" කලබල වෙන්න දෙයක් නෑ මන්ත්‍රීතුමා ... නුවිර් සර් පහු ගිය ටිකේ ස්ට්‍රෙස් එකේ හිටිය නිසා මේ..... ටිකක් විවේක ගත්තම හරි ...."
" හරි ඩොක්ට තැන්කිව් "
එයා ඩොක්ටව පිටත් කරලා එනකන් පුතු මගෙ ඔලුව අත ගගා හිටියා... එයා කොච්වර දග වුනත් හරිම ආදරණිය පුතෙක් මට ඉන්නේ... එයා හරියට ගෞරව් වගේ...
"මේ බෙහෙත් ටික බිලා ටිකක් නිදා ගන්න..."
" ඔයාලට කන්න හැදුවේ නෑනේ... කපපු එලවලු ටික එහෙම්මයි...."
"අහන්න... මට අත් දෙකක් තියෙනවා... රටට මන්ත්‍රීතුමා වුනාට මම ඔයාගේ හස්බන්ඩ් ....ඒ ගැන හිතන්න එපා... මම කෑම හදන්නම් මගෙ රත්තරන් රෙස්ට් කරන්න... පුතු අම්මි ගාව ඉන්න... දග කරන්නේ නැතුව..."
" හලි අප්පත්ති....."
එයා ගියෙ මගෙ නළලට හාදුවක් තියාගෙන වෙනකොට පුතුත් මගෙ නළලට හාදුවක් දිලා මාව ඒ චුටි අත්වලින් තුරු කරන් නිදා ගත්තා.... අනේ මගෙ වස්තුව ... දග වුනත් මේ ඉන්නේ මගෙ පැටියා....
" කෝ නුවී නැගිටින්න .... අපි කෑම කමු... කෝ මගේ පුතු... කෝ නැගිටින්න ... කෝ...කෝ.. අප්පච්චි ටවුන් එක්කන් යන්නේ නෑ.. ඕන්න...."
" හ්ම්ක්..... නගිට්ටා... වඩා ගන්නකූ...අනී ...අප්පත්ති.....හ්ම්ක්..."
" අම්මෝ... අම්මා වගෙම මගෙ පැටියාගෙ තියෙන හුරතලේ ....උම්ම්මා.... කෝ එන්න වඩා ගන්න මගෙ වස්තු කොටේව..."
එයා පුතුව අරන් ගියා වෙනකොට මුණ පොඩ්ඩක් හෝදගෙන මම ඒ පස්සෙන් කුස්සියට ආවා .... එයා පුතුගේ මුණ හොදවලා කෑම මේසේ උඩින් ඉන්දුවා .මාවත් පුටුවක ඉන්දවලා එයා ගියා බත් බෙදාගෙන එන්න... එයා මටටු පුතුටයි බත් කවද්දි මට ඇඩුනා...ඒත් ඇයි කියන්න මට තේරුන් නෑ... ඒත් මට ඇඩුනා .... පුතුත් බය වෙලා
" අම්මී...ඇයි අනී අඩන්නේ ....මම ආයේ දග වැඩ කරන්නේ නෑ.. ප්‍රින්කී ප්‍රොමිස්... අනේ අඩන්න එපා අම්මා..."
" නුවී ඇයි මේ මගෙ රත්තරන් "
" ඒකනේ සත්තලන් .... කීන්නකෝ...."
" මෝ...මෝකුත් නෑ.... මට දුක හිතුනා...."
"හේතු නැතුව දුක හිතෙන්නේ නෑනේ..."
YOU ARE READING
Touch my soul ✅
Non-Fiction"මම අර වගේ ආදරෙයි ,මේ වගේ ආදරෙයි කියන්න මම දන්නේ නැ..එත් මම ආදරෙයි ....ආදරෙයි ..එච්චරයි ..."
