TEK BİR HARF

saçlar ve yalvarmalar

Keyifli okumalar dilerim

Kremle işi bitince üstünü bir havlu ile örtüp banyodan çıktı. Kamera olabilirdi oda da gardıropa ilerledi kapağını açtığında kıyafetleri gördü. Bir siyah swit ve altınada siyah eşofman alıp banyoya gitti ve giyindi. Birazda olsa rahatlamıştı vücudu krem iyi gelmişti yaralarına banyoda dağılan yerleri topladı ve aynada yüzüne baktı. Dünden kalma izler vardı hala yüzünde ama çok da belki olmuyordu. Yanında kapatıcı yoktu. İçeriye bakacaktı. Oradaki işini bitirip banyodan çıktı. oda da karan vardı.

Neva Karanı görünce korkmuştu. Hızla iki adım geri gitti ve kafasını yere eğdi. Karan nevaya yaklaşmaya başladı ama neva korkuyla geriye gitti o yaklaştıkça neva kaçmaya çalıştı en son sırtı duvara çarptı karan ise aralarında bir adımlık mesafe bıraktı ve nevanın önünde durdu korkudan ona bakmıyordu. Nevanın gözleri dolmuştu başını daha çok eğdi ve göz yaşı yere düştü.

Korkuyordu tanımadığı insanların arasındaydı sonuçta...

Zorda olsa yavaşça kafasını kaldırdı neva  saçları dağılmıştı acaba ona mı kızmıştı bu kadar diye düşündü bir an. Karan'ın yüzü o kadar korkunçtu ki neva korkudan titremeye başlamıştı. Karan sakinleştirmek için elini kaldırdı ama daha kaldırır kaldırmaz neva hızla ellerini yüzüne siper etti. "lütfen vurma" dedi sesi o kadar kısık çıkmıştı ki kendisi bile zor duymuştu. "Özür dilerim" dedi kısık sesiyle göz yaşları akmaya devam ediyordu.

Karan şok olmuştu transa girmişti kardeşi ona vuracağını sanmıştı ve ortada bir şey yokken özür dilemişti kendine gelip kardeşinin ellerini nazikçe tutup indirdi. Neva hâlâ titriyordu.
"neden özür diliyorsun?" Diye sordu merakla neva kafası iyice eğdi asil'in dedikleri doldu aklına...

'kırma onu çok acısı var belli abi.'

Ne yaşamıştı neva da böyleydi? Merak etti karan ama içini bir korku kapladı.

"s-saçlarımı toplamayı u-unutmuşum vurma lütfen bir daha o-olmaz y-yemin ede-rim" dedi bir çırpıda. Saçlarına baktı kardeşinin karan ve düşündü 'çok güzeldi saçları neden salık diye vurayım ki onu geç ben hiç bir kadına vurmazdim ki..." Dedi kendi kendine  Ellerini bırakmadan kendine çekip sarıldı karan. "saçlarını toplamadığın için sana neden vurayım ki?" Diye sordu bu defa. 

Karan ne yapacağını bilmiyordu nasıl tepki vereceğini vücudu kasıldı. Neva ise korkuyordu karanın yüzünü görmüyordu çok mu kızmıştı acaba umarım kesmezdi saçlarımı dedi kendi kendine seviyordu neva saclarını çok severdi ama babasıgil nefret ederlerdi nevanın saçlarından.

Karan kendine gelip tekrar soru sordu nevaya "Kim sana saçların kötü dedi neva kim çekti saçlarını kim kesti?" Nevanın ağlaması daha da arttı. Babası ona anlatma demişti ama karanın bakışlarından korkuyordu cevap vermezse kızacaktı oda korkarak cevap verdi "Ba-bam ve abile-rim efen-dim söyle-meyin o-onlara lütfen efendim" dedi. Karan ne yapacağını şaşırmıştı küçük kardeşi kucağında ağlıyor ve o sadece sorular soruyordu. Ne tepki vereceğini şaşırmıştı.

"Sakin ol Neva... Onlara söylersem ne yaparlar sana?" Dedi karan açmak istedi kardeşini ona anlatsın herşeyi istedi. Neva soruyu duyunca korkuyla uzaklaştı karandan. Korku ve endişeyle baktı neva yalvardı karana "Lütfen efendim lütfen söyle-meyin öldürürler beni ben... ben ölmek istemiyorum efendim yapmayın lütfen siz... siz yapın ne isterseniz ama demeyin onlara lütfen yalvarırım demeyin efendim" kaçmak istedi neva tam o an her şeyden kurtulmak istedi.

Karanın kalbine bir sızı girdi kardeşi ağlayarak ona yalvarıyordu ölmek istemiyorum diyordu ne yapmışlardı küçük kardeşine?

"Çok mu korkuyorsun onlardan neva" dediğinde neva hızla kafasıyla onayladı. "bizden neva bizden korkmuyor musun?" Korkarak sordu karan bu soruyu dualar etti korkmaması için...

Neva başını öne eğdi ve karan'ın sorusunun cevapladı.

Neva karan'ın verdiği tepkileri anlamıyordu ama biri onun ağzının düğümünü çözmüş onu konuşturuyordu. "Saçlarımı sevmezlerki çok kötüler salık görünce ya çekerler yada keserler efendim siz... Siz hangisini yapacaksınız? Kesmeyin efendim çekin, vurun ama lütfen kesmeyin saçlarımı" diye yanıtladı karan'ın sorusunun ağzından bir hıçkırık kaçtı ve hızla ağzını kapattı neva.

"Sizden daha çok korkuyorum efendim ama onları tanıyorum bana istedikleri herşeyi yapabilirler ama sizi tanımıyorum efendim siz daha çok güçlüsünüz ve sayı olarak fazlasınız.Tek bir hatamda bana neler yapabileceğinizi az çok tahmin edebiliyorum ama onlar acımaz efendim onlar bana acımaz belki siz acırsınız ama onlar acımaz" dediğinde karan konuşmaya devam etti.

"Nerden biliyorsun ki bizi tanımıyorsun sonuçta onlar sana neler yaptı neva söyle bana eğer bana anlatırsan onlara bunu söylemem" dediğinde karana baktı yaşlı gözlerle. Karan dayanamadı kardeşini öyle görmeye. Kararsızca sordu neva sonuçta babası tehtit etmişti onu ve biliyordu babası dediğini yapan bir adamdı. "ya yalan söylüyorsanız efendim?" Dediğide karan uzaklaşan kardeşine yaklaştı ve ellerini tuttu onu çekip yatağa oturttu kendiside karşısına oturdu.

"Söz neva senin söylediklerini benden başka kimse bilmeyecek" dediğinde kafasını salladı.
"Onlar beni dövüyor efendim. Çok dövüyorlar. Bu evinde kuralları da onların ki kadar ağır mı?" Dediğimde "nasıl ki cezaları?" Diye sordu kaşlarını çatarak. Karşısındaki kardeşi daha küçüktü neler yaşamıştı böyle...

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın dikkat edin loww