First Love

Chapter 32

Chapter 32

"Apology"

Linggo ngayon kaya naisipan ko na lumabas ng bahay para mag libang.Hindi ko kasama si Nikky dahil nandoon siya ngayon sa Japan para sa new opening ng hotel nila.

Habang naglalakad ako sa park ng mag isa ay may nabunggo akong tao kaya tumapon sakin ang sauce ng pagkain niya at nahulog ito sa lupa kaya nalaman ko na isaw yun.Napasigaw ako dahil sa pagkabangga namin at dun ko napagtanto na lalake yun pero hindi ko pa nagtignan ang mukha niya dahil napatingin ako sa damit na suit ko.

Pinagpagan ko yun dahil may sauce na ito pero wala na akong magagawa dahil namantsahan na ito.Kulay puti na oversized T-Shirt ang suot ko kaya kitang kita talaga ang kulay ng sauce.

"Pasensya na miss.Babayaran nalang kita."Paghingi nito ng tawad.

"Its okay-"Naputol yung sasabihin ko nang mapagtanto ko ang boses na yun.Bigla akong nanlamig sa kinatatayuan ko dahil sa kaba.Hindi ko inaasahan na mahkikita kami ngayon at sa ganitong pagkakataon pa.

Pati siya ay natigilan din pero mas lalo akong kinakabahan nung yumuko ito para tignan ang mukha ko.

"S-Sarah? Is that you?"Napapikit ako dahil sa sinabi niya at huminga muna ako ng malalim bago siya hinarap.

"A-Ang-Angelo?"Yes.Si Angelo nga yung nakabangg ko.Hindi ko talaga inaasahan na makikita ko siya dito.Mas lalo siyang gumwapo tsaka tumangkad din siya.Mature na siya tignan ngayon keysa dati.

Nagulat ako nung bigla niya akong yakapin at naramdaman ko nalang na tumutulo na pala ang luha ko.

"Ikaw nga yan.Na miss kita.Na miss ka namin.Salamat dahil bumalik ka."Mas lalo akong naiyak dahil sa sinabi niya.

"I'm sorry....P-Patawarin mo ko dahil iniwan ko kayo n-ng hindi nagpapaalam..."Naiiyak kong paghingi ng tawad sa kanya pero bumitaw ito sa pagkakayakap sakin at umiling tsaka hinimas ang ulo ko.

"Wag kang humingi ng tawad dahil naiintindihan ka namin.We know your stuggles back then.Thanks to Nikky for telling us the reason."Naiiyak siya habang sinasabi niya yun kaya napangiti ako.

"Kahit na.Iniwan ko parin kayo kaya sana mapatawad nyo ko.I'm really sorry.I'm sorry for everything Gelo."Natawa ito sakin tsaka ginulo ang buhok ko.

"Tapos na yun.Kung alam ko lang sana na yung hapon pala na yun yung araw na aalis ka edi sana nahatid kita sa airport nun at sana nakapag paalam ako ng maayos.I never thought that the name 'Afternoon' you requested us to add in the name of our band would be the day you will leave.I'm sorry for not being with you as a friend in the days of your sadness.I'm sorry."Umiling ako sakanya para sabihin na wala siyang kasalanan sa nangyari sakin.

"Wala kang kasalanan.Wala kayong kasalanan.I choose to carry it alone."Paninigurado ko sakanya at ngumiti.

"Pasensya na at nadumihan ko yang damit mo.Papalitan ko nalang ngyon sa mall suotin mo muna to.Inilahad niya sakin ang jacket niya kaya tinaggap ko na ito.

Aalis na sana kami pero may tumawag bigla kay Angelo kaya napalingon kaming dalawa.Naiyak ako nang makita ko si Carl na nakatayo sa harap namin.Naging mature narin siya tignan pero naging pabor yun para mas lalo siyang gumwapo at tumangkad.

"Sarah? Is that you?"Tanong nito kaya tumango ako sakanya habang naiiyak.Na miss ko sila.

"Oo ako to Drew."Bigla nalang ito lumapit sakin at yumakap.Natawa ako dahil sa inasta niya pero mas nangingibabaw sakin ang saya na makita ko ulit sila.