Possessive Ex Husband

Chapter 9: Casey Vienna Silva

CASSIDY

dinala niya ako sa isang ospital kung saan naroroon ang aking anak naka-confine kinakabahan ako, pinaliwanag na niya nga lahat paanong may alam si mama na buhay si Vienna ngunit nakiusap siya na wag sasabihin saakin alam na ni mama na tinatakot ni Lolo si Vian kaya kahit nakiusap ito na wag sabihin yun narin ang mismong plano niya na wag sabihin saakin na buhay ang anak naming dalawa lalo na kina-kailangan pala ni Vienna ang pangangalaga at masaya akong naalagaan siya ng husto at maayos, kahit na wala ako.

"ready to see her?" he asked. tumango ako at hinawakan naman niya ang kamay ko para mawala ang kaba na aking nararamdaman at pumasok sa kwarto kung saan may isang bata na tinitignan ng doktor at nurse, tumuloy ako habang si Vini ay nilapitan ito nasa pwesto ako malayo sa kama hindi ko kase alam ang aking gagawin dito ngayon. "how's my little angel, doc?" tinignan ko si Vienna na nakahiga at nasa gilid niya si Mama.

napayuko ako. "she's fine" the doctor said and smile to his patient.

lumabas ang doktor habang nakatingin ako sa aking anak pinigilan ko ang maiyak na isiping ganito na, nagkakaganito ang aking anak na si Vienna bakit siya nagkaroon ng ganitong klase ng sakit? kasalanan ko ata kung bakit nagkaroon siya ng ganitong kalubhang sakit, napansin ako ni Vini kaya nilapitan naman niya agad ako nasa likod lang ako ng mapansin ito ng aming anak.

"Vienna, papai has a surprise." tila naging excited ang bata na malamang mayroong surpresa si Vini sakaniya at umalis siya sa aking harapan umasa ako na hindi nabigla ang bata na makita ako, ako na kaniyang ina. "Vienna, baby.." tawag ko sakaniya tumayo siya at niyakap ako.

this sweet kid.

"p-papai, is she.. m-mamãe?" ngumiti ako bakit ang sarap sa pakiramdam na marinig mula sa anak mo ang salitang iyon? ang sarap na marinig na tinatawag niya akong mamãe gumagaan lalo ang aking pakiramdam na marinig iyon sakaniya sa aking anak. "Cassidy, my wife. sige na, lapitan mo na si Vienna." ngumiti si Vini saakin at hinayaan akong malapitan ang anak kong si Vienna.

nilapitan ko agad si Vienna to gave her a hug, hindi ako makapaniwala hanggang ngayon iyon ang nararamdaman ko ngayon ang saya na hindi ko maitago sa aking loob sobrang ligaya ng aking puso na kayakap ko ang aking nagiisang anak na si Vienna, for all those years she's always been my reason to fight for my life then finding out she was really alive that makes me also alive with a happiness with me.

i am so happy and grateful.

i really never imagine that this would happened to me na maging maswerte na buhay ang anak ko kahit na papaano magiging masaya na akong buhay pala ang anak kong inakala kong patay na, masaya ako at sobrang saya mismo ng puso ko na kasama ko ang anak ko ngayon dito sa ospital.

i want this to be memorable, dinner na kaya naman habang narito ako naghanda ako ng makakain ng anak ko, tinulungan ko lang si Vini para naman may malaman narin ako sa pwede at bawal sa anak namin may sakit siya kaya naman kailangan ay kahit na papaano may alam naman rin ako sa aking anak.

"mamãe, papai always tell me a story about you.." she smiled, napatingin ako sa anak kong kumakain si Vini? madalas ba akong ikwento ni Vini sakaniya nacurious ako tungkol naman kaya saan ang mga kinukwento niya sa anak namin?

ngumiti ako. "really? about what?" nacurious ako, gusto ko malaman kung tungkol saan ang sinasabi o kinukwento ni Vini sakaniya. "just about you, mamãe.." vini knows a lot about me kaya siguro mga tungkol saakin pagkatao ko o ano pa ang sinasabi niya sa Vienna namin.

nasa labas si Vini nag paalam siya na may aasikasuhin lang siya tungkol yata dito sa anak namin si Mama naman umuwi na muna para magpahinga sinabihan ko si Mama na ako nalang ang mag babantay kay Vienna, kaya ko naman na matulog dito at makakatulog parin naman ako ng maayos dito kahit na nagbabantay ako ng anak ko, kaya ko naman ngayon ko lang makakasama ang anak ko malapit na pasko kaya kailangan ako ang magbantay sa anak ko, makabawi naman ako.

lumipas halos ang mga araw na wala akong ibang ginawa kung hindi ang alagaan at bantayan ang anak ko, papalit palit kami ni Mama kaya madalas nag aalala na si Vini madalas napupuyat na daw ako, kailangan ko naman daw mag pahinga naintindihan naman niya na heto, gusto ko naman na bumawi sa anak naming dalawa, siya kase matagal na kasama samantalang ako? hindi, malayo ako sa anak ko.

"Lizzy, pakilagay na 'to sa labas." utos ko dito naghahanda kase kami para sa paguwi dito ng anak namin ayoko sana mag pa party kaso sila Mama kase gusto kaya kahit ayoko, pumayag narin ako narito na rin sila Tito- Step Dad ko kasama si Cali, naglalaro si Cali sa sala kasama sila Cole, ako naman ito nag aasikaso ng pagkain para maihanda na sa labas, inaabot ko nalang sa staff ang iba dadalhin sa beach ang pagkain, malamig kase sa beach kaya dun nalang daw kami.

matapos ay lumabas narin ako para tignan sila kung nanjan na ba sila? si Vini ang sumundo sa anak namin, siya rin kase nag ayos ng discharge papers ng anak namin, kaya ako ang nandito sa resort para naman maghanda ng pagkain sa lahat, parating narin siguro ang mag ama.

"Hot Cake." i keep silence ng salubungin ako ni Vini at tinatawag ako sa ganung endearment, gusto ko sana na wag siya pansinin pero hindi pwede ano nalang ang sasabihin ko sa anak ko kapag nagtanong siya diba? "Mommy!" hiyaw ni Vienna saakin agad ko naman niyakap ang anak ko.

i'm so happy na kumpleto kami sa Noche Buena namin, ito ang unang pasko na magiging kumpleto ako na kasama ko ang anak ko, kahit na hiwalay na kami ni vini masayang masaya ako kase kumpleto kami, sana ganito nalang lagi sana madalas nalang ganito sana walang problema, kuntento naman ako pero pakiramdam ko may kulang ngunit hindi ko maisip at malaman kung ano ito.

"Mommy, who is that? is that my brother?" nalingon ako sa tinatanong ni Vienna at agad na natawa, tinatanong niya kase si Cali na kapatid ko, bunsong kapatid ko kay mama at sa asawa nito ngayon. "no, he's your uncle." sagot ko sakaniya.

i guess my vienna is expecting a brother.

tinignan ko si Vini na nakangisi lang habang nakatingin sa malayo, sinamaan ko siya ng tingin alam kong nakita niya na sinamaan ko siya ng tingin this jerk! ngi-ngisi ngisi siya ngayon diyan dahil alam niyang nage-expect ang anak niya, did he told her something or what?

"Eu pensei que já tenho um irmão."

she pouts. "talvez em breve?" hinampas ko si Vini sa sinabi niya.

anong soon ang pinagsasabi nito? walang soon na magaganap, hindi ko nga alam kung maari pa ba akong magbuntis at tska wala pa akong balak na mag anak ulit, takot pa ako at wala pa sa isip ko na magkaroon ng anak maliban nalang siguro kung ikakasal ako uli, ikakasal pa ba?

iniisip ko yan lagi may pagkakataon pa ba para saakin na maikasal at magkaroon ng masayang pagsasama for all those years iniisip ko siguro hindi para saakin ang pagkakaroon ng asawa baka talagang ganito nalang ako? hindi naman na ako umaasa na may magmamahal pa saakin kung may anak na ako sa iba, sa unang asawa ko. ready made family?

"Vini, thank you." pagsasalamat ko kay vini, masaya ako at sobra ang pagpapa-salamat ko kay Vini na sinabi niya saakin ang totoo bago pa man mag pasko this is a very special day of me, a day that i will never be forgotten. "for?" he asked.

"for this.."

he chuckled. "Cassidy Laurel, hindi ko to ginagawa dahil lang sa gusto kong itama ang pagkakamali ko kung hindi dahil sa, mahal kita." tumanggi siya, umiwas siya ng tingin matapos sabihin iyon saakin.

what the hell.

"you what?" parang nanginginig akong itinanong iyon sakaniya. "i love you." he said and didn't take glance on me, is he shy? tinignan ko siya na mukhang nahihiya na sa ginagawa niya saakin ngayon.

tumawa ako. "vini alam mo naman na..." nahinto nalang ako bigla sa sinasabi ko sakaniya ngayon, mali ito i should be more sensitive. "yes, thats why dinadahan dahan kita, i court you first." maliit na ngumiti saakin.

he is blushing. "are you blushing?" bigla siyang umiwas, iniwas niya ang mukha niya saakin ngayon lalo akong natawa his face are really funny. "you are blushing huh?" i said. sinamaan niya ako ng tingin pero nanatili naman akong tumatawa.

i heard the alarm rangs. "IT'S TWELVE MIDNIGHT!" hiyaw nila wala na ang mga bata dito dahil tulog na sila sa bahay, alas dose na isa lang naman ang ibig sabihin niyan, pasko na.

tumingin ako kay Vini. "Merry Christmas." hawak ang mga inumin naming dalawa at nakangiti lang na bumati sa isa't isa sabay sa paginom ng iniinom namin habang nakaupo kami sa loob ng tent na ito, nakaupo at nakatingin lamang sa karagatan. "Merry Christmas." huminga ako ng malalim.

this is a best day of my life