PROLOGUE

129 25 44
                                    

"Here is the mask you're going to use for tonights masquerade ball" inabot saakin ni Trisha ang isang napakagandang maskara. It was surrounded by diamonds and a white feather on the side.

"Thanks!" nakangiting saad ko dito, saka ko muling tinitigan ang sarili ko sa salamin.

"Hindi ka ba mahuhuli nila Tito at Tita? I'm sure they'll find out that you're not in your room later on" nag aalalang sabi saakin ng kaibigan ko.

Nginitian ko lang ito mula sa salamin. I want to go to that ball, even if it means I have to escape from this house.

"Bahala na, basta gusto kong umattend sa masquerade ball mamaya" sabi ko dito.

Pinag usapan pa namin ni Trisha ang plano namin para mamayang gabi, everything was already prepared, from my outfit to my escape plan.

I am Anastacia Guinevere Arnoult, a simple girl who wishes to have a simple and normal life. Unfortunately, I am not blessed to have one.

"See you later beh" paalam saakin ni Trisha.

Hinatid ko naman ito hanggang sa gate namin, nandoon na kasi ang sundo niya kaya naman kinailangan na niyang umalis.

Okay! now it's time to pack things up.

Bumalik na ako sa kwarto ko saka ko nilabas ang tote bag kung saan ko ilalagay ang mga gamit na kakailanganin ko mamaya, thinking about the ball excites me a lot. For sure ay mag eenjoy talaga ako doon mamaya and I can't wait to meet people in that event.

Habang busy ako sa pagpreprepare ay nakarinig ako ng katok sa pintuan ko. Agad ko namang itinago ang bag ko saka ako dali daling pumunta sa pintuan para pagbuksan kung sino man ang kumatok.

"Lady Guin, your parents have arrived and they are expecting to see you at the dining area now" sabi saakin ni butler Hans.

Kung pwede lang akong tumanggi ay gagawin ko na, kaso panigurado ay hindi ako titigilan ng mga magulang ko.

Napahinga na lang ako ng malalim saka ako lumabas ng kwarto ko at sumunod sa butler namin hanggang sa dining area. There I saw my parents and my three older brothers whose literally waiting for me.

"Finally bumaba na din ang paimportante" my mother said sarcastically.

Paimportante? Edi sana nauna na silang kumain! Tss!

"Welcome back mother" walang ganang bati ko na lamang dito saka ako naupo sa tabi ni Aiden, the third born son of my parents.

"You looked pale Guin, are you alright?" tanong ni Aiden ng makaupo ako. "Butler Hans, are you really taking care of my sister?" seryosong tanong nito kay Butler Hans na nakatayo lang sa isang tabi.

Hinawakan ko naman ang kamay ni Aiden saka ko ito sinenyasan na wag pagalitan si Butler Hans sa harap nila mom and dad. I know how much my parents value our butler, mas itinuturing pa nga nila itong kapamilya kaysa saakin.

Sad but true.

"Aiden, your etiquette" pigil ang inis na sabi ni mom dito, matapos non ay pinasadahan naman niya ako ng masamang tingin tila sinisisi sa inasal ng kapatid ko.

"I'm okay Aiden, thanks for your concern" nginitian ko na lamang ito.

Wala naman na itong nagawa kundi tahimik na kumain na lamang.

"Adriel, how was the business meeting with the Quinns?" Dad asked his first born.

I know where this family conversation is leading us, pakiramdam ko tuloy ay nawalan na ako ng ganang kumain.

Can I have this danceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon