TEK BİR HARF

hastane ve gerçekler

Keyifli okumalar

"Çıkar üstünü" dediğinde başımı eğdim. Yanıma geldi ve tek hamlede üstümü çıkardı. Ona bakmıyordum yanıma oturtup batikon ve pamuk aldı tüm yaralarımı temizleyip bantladı. Patlayan kaşımla dudağımı da temizledikten sonra eşyaları toplayıp banyoya geri götürdü. Geri geldiğinde gardıroptan bir tişört aldı ve bana giydirdi.

Beni tekrar kucağına aldı ve yatağa girdi bende hâlâ abimin kucağındaydım cevap vermem yasaktı konuşmamda yasaktı. Bir şey diyemiyordum.  Bir eli karnıma sarılıyken diğer eli dağılan saçlarımdaydı.

"Sakinleş hadi kimse birşey yapamaz neva uyu" dediğinde gözlerim bu kelimeyle yumuldu. Abimin kucağına iyice sindim ve korku dolu uykuya daldım. Yaklaşık bir kaç saatin sonunda gözlerimi açtım abim saçlarımla oynuyordu uyandığımı görünce "odana gitme vakti küçüğüm" dediğinde kafamı sallayıp kucağından kalktım son kez ona bakıp kapıdan çıktım odama gidip yatağıma yattım çok yorgundum.

....

Başımda babamın bağırmasıyla uyandım. Hızla yataktan doğruldum "kalk hazırlan hastaneye gidiyoruz" dediğinde başımı hızla salladım babam odayı terk ettiğinde şaşkınlığı üstümden atamadım neden gidecektik ki?  Hızla bir duş alıp üstümü giyindim aynadan yüzüme baktığımda yanağım kızarıktı. Odamda bulunan dışarıya çıkarken kullandığım makyaj malzemelerinin yanına gittim yanağıma kapatıcı sürdüm. Saçlarımı topuz yaptım ve üstüme ceketimi giyip aşağıya indim. Annemle babam beni bekliyordu. Yanlarına gittiğimde babam kolumu sıktı "bana bak orda sana söz hakkı verilmeden konuşmayacaksın eğer bir kişiye birşey söyle veya anlat seni bulurum daha beter yaparım duydun mu." Dediğinde hızla başımı salladım. Kolumu bırakıp evden çıktı annemde çıkınca peşinden bende çıktım.

Onlar binince bende oyalanmadan arabaya bindim. Hastaneye vardığımızda hızla arabadan indim babam kolumdan tutmuş sürülüyordu resmen dışarıdan ne kadar yumuşak tutuyor gözükse de canım yanıyordu. Babam gideceğimiz yeri biliyordu galiba hızla bir odanın önüne geldik ve kapıyı çalıp içeriye girdik. İçeriye göz attığımda doktor dışında bir kadın ve 3 adam vardı biri kadının eşi diğer ikisi çocuklarıydı. Birde benim yaşlarımda bir kız vardı.

Babamla karşıdaki adam tokalaştı ardından da doktorla. Biz boş koltuklara oturduk ve doktor konuşmaya başladı "öncelikle hoş geldiniz size telefonda da dediğimiz gibi bir hatanın olup olmadığını kontrol etmek için çağırdık daha yeni atandım bu hastaneye ve arşivdeki dosyalar düzenlenirken bir terslik fark ettik. Emin olmak için sizleri çağırdık hastane adına özür dilerim. Eğer gerçekten yanlışlık varsa o doğumdan sorumlu hemşireleri ve hastaneyi şikayet edebilirsiniz" Dedi doktor.

Neler oluyordu herkes sessiz kalınca doktor devam etti "o zaman babalar ve kızlardan kanları alalım tahlillerin sonucu normalde iki günde çıkar ama acil olduğu için beş saat sonra çıkacak" dediğin de içeriye hemşire girdi babamla karşımdaki adam ayağa kalktı ikisinden de tek tek kan alıp kenera koydu. İlk karşımdaki kız kalktı. Kan vermemek için direniyordu. Babam yanına gidip elini tuttu. Saçını okşamıştı. Ne kadar zoruma gitsede tepki vermedim. Sıra bana geldiğinde sessizce kanımı verip yerime oturdum.  Doktor çıktıktan sonra bizde çıkıp kafeye gittik.

Babamla karşıdaki adam sohbet ediyordu. Annemle de karşıdaki kadın  ben sessizce oturmuş ellerimle oynuyordum diğerleri ise telefonuyla ilgileniyordu. Nerdeyse beş saattir aynı kafede oturuyorduk. Sıkılmamıştım alışıktım sonuçta. İşe gitmediğim zamanlarda odamdan çıkamazdım ve bir telefonum bile yoktu.

Karşıdaki adamın telefonu çaldı konuşması bittiğinde babama dönüp sonuçların çıktığını doktorun çağırdığını söyledi. Herkes ayaklandı ve hastaneye gidip aynı odaya girdik.

Herkes yerlerine oturudu. Doktor elinde zarfla bekliyordu. Herkes doktora bakınca doktor zarfı açmaya başladı. İçerideki sessizlik huzursuz ediyordu beni başımı ellerime çevirdim. Ellerimle oynarken doktor konuşmaya başladı.

"DNA testi sonuçlarına göre MERVE AKAY %99 VEYSEL AKAR' ın kızı olup NEVA ASEM AKAR %99 ATAKAN AKAY'ın kızıdır karışıklık için tekrar özür dileriz dedi ve odada çıktı gitti.

Bense duyduklarımı sindirmeye çalıştım. Tek Bir harf karışıklığı benim hayatıma mâl olmuştu. On altı yıldır neler yaşadıysam hepsi gözümün önünde bir film şeridi gibi geçip gitmişti. Kafamı kaldırmadım.

"Herkes Kendi kızını alsın" dedi babam. Karşıdaki adamda onu onaylamıştı. Babam kalkınca bende kalktım korkuyla.

Geldi ve sarıldı sırtıma yaptığı baskı yüzünden canım yanıyordu kulağıma yaklaşıp "kimseye bir şey anlatmayacaksın güzel kızım yoksa seni ve anlattığın kişiye daha kötü şeyler yaparım" dedi ve ayrıldı gözlerim doluydu.

Başka birşey demeden çıkıp gittiler. Karşıdaki aile ve ben kalmıştım. Kadın yanıma geldi. "gidelim mi?" Dediğinde başımla onayladım.

Adının Atakan olduğunu öğrendiğim biyolojik baba önden gitmeye başladı. Bizde peşinden gittik. Arabaya binip yola koyulduk.

Tek kelime etmemişti ve çok korkunç bakıyordu Atakan bey yanımda oturan iki çocukta aynı babaları gibi sert ve korkunç bakıyorlardı. Başımı önüme eğmiş gözlerimi ellerimden ayırmıyordum.

Acaba nasıl bir aileydi?
Onlarda bana ceza verirmiydi ki?
Yoksa beni dövüp odaya mi kapatırlardı?

(Yazardan)

Neva aklında binbir soruyla cebelleşiyordu. Mehtap hanım tepki veremiyordu normalde bu kadar tepkisiz kalmazdı ama sindirememişti kızının karışmış olmasını. Atakan bey sinirliydi böyle bir olaya engel olamadığı için daha erken fark edemedikleri için. Ama bilmediği birşey vardı o böyle sinirlendikçe kızı ondan daha çok korkuyordu.

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın dikkat edin loww.