First Love

Chapter 31

A/N:Paalala ko lang po na gawa gawa ko lang ang istoryang ito at ang mababanggit kong mga detalye sa mga kaso at about sa bussines ay kathang isip lamang.If you want to correct me just leave a comment and i will try to make it right.This story is unedited version so expect that there are some typographical errors ahead.Thank you for reaching this chapter of my story😘☺️

Chapter 31

"The Offer"

Dumating yung araw na binuksan ulit ang kaso ng pagkamatay ng pamilya ko at napakalaki ng naitulong ng mga ebidensya na nanggaling kay papa para maipanalo namin ang kaso.

"We id it! We really did it!"Masayang sabi sakin ni Hera at yumakap habang ako ay napatulala at napaiyak dahil sa tuwa.Nakulong si Danika at bago ito hulihin palabas ng korte ay lumapit ito sakin habang umiiyak.

"S-Sarah p-patawarin mo ko! Ayokong makulong! Please forgive me!"Pakiusap nito sakin na ikinagalit ko.

"Matapos ang lahat ng nagawa mo hihingi ka nalang ng tawad ng basta basta?"Pag aakusa ko dito kaya hinawakan ako ni Hera sa braso.

"P-Pero-"

"After everything You've done to me and my family,You still have the *ss to ask for my forgiveness?!"Sigaw ko dito kaya inaalo ako ni Hera.

"Hey chill caus, Everything is okay now."Sabi nito sakin kaya tumango ako.

"PAKAWALAN NYO KO! HINDI NYO BA AKO KILALA?!"Sigaw nito nang kaladkarin siya palabas ng mga pulis para ikulong.She was accused guilty of three counts of murder and kidnapping along with her bodyguards.

Now that everything is fine, I'm going to visit them.

The grave of my parents and grandparents.Pinauwi ko na Hera dahil aalis yun mamayang gabi pabalik sa New York para sa bussines niya.

Bumili narin ako ng sariling sasakyan because I will stay here for good.Wala si Nikky dahil may emergency meeting siya kaya mag isa akong pupunta sa sementeryo.Sinabi sakin ni Jane ang mga detalye dahil nang wala ako dito ay siya ang nag asikaso ng lahat kasama si Nikky.

"Mag ingat ka ate."Pagpapaalam nito sakin kaya niyakap ko siya bago umalis.

"I will."Pagkasabi ko nun ay pinaandar ko na ang sasakyan ko paalis.
After 20 minutes I arrived in the place.As i began to walk, my legs are shaking and starting to get weak.My tears begins to come out of my eyes because of sorrow and joy.Sorrow for not being with them and joy because I finally visited them here.I've been here for many days but I never go here because of Danika.Sinabi sakin ng Abogado na kailangan kong mag ingat at baka isunod ako ni Danika kaya wag dw muna akong gumala at bumisita dito.

"Mama...P-Papa...Lolo...Lola..."Umiiyak kong pagtawag sakanila.Inilagay ko ang mga bulaklak na hawak sa gilid ng puntod nila habang umiiyak.
Umupo ako sa damuhan at niyakap ang tuhod habang tumitingala.

"M-Mama...P-Papa... I'm an Architect now.I found them Papa.They are good to me.Pasensya na po kung hindi ako nagkaroon ng mga awards sa collage.Hindi kasi kinaya ng maliit kong utak eh."Para akong tanga dito na umiiyak habang natatawa."Alam ko naman po na ayos lang sa inyo kung ano ang makakaya ko.Maayos na po ang lahat dito at maayos narin naman ako."Pagpapatuloy ko at Napayuko.

"Miss ko na po kayo..."Pagkasabi ko nun ay sinandal ko ang ulo ko sa aking tuhod.Nag stay muna ako dun ng ilang oras bago naisipang umalis.Pagkadating ko sa bahay ay napahiga ako sa kama.
Ang sarap pala sa pakiramdam kung maayos na ang lahat.Para akong binunutan ng isang malaking tinik dahil sa sobrang sa gaan ng pakiramdam ko ngayon.