[top Jisung & bottom Minho]
Elinde tüm saf sevgisini anlattığı mektupla minik minik adımlarla yanına yaklaştı. Terleyen avuç içlerini pantolonuna sildi. Heyecanla atan kalbi göz göze geldiklerinde daha da hızlandı.
Çocuk ayağa kalktı, heyecan ve s...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
. . . AYYYY ÇOK HEYECANLIYIM UZUUUUN ZAMANDIR ATMAK İSTEDİĞİM BÖLÜME GELDİK YA Bundan sonraki bölüm daha istediğim bölüm ama şimdilik idare edelim. . . Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.. Bu kadar çok bölüm atmayı bekleme nedenlerimden biri de oy ve yorumların azalmasıydı. . . O yüzden yorumlara ihtiyacım vaaarrr... . . İyi okumalar bebitolarımmm . .
Ayakta kalbi pır pır atan Jisung'un nutku tutulmuştu sanki aylardır sevdiğinin özlemini taşıyan kalbi ilk defa dolusuyla nefes almıştı sanki.
Sevdiğini söylemişti. Bekliyorum demişti ona. Beni seviyor diye kendi içinde tekrar edip dururken sağ yanağında bir acı hissetti.
"Kendine gel lan!" Changbin ne kadar çok arkadaşına seslense de bir türlü kendine gelmeyen çocuğun yanağına tokat atmıştı.
"Ne vuruyorsun pezevenk!"
"Kal geldi sana herhalde. Alooo? Çocuk toparlan dedi, bekliyorum dedi. Kendine gel lan!"
Jisung fark ettiği şeyle bir anda masada ki bilgisayara gitti.
"Evet! Hadi belgeleri toparlayın."
Odada ki çocukların heyecanla etrafı toparlamasını ve harıl harıl işe koyulmalarını buruk gülümsemeyle izleyen yaşlı kadın çantasından çıkardı minik kutuyu masadaki gençlerin önüne koydu.
"Çocuklar ben anlamam böyle şeylerden. Bana Minho bunu vermemi söyledi sadece. Bilgisayardan bir şey mi ne yollayacakmışsınız. Onun içinmiş bunlar."
Jisung kadının bıraktığı kutuyu açıp indeki USB'leri tek tek çıkarttı. Ve masadakilere dağıttı.
"Tamamdır teşekkür ederiz teyze. Biz hallederiz bundan sonrasını." Yaşlı kadın kendisine bakan boncuk gözlere gülümsedi ve çocuğun saçlarını sevdi.
"Minho'nun hayran hayran bana anlattığı Jisung sen olmalısın." Bilgisayar ekranına bakan gözleri yavaşça yaşlı kadına döndü çocuğun.
"Etrafına her zaman neşe saçar demişti. Soğuk görünse dahi kalbi minik bir bebek gibidir demişti. Sevdi mi çok güzel sever diye de eklemişti."
Jisung henüz cümle kuramadan kendisini suskun bırakan cümle ile aralanan dudaklarını kapattı.
"Ama bir tek beni sevemedi diyerek saatlerce ağlamıştı."
Kafasını eğen çocuğun çenesinden tutup başını kaldırdı. "O seni affetti yavrum. O seni çok sevdi ve affetti. Sana belki de hayatının dönüm noktası olacak olan şansı verdi Jisung. Bu şansını sakın kötü kullanma olur mu evladım"
