First Love

Chapter 6

Chapter 6

As a friend

"Good morning Pa!"Bati ko kay papa.Naabutan ko sya sa kusina na may inaasikaso sa loptop habang kumakain ng breakfast.Matapos ang nangyari kahapon ay naging busy na silang dalawa ni Mama.Di ko alam kung ano ang pinagkaka-abalahan nila pero may kutob ako na may kinalaman ang lola ko dito.

"Good morning princess"Bati nya rin sakin kaya lumapit ako sakanya at humalik sa pisngi.Nakaugalian na kasi sa pamilya namin na humahalik ako sa pisngi nilang dalawa ni Mama bilang pagpapakita ng pagmamahal at paggalang.Well di lang naman sakanila kundi sa iba rin.

"Nasan po si Mama?"Tanong ko sakanya nang mapansin ko na wala dito si mama.

"She is busy to our business anak."Malambing na sagot sakin ni papa kays tumango naman ako.May bussines naman kami na maliit na sakto na para mabuhay kami bukod sa pagiging Architect at Engineer ng mga magulang ko.May kinalaman naman yung bussines nila sa trabaho  dahil tumatanggap sila ng mga offer na projects sa mga client na  kumukuha ng service nila.Parang real estate?

Ah basta wala akong alam dun!

Pagkatapos kong kumain ng agahan ay nag handa na ako para pumasok sa school dahil lunes ngayon at tutal 7:30 am pa ang klase ko at 6:00 am palang kaya nag volunteer na ako para maghugas ng pinakainan namin.Mabuti narin para makapagpahinga na si Manang Aring dahil napapansin ko kasi nitong nakaraang araw na nagkakasakit sya.

Simula pagkasilang ni mama sakin ay kasama na daw nya si manang Aring dahil ito daw ang tumulong sakanya noon para makakuha ng part time job at bilang pagtanaw ng utang na loob at pasasalamat sakanya ay inoffer-an sya ni mama na mag trabaho sa bussines na tinayo nila pero tinanggihan nya ito at pinili na alagaan ako.Ang bait nya no?

Wala syang pamilya dahil ulila na sya at wala ring asawa.Pumayag naman si mama sa gusto nya kaya mula noon ay siya na ang nag-aalaga sakin.Parang lola narin ang turing ko sakanya dahil ka-edad nya lang si Lola at parang ina narin ang turing sakanya nina mama at papa.

Matapos kong gawin ang mga kailangan kong gawin ay pumasok na ako sa school.
Nag-uusap kaming dalawa ni Nikky sa may lobby papunta sa classroom  pero napahinto ako nung makita ko si Kian na palabas ng classroom namin na may kasamang babae.Mukhang masaya sila ah?

Natauhan ako nung sikuhin ako ni Nikky kaya napatingin ako sakanya.
"Uy crush mo no?"Panunukso nya sakin.
"Di ah!"pagtanggi ko naman sakanya kaya napairap siya sakin.
"Eh di okay"Pagkasabi nya nun ay hinawakan niya ako sa braso at kinaladkad papasok sa classroom namin.
30 minutes pa naman before class kaya umupo lang ako sa upuan ko.

Bakit ganun?
Bakit ako nakakaramdam ng kirot?
Wala naman akong sakit sa puso ah?

Hindi ito pwedeng magpatuloy dahil kung sakaling hayaan ko lang to ay ako lang naman ang ma dedehado sa huli.
This can't be!

Napatingin ako sa pinto nung pumasok siya at hindi na nya kasama ang babae kanina.Baka nasa ibang section yun.Ngumiti sya sakin at binati ako kaya binati ko rin sya pabalik.
"Hi good morning!"
"Good morning din."

"Is there anything bothering you?"Nagtataka nyang tanong sakin kaya umiling lang ako sakanya.

Gago ka ba?
Syempre di ko pwedeng sabihin sayo no!
Sabihin mo muna kung sino yung kasama mo!

Pero syempre di ko yun sinabi sakanya.
Nung breaktime na ay sinamahan nya ako sa canteen at inaya na tumambay sa tambayan namin kaya pumayag naman ako.Mabuti narin siguro to para makapag isip-isip ako sa problema ko.

"How far did you reach?"
Napatingin ako sakanya dahil sa tanong niya.Di ko ma gets yung tanong nya ah!

"Ha?"

"Which layer of the earth did you reach?"Bakit nya naman ako tinanong ng ganyan?Di naman ako naghukay ng lupa ah?

"What do you mean?"Takang tanong ko sakanya kaya tumingin sya sakin ng diretso.

"You look like being robbed by someone.You can tell me anytime."Offer nya sakin.
"Ah sorry! problemado lang ako."totoo naman yung sinabi ko sakanya dahil may problema naman talaga ako.

"Kian?"tawag ko sakanya kaya napatingin siya sakin habang may hawak na can ng cola.Tinatabunan ng buhok nya ang mga singkit niyang mga mata dahil sa hangin na tumatama dito kaya iwinaksi nya yun para makatingin sakin.Ang gwapo nya talaga.

"Hmm?"Malambing nyang tanong sakin.

Gosh kinikilig ako!

"Anong gagawin mo kung may tao na gustong kontrolin ang buhay mo? I mean yung tipong gusto mo matupad yung pangarap mo pero ayaw ng tao na yun dahil sa kagustuhan niya na itulad ka sakanya.Anong gagawin mo?
Will you still persue your dreams or you will give it up to make that people proud of you in exchange of your freedom?"
Please! I need someone to talk about that pero di ko masabi kay Nikky dahil nagmadali sya kanina na umalis.

"We don't need to give up our dreams just to make someone proud."Panimula niya at mingin sakin na nakangiti.The only person that can make our dreams come true is us and no one else.The role of the people around us is to be our strength,inspiration and to be our supporter for our dreams.They don't have the rights to decide for what kind of work or career that we want to choose.There are some times that we choose to follow them because they have a point or to avoid us for something bad and sometimes people do that for their own good."May point sya sa sinabi nya.Hindi kasi lahat ng mga tao na pumipigil satin na abutin ang pangarap natin ay may mabubuting hangarin para sa kinabukasan natin ang iba ay para sa sariling hangarin.Naalala ko ang lola ko dahil sa sinabi nya.Gusto kasi ng lola ko na hawakan ko ang bussines niya para daw makilala ako sa bussines world at mapa set-up ng arrange marriage para lumawak ang connection nya.Selfish decision right?
Pero hanggat kaya ko ay ipaglalaban ko ang gusto ko.I want to be an Architect just like my mother.I would rather live in in the streets than marrying someone i don't love.

People can't teach their heart to love someone.Kusa mo yung nararamdaman at hindi napipilitan lang.

"What if that person will blackmail you just to make you follow its will?"Tanong ko naman sakanya.

"It depends on how you will face it.But the thing you need to do is to be prepared for what might happen."

Tama nga siya.Kailangan kong maghanda para dun.
Napatingin ako sakanya nung tawagin nya ako.

"Sarah..."

"Yes?"

"You can always trust me so don't face you problem alone because I will always be there for you..."

"...a-as y-your best friend."

.....................................................

Guys I'm not good in english so I'm sorry for wrong grammars and typographical errors.

|This story is not edited.|