နှင်းယုနဲ့ဗီတာအခန်းထဲဝင်လာတော့ ရိူင်းကမသိချင်ယောင်ဆောင်နေသည် နှင်းယုကတော့ ဗီတာကိုကြည့်ကာ ခေါင်းခါပြသည် နှင်းယုလည်း ရိူင်းနားထိုင်ကာ
"ရိူင်း ငါတို့ကိုမမှတ်မိဘူးလားဟင်"
"မသိဘူးလို့ပြောပီးပီလေ "
"ရိူင်း နင်ငါကို အဲ့လိုမအော်ပါနဲ့ အရင်တုန်းကဆို နင်ငါကိုတစ်ခါမှမအော်ဖူးဘူး"
"နင့်နာမည်ကဘာလဲ စွာစိလန်လား"
"နှင်းယုမော်ဟဲ့ ငယ်နာမည်ကြီးမခေါ်နဲ့ "
"ငါသိတာခေါ်တာဘဲကို "
"သူငယ်နာမည်ရော သိလား "
"ဖင်ကောက်လား "
"မှတ်မိတာဘဲ နေပါအုန်း ငယ်နာမည်ဘဲသိပီး အခုနာမည်တွေမသိတော့တာလား"
"ဟုတ်မှာပေါ့ မသိဘူး ပြန်စဉ်းစားချင်ပေမဲ့ စဉ်းစားတိုင်း ခေါင်းကကိုက်တယ်"
"မစဉ်းစားနဲ့ ရတယ် အခုပြန်မိတ်ဆက်ပေးမယ် ငါနာမည်က နှင်းယုမော် သူကဗီတာမင် ငါတို့ကငယ်သူငယ်ချင်းတွေ အရမ်းချစ်ကြတာ"
"ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဖင်ကောက်က ဘာလို့ ငါကိုမုန်းနေတာလဲ"
"ဖင်ကောက်လို့မခေါ်ပါနဲ့ ဗီတာဆိုရပါတယ် နာမည်ပြန်ကြားရတာ ရှက်တယ်ဟ"
"ဟားးဟားး အခုထိလည်းကောက်နေတာကို ရှက်မနေနဲ့"
"ဒီကောင်မလေးကတော့ ထုလိုက်အုန်းမယ် "
ရိူင်း သူ့ရှေ့မှာ ရန်ဖြစ်နေကြတဲ့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပီးပြုံးနေသည် သူတို့သူငယ်ချင်းတွေပျော်စရာကောင်းတာကို ဘာလို့မုန်းတယ်လို့ပြောရတာလဲ
"ဗီတာက နင်ကိုမမုန်းပါဘူးဟာ သူကချစ်တာ"
"ဟဲ့ "
"ဟင် "
"သူငယ်ချင်းလို ချစ်တာကိုပြောတာ "
"အော် အင်းပါ "
"ရိူင်း အခုရော သက်သာရဲ့လား"
"သက်သာပါတယ်"
"အင်းပါ တစ်ခုခုလိုရင် ငါကိုပြောနော် ငါရှိတယ်"
"ဟင် "
; ရိူင်းဘာဖြစ်တာလဲဟင် မငိုနဲ့နော် တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ငါကိုပြောနော် ငါရှ်ိတယ်
