He's the son of the Governor here in our town. He's running for the position of Vice Mayor kaya sobrang busy niya ngayong buwan.
I love him from afar for the sake of Allah. One sided love isn't easy, but i always make du'a for him.
Mahirap siyang abutin, pero naniniwala akong in Allah, there's no impossible. He is good all the time.
“Again, I'm Zaki Mohammad, number 02 sa balota.”
Nandito kami ngayon sa Gymnasium ng minicipio namin, kasama ko ang kaibigan si Laiza. Ayoko sanang sumama ang kaso ay pinilit ako nitong kaibigan ko. Isa pa, nandito siya dahil tatakbong mayor ang abi niya. Kaparty list nila Zaki. Nangangampanya sila.
“Bago pala ang lahat, napagdesisyonan kong kapag nanalo ako sa halalang ito, papakasalan ko na ang taong mahal ko,” panghuling anito bago maupo sa mesang nasa entablado.
Naghiyawan naman ang mga taong alam kong suportado siya.
“Ang swerte naman ng babaeng papakasalan ni Zaki,” kinikilig na wika ng kaibigan ko.
Napailing nalang ako. Tama siya, masyadong maswerte ang babaeng mapapangasawa niya. He's a good man, a pious one. Man with imaan and politically aware. Literally my standard in man. Bonus na ang pagiging magandang lalaki niya.
Siguro ay kapag dumating ang araw na 'yon, at magpakasal na siya, magiging masaya akong tunay para sa kanya. But of course, masasaktan ako dahil mahal ko siya, pero who am I to be bitter? All I want is good for him, because I love him for the sake of Allah, and that's the definition of true love for me.
Time flies too fast, Zaki won as vice mayor, pati ang tatay ni Laiza. Alhamdulillah, I'm so happy for him.
I'm here in my room, scrolling to my newfeed na puro lang mga bati kay Zaki ang nakikita ko. Ang dami talaga niyang supporters.
“Ate, mag-ayos ka, may bisita tayo, nandito sila Gov.” Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ng kapatid ko.
What are they doing here? Mabilis pa sa alas kwatro akong nag-ayos. Paglabas ko ay nakita ko si abi, kausap si Governor Mohammad, katabi ang anak nitong si Zaki at ang nanay niya. Si Umi naman ay nakita kong palabas sa kusina na may dalawang meryenda.
“Omg talaga?” tanong ng kaibigan ko sa kabilang linya. “Omg omg omg, kinikilig ako for you my friend. Ang beauty mo talaga!” dagdag pa niya.
“Laiza, bunganga mo. Anong ‘omg’? You must say—”
“Masha'Allah.” putol niya sa sasabihin ko sana.
Mabilis kumalat ang balitang pagpunta ni Zaki at ang magulang niya sa bahay para alukin ako ng kasal. Maging ako ay parang hindi parin makapaniwala hanggang ngayon. That is why Laiza call me dahil makikichismis ito panigurado.
Sobrang saya ko talaga when Zaki told my parents about his love for me. Love at first sight daw, but he never dare to approach me because he believe that halal is always better. Iwas fitnah narin daw.
Zaki came to our house to give me a bouquet of tulips. He knows how much I love this flower so every week, he'll go here to give me a bouquet, magkakaibang kulay pa.
“Mauuna na'ko. Take care always, magpapakasal pa tayo,” anito na ikinakilig ko.
I giggled. Kakaway na sana ako ng bigla kaming nakarinig ng tatlong putok ng baril. Hindi ko napansin kung saan tumama dahil napayuko ako.
“A-Aleeyah... A-Ayos ka lang,” nag-aalalang tanong niya.
Napaangat ang tingin ko sa kanya.
I froze when I saw a blood in his mouth.
“Z-Zaki, anong...” Hindi ko natuloy ang tanong ko ng mapansing puno ng dugo ang dibdib niya. Ang tatlong putok ng baril ay sa kanya pala tumama.
Napailing ako habang walang tigil ang pagpatak ng luha sa'king mata.
“I-I love you, mi amor. Fi... amanillah,” he said with a smile on his face before he slowly close his eye.
With a closed eyes, he uttered ‘shahada’.
“Aleeyah, Aleeyah, gising. Nananaginip ka.”
Napamulat ako dahil may yumuyugyog sa'kin. Napatingin ako sa kaibigan ko.
“Aleeyah? Umiiyak ka,”
Napahawak ako sa pisngi ko at basa nga ito dahil sa luha ko. So, it was just a dream, auzubillah.
It feels real. Sobrang naninikip ang dibdib ko.
“Magbihis ka na, malalate na tayo sa venue,” anito.
Hindi pa rin ako makapagsalita. Thank to Allah, it was just a dream.
Dumating kami sa nasabing venue ng kasal. I looked at Zaki who's smiling.
Sobrang gwapo niya sa suot niya, bagay na bagay sa kanya. Buong buhay ko, siya palang yung groom na nakita ko na sobrang gwapo—subhanallah, lower your gaze, Aleeyah.
Napabaling naman ang tingin ko sa katabi niyang babae. I smiled bitterly. Can't deny the fact that they look good together. Zaki and Laiza... The governor's son and the mayor's daughter. Bagay na bagay.
I am here, attending to their wedding. A month ago, Zaki won as vice mayor. Days after that, he went to Laiza's house to ask her a marriage. Kumalat ang balitang yon. Sobrang sakit, pero wala akong magagawa. Sino ba naman ako? I can see how happy Zaki and my friend right now. They look so in love with each other.
I can't blame Laiza, in fact, I am genuinely happy even though it hurts. She didn't know I was in love with her ‘husband’ because i kept that as a secret.
In my dream, ako ang babaeng papakasalan inya. Ako ang babaeng mahal niya The saddest part is, that dream can't be true. It will never be happen to reality because they're married now.
I can say I'm brave enough to show my face here at their wedding. Congrats to them... I hope they will be happy, kahit na eto ako, nasasaktan. But acceptance is the key, right? Anong magagawa ko?
I can say I'm brave enough to attend to their wedding. I badly want to cry, but I can't.
