagaan.

for almost five years, nagtrabaho at sikap ako para sakaniya dahil hindi naman siya lubusang magaling sa sakit niya nagkaroon ng Leukemia si Casey noon, maari daw iyon nawala nga ngunit hindi naman natapos dahil kulang sa dugo si Casey.

dawala ang sakit niya may Anemic si Casey at sakit sa Puso, kaya ginugol ko lahat para lang maproteksyonan at mabalikan ko siya nangako akong iuuwi ko siya dito kapag nahanap ko na ang Mommy niya, pero walang alam si Cassidy kaya hindi ko alam paano ko ipapaliwanag na buhay ang anak naming si Vienna Casey Silva?