" නුවී අනේ රත්තරන් මේ බත් කටත් කන්නකෝ... බලන්නකෝ බත් කටවල් කියද කෑවෙ.."
" හරි අනී...කන්න බෑනේ ... අම්මා කීවා නේද බලෙන් කවන්න එපයි කියලා....හ්ම්ක්..."
" එහෙම කියලා බලන් ඉන්න පුලුවන් ද බන් මට... මගේ පණ උබනේ බන්..."
" හලී අනී හලි... අම්මා කීව විදිහට තව මාසයක් ගියාම කන්න පුලුවන්ලු..මාස තුන පනිනක්න් කිවා අමාරු වෙන්නේ..."
" හ්ම්... එහෙනම් මගේ රත්තරන්ට මම සුප් එකක් හදලා දෙන්නම්..."
" හ්ම්... නුල්ඩස් සුප් එකක් හාද... හාද කින්නකෝ..."
" හරි මැණික ... කෝ පොඩ්ඩක් ඉන්න ... "
එයා පැයක් විතර බත් කවන්න මහන්සි වෙලා බැරිම තැන කුස්සියට ගියේ සුප් එකක් හදන් එන්නම් කියලා... බඩට මාස දෙකක් වෙනකොට මටත් වඩා බඩගින්නේ හිටියේ එයා.. මම කන්නේ නෑ කියලා එයා කැවේ නෑ...
එයා හරි ආදරණීය සැමියෙක් වෙයි කියලා හිතුවේ නෑ..එත් එයා හිතනවට වඩා ගොඩක් ගොඩක් ආදරණීය සැමියෙක් වෙලා...ඒ අතින් හිතද්දි අපෙක්ෂා එයාව ලබා ගන්න දත කන එක අහන්න දෙයක් නෑ...මම කන්නේ නෑ කියලා එයා කන්නේ නැතුව ඉදලා ඇදිලත් ගිහින්...පව් මගෙ මහත්තයා
" චුටි පුතා ,ඔයා හෙට කැම්පස් යනවද දරුවෝ..."
" යන්න කියලා තමා හිතා ගෙන ඉන්නේ අප්පච්චි "
" එත් දරුවෝ හෙට පොඩි පුතා නෑනේ..."
" කමක් නෑ..හෙසදු එහෙම ඉන්නවානේ..."
හෙට මගෙ ගෞට චන්ද රැස්වීමක් ..එයා අප්පච්චි එක්ක චන්ද රැස්විම් වල කතා කරන්න යනවා.. අප්පච්චි ඉතින් එක්කන් යන්නේ එයාව මිනිස්සුන්ට හදුන්වලා දෙන්න ඕන කියලා...
" නුවී හෙට ගෙදර ඉන්න... මමත් නැති නිසා ඔයාව තනියෙම යවන්න හිත නෑ මැණික "
" එත් ඉතින් හෙසදු "
" එයාට කියලා ඔයා දිහාම ඇහැගහගෙන ඉන්න බෑනේ වස්තුව...මගේ පැටියා එක්ක මගේ වස්තුව හෙට ගෙදර ඉන්න..අපි අනිදා යමු ..... "
" හ්ම්...හා...එහෙනම් හෙට එද්දි මට විලාට් අඹ ගෙනත් දෙනවද...."
" මේකා කප්පන් ඉල්ලනවා අප්පච්චි හරියට...."
YOU ARE READING
Touch my soul ✅
Non-Fiction"මම අර වගේ ආදරෙයි ,මේ වගේ ආදරෙයි කියන්න මම දන්නේ නැ..එත් මම ආදරෙයි ....ආදරෙයි ..එච්චරයි ..."
