"တေဇလင်း"
"အင်းဟုတ်ပီ တေဇလို့ဘဲခေါ်မယ်ရတယ်မလား "
"ရပါတယ် ကြိုက်သလိုခေါ်ပါ သူမကို လိုက်ယုံဘဲမလား ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ် ဒါနဲ့ သူမကို လိုက်လို့ရရင် သူမကကျွန်တော်အပိုင်ဘဲမလား"
"အင်း မင်းအပိုင်ဘဲ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်လူကိုတော့မထိစေနဲ့ အဲ့ကျကျရင် မညှာဘူးနော်"
"ဟုတ်ပါပီ bye နောက်မှထပ်တွေ့ကြတာပေါ့"
"မဆိုးဘူးနော် တေဇလင်းက ချောလိုက်တာ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း တောင့်နေတာဘဲ ကြိုက်လိုက်တာ"
"အရေးထဲ နှာဘူးမက တစ်မျိုး ရိူင်းကို ဒီခေါ်လိုက်ပါလား"
"အော် အေးအေး "
နှင်းယု ရိူင်းဆီဖုန်းခေါ်လိုက်တော့ ရိူင်းက လာမယ်ဆိုလို့ ဆိုင်မှာဘဲထပ်ထိုင်စောင့်နေကြသည် ခနကြာ ရိူင်းရောက်လာတော့သည်
"ဗီတာရော ရောက်နေတာလား"
"ဟုတ်တယ် နှင်းယု နင်ခနအပြင်ထွက်ပါလား ငါ
ရိူင်းနဲ့နှစ်ယောက်ထဲပြောချင်လို့"
"အော် အေးပါဟယ်"
နှင်းယုထွက်သွားတဲ့ထိ ဗီတာရော ရိူင်းရော စကားမပြောကြသေးပေ
"ဟို ဘာပြောမလို့လဲ ငါကို"
"မင်းနဲ့ နှင်းယု စေ့စပ်ပွဲ ဘယ်တော့လဲ"
*အဲ့တာမေးမို့ကို နှင်းယုကို အပြင်ထွက်သွားခိုင်းနေသေးတယ်*
"မသိသေးဘူး မေမေစီစဉ်တာ"
"အေးပါ ပီးရင် ငါကိုရက်အတိအကျပြောလေ"
"အင်းပါ "
*ဗီတာ မင်းမသိချင်ယောင်ဆောင်နေတာလား ငါချစ်နေတာကို မင်းငါကိုမချစ်တာလား*
"ဟေ့ကောင် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ "
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး နှင်းယုကိုပြန်ခေါ်လိုက်လေ"
"အေးပါကွာ"
"ရှင်တို့ကလည်း ပြောတာ ကြာလိုက်တာဟယ်"
"နင်က တစ်မျိုး ဘာစားမှာလဲ မှာလေ"
"ရိူင်း မျက်နှာမကောင်းပါလား ဘာဖြစ်တာလဲ"
