Yeni hayat

Müjde

Adam salonda oturmuş kara kara düşünüyordu. Şimdi ne yapması gerekiyordu. Yıllardır aradığı kızını yani, büyük kızını bulmuştu ama karısına ve 15 yaşındaki kızına nasıl söyleyeceğini bilmiyordu. Geceden güne geçiyordu zaman duvardaki antika saate baktı yıllardır orada asılı duruyordu. Tam tamına 20 yıldır kızlarını kaybettiklerinden dolayı burda yaşıyorlardı. Amerikanın nyu cörsi eyaletinde. Şimdi küçük kızlarınında 3 yıldır uykusuzluk hastalığı teşhisi konulduğunu öğrenmişlerdi. Amerikada bile çare bulamıyorlardı. Biraz daha oturdu. Saatin 5e geldiğini görüp ayaklandı. İş masasına geçti bu böyle olmayacaktı kızının yeni evlendiğini biliyordu.

Kızının kocasına iş teklif edecekti inşallah kabul eder diye geçirdi içinden. En azından büyük kızları Selmaya böylelikle ulaşa bileceğini biliyordu. Karısı kızı yıllardır selmanın bulunacağı günü bekliyorlardı. Bilgisayardan asistanına mail yolladı.

"Clare hemen bu dosyayı türk kş adamı Aslan Çınarın mailine yollat. Görüşmek istediğimi ve iş yapmak istediğimi bildirt."

Ardından arkasına yaslandı şimdi sıra kızına ve karısına bunları söylemeye geldi. Belliki zor olacaktı ama ne de olsa bilmelere gerekiyordu. Ayaklandı odadan çıktı tam yatak odasına geçecekken karısı karşısına çıktı.

"Günaydın hayatım, Kerim burda ne yapıyorsun sen sabahları çalışmassın ki?"

Nilüferi kendime çektim ve sıkıca sarıldım. Bence tam zamanıydı söylemenin. Ayrıldım ondan gözlerim doldu. "Gel geçip salonda oturalım sana bazı şeyleri anlatmam lazım." Kafasını salladı ama çok tedirgin olmuştu yüzünden belliydi. Geçip salonda kanepeye oturduk. Tam lafa başlayacakken Ceylan ayaklanıp geldi zaten uyuyamıyordu.

"Anne baba ne yapıyorsunuz burda uyusanıza."

Oda geçip kanepeye oturdu. "Gel kızım ikinizede söyleyeceklerim var, şimdi beni iyi dinleyin. Biliyorsunuz selmayı aratıyoruz yıllardır."

"Evetde kerim ne oldu?" Elleri titremeye başladı nilüferin. Ellerini tuttum ikisininde "sonunda selmamızı bulduk nilüferim, ceylanım. Türkiyede şu anda aslında bulamıyordum ama ünlü iş adamıyla evlenince buldum."

3müzde ağlamaya başladık. 5 dakika boyunca bir birimize sarılarak ağladık. Sonunda nilüfer "kerim kızımız nerde hemen görelim."

Hareketlenince "dur nilüfer hemen telaşlanma önce bi kocası iş teklifimi kabul etsin ardından konuşmak için alan yaratıcam hemen söz veriyorum."

Ceylandan" şimdi baba ablam bulundu artık öylemi?" Kafamı salladım "sonunda Allahım sana şükürler olsun ya yıllardır bu anı bekliyorum ablamın bulunmasını artık onu göre bilicez değil mi?"

Hepimiz sevinçliydik "aynen kızım görücez en azından 1 aya falan görürüz herhalde Aslan bey yani ablanın eşini ikna etmemiz gerekecek."

"Edersin babam sen kızların için her şeyi yaparsın merak etmiyorum ben sana güveniyorum." Gülerek boynuna sarıldım babamın. Ayrıldığımızda babam ikimizede baktı.

"O zaman sadece beklemek kaldı." Bir birimize sarıldık öylece kanepede oturduk. İçimden İnşallah Selmam bizi kabul eder dedim.

Selmadan
Doktora gittiğimiz günün üstünden 4 hafta geçmişti, Aslanın uyku düzeni artık 2 gün olmuştu doktorla konuştuğumuzda oda normal olduğunu söylemişti ama 3 günden fazla sürmez en fazla 3 gün uyuya bilir demişti.

Evet doktora gidip yeniden kontrol yaptırmıştık ve embriyodan hızlı gelişim vardı, normalden bir ay hızlıydı ama doktor dert etmememiz gerektiğini söylemişti.