Nuwee pov ......
" අම්මා....අම්මා.....ඔයා.....මොකද කරනවා....."
"මොකුත් නැ පැටියෝ ,එන්න....කෝ අපේ පුතා...."
"අයියා නිදි අම්මා.... ඔයා ඇඩුවද අනේ...ඇයි මේ...."
"මොකුත් නැ පැටියෝ....කෝ එන්නකෝ මගේ ළගට...."
අනේ මට මේ අම්මාව මගේ අම්මා වගෙම දැනෙනවා...එයා පව්..එයත් මගේ අයියා වගේ හිතේ ලොකු දෙයක් හන්ගන් ජිවත් වෙන කෙනෙක් වගේ....අනේ ඇයි මේ එයාලට මේ තරම් ප්රශ්න...
"ඔයා දුකින් ඉන්න හේතුව මට කියන්න පුලුවන් ද අම්මා..."
"ඔයා තාම චුටි මැණික ,මේ ප්රශ්න ඔයාලට ලොකු වැඩි..."
"අනේ මම දැන් ලොකුයි මේ පෙනවද...මේ....අනික මම පොඩි නම් මට බෝයි ෆ්රෙන්ඩ් කෙනෙක් ඉන්න බෑනේ...අනික තව මාසෙකින් මට අවුරුදු 18 සම්පුර්ණයි ..ඉතින් මම දැන් ලොකුයි....කියන්නකෝ ඔයා ඔහොම ඉන්න එපා මට දුකයි...මොනා වුනත් මගේ අනාගත නැන්දාම්මා ඔයානේ....."
"අම්මෝ මේ කොල්ලා.මගේ පුතා කියන දේ ඇත්ත "
"මොනාද මොනාද එයා කියන්නේ....ආ...මේ දරුවට ඇනුම් පද කියනවද ...."
"අනේ නෑ...ඔය දරුව කන කෑම අල්ලන්නේ ඇගට නෙවෙයි කටට කියලා....ඒ කතාව ඇත්ත තමා...."
අනේ එයා හරි ලස්සනට හිනා වෙනවා...දකින්නත් ලෝබ හිනාවක්....අනේ .....ඉන්න ඉන්න...ඒ කියන්නේ මේ මිනිහා මන් ගැන හැමදෙම අම්මාට කියනවද.....
"අම්මා..ඔයාගේ පුතා මගේ හබියා හැමදෙම අම්මා එක්ක කියනවද....."
"හ්ම්මම හිතන්නේ ..ඔයාලගේ ගේ ලගට හොරෙන් ගිහින් හම්බෙන එවා වගේ එවා කියනවා...ඊට එහා ඉතින් පෞද්ගලික දෙවල් කියන්නේ නෑ.....මොකො බය වුනාද....."
" අනේ නෑ අප්පා...ඔයාල එක්ක බෑ..මේ දරුවට බොරු පද හදන්න එපා...ඔයාගේ පුතා මේ දරුවා ගැන හොයනවා හොදටම අඩුයි...හ්ම්ක්..."
"අනේ රත්තරන් ,මගේ පුතාව සතුටින් තියන්න ඒ හොදටම ඇති..මේ අම්මට බය නැතුව ඇස් පියා ගන්න බැරි එකම හේතුව මගේ ගෞරව් ,චුටි දු එයා ගැන බලා ගනි...එත් පුතා එයා එයාගේ අප්පච්චි වගේ...පොඩි වෙනසයි එයා එයාගේ දරුණු කම හංගන් ජිවත් වෙනවා....එයාගේ වෙදනාව තනියෙම දරා ගන්නවා....
YOU ARE READING
Touch my soul ✅
Non-Fiction"මම අර වගේ ආදරෙයි ,මේ වගේ ආදරෙයි කියන්න මම දන්නේ නැ..එත් මම ආදරෙයි ....ආදරෙයි ..එච්චරයි ..."