Güçlü kalmak

14 1 0
                                    

Bu bölüm sevgili okuyucular dramın biraz yüksek olduğu bir bölüm. İyi okumalar her kese.

Yaşamak dediğimiz şey ne anlamsız dediğimiz günler olmuştur belkide hayatımın en acı günü belkide bugündü Selma kollarımda öyle yatarken bedeninden oluk oluk kanlar akarken ben sadece donmuştum şoka girmiştim her ne kadar doktor karşıma geçip elindeki kanlı eldiveni çıkarıp attığında söylediği sözle rahatladıysamda içimde bir şeyler koptu gitti. Hayatımın gözlerimin önünden geçip gittiğini anladım. 2 saatte çok fazla yorulmuştum.

"Selma hanımın durumu kontrol altında korkmanıza gerek yok küçük stres geçirmiş o yüzden öyle bir kanama oluşmuş merak etmeyin bebeğiniz gayet sağlıklı."

"Normalde bu kadar kanama olduğunda bebeğin düşüşü kaçınılmaz oluyordu. Hem daha öncede biraz kanaması olmuş bildiğim kadarıyla."

Şoktan bir anda ayıldım gözlerim kıpkırmızı olmuştur herhalde
"evet doktor bey olmuştu biraz."

"Merak etmeyin hem oğlunuzda sağlıklı durumda, ikisininde durumu çok iyi ama 2 gün hastanede kalsalar iyi olur."

"Hem selma hanıma takviyeler yapılacak vitamin olarak, hem de birazcık temiz kan takviyesi gerekli, biraz tehlikeli ama yapacak bir şey yok gerekli bedeni tamamen güçten düşmüş. Geçmiş olsun tekrardan."

Önünü kestim "doktor bey karımda bazı  şişlikler vardı, doktoru ameliyyatı zor geçecek demişti, o ne olacak peki?"

"Onu doktoruyla konuşun ama şuda var stresten kanama oluşmuş yani o polikistikin buraya dahli yok ama yinede tehlikeli durum. Bu arada 5 dakika sonra normal odaya alınacak Selma hanım 3cü kata çıkarsanız görürsünüz."

Doktor yürüyüp gitti arkamı döndüm Selma iyileşecek bir dakika doktor az önce oğlumuzmu olacak dedi. Gülümsedim sonra kah kaha attım.

"Allahım şükürler olsun sana oğlumuz oluyorrrr."

Ben bağırdığımda annem abim ve babam daha yeni anlıyordu olayı.
3üde bana baktı. Birden abim sarıldı.

"Sonunda kardeşim inşallah selma iyi olacak oğlunuda sağ salim kucağına alırsın."

İyice sarıldık sonra bir bir annem ve babamın ellerini öpüp sarıldım onlarada.

"İnşallah kızımızda torunumuzda ordan sağ salim çıkarlar."

"Amin annem şimdi çıkarlar herhalde."

babama döndüm sadece gülerek kafasını salladı. Birden kapılar açıldı sedye dışarı çıktı selmam uyuyordu saçları tamamen suyla kaplıydı.
Çok fazla stres olmuş. Elinden tuttum hemşire

"lütfen geri çekilin odaya çıktığında görürsünüz."

Elimi geri çektim burdayım selmam merak etme.

"Anne siz evden bir kaç parça selmanın kıyafetlerinden getirseniz olurmu?"

Anahtarı onlara verdim.
"Tabii oğlum sen bekle burda ben babanla gidip getiririm."

"Abi sende eve geç yengemler çocuklar beklemesin. Rahatsız olmasınlar, bir şey olursa ben haber ederim."

"O ne demek Aslan bekleriz birlikte."

"Abi yarında işin var meraklanma ben burdayım gidin siz, anne banada 2 takım getir deyişmek için."

Onları eve yolladım kendimde yukarıya çıktım. Telefona baktım geceyi geçmişti.
3cü kata geldim selmayı odasına almış içerde bazı tetkikler yapılıyor ve serumlar takılıyordu dışardan bakıyordum içeriye, Allahım şükürler olsun onlara hiç bir şey olmadı. Yoksa ben ne yapardım. Hemşireler odadan ayrılınca odaya girdim.

Yeni hayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin