Can I have this dance

CHAPTER 16

I WOKE UP due to the sound of monitors and voices around me. Nahihilo pa din ako at alam ko kung nasaan ako ngayon base na din sa amoy na naaamoy ko ngayon.

It's the familiar scent of a hospital, the hospital smells of antiseptics, and a faint mix of medicinal odors.

It's been more than a year since the last time I was rushed here, and now I can clearly remember the reason why I am here in this place again.

"Guin?" rinig kong boses ni Aiden. "Trent she's awake!" tarantang sabi nito sa kaibigan.

"I know, now step aside so I can check her" sabi ni Dr. Trent.

Naramdaman ko namang may lumapit saakin saka chineck ang swero ko at ako na din mismo.

"Guin, can you hear me?" tanong saakin ni Dr. Trent, tumango naman ako bilang pagsagot dahil ramdam kong nanunuyot ang lalamunan ko. "Do you need something?"

"W-water" paos na sabi ko.

Inalalayan naman ako ni Aiden na makaupo saka niya ako inabutan ng tubig. Napadako ang tingin ko sa may pintuan kung saan nakita kong nakasilip si Elieazer.

Hindi ba siya papasok dito?

"What are you feeling right now Guin?" Tanong saakin ni Dr.Trent "Do you still feel itchiness? dizziness?"

"I-I'm o-okay" paos ko pa ding sabi habang ang mga mata ko ay nakatutok pa din sa taong nasa labas ng hospital room ko ngayon.

Sinuri pa ako ni Dr. Trent saka siya nagbilin kay Aiden na babalik ulit ito mamaya para icheck ako.

I just experienced anaphylaxis wherein I had a severe, life threathening allergic reaction. Pakiramdam ko tuloy ay nahihiya ako kay Elieazer, pinilit ko kasing kumain ng seafood kahit na alam kong allergic ako doon.

"Guin" pagtawag saakin ni Aiden "What are you doing? Huh?" naghalo ang pag aalala at inis sa boses ni Aiden ngayon.

Hindi ko magawang titigan si Aiden ngayon, I felt ashamed of myself for doing something like this. Masyado akong nadala ng emosyon ko to the fact that I forgot this might kill me, real time.

"What if Elieazer wasn't able to bring you here immediately? Huh?! Ano ba iniisip mo Guin?" dagdag sermon saakin ni Aiden.

Hindi ko magawang sagutin si Aiden, hindi dahil namamaos ako, kundi wala akong maisagot dito.

"Leave us" parang nagtaasan ang balahibo ko sa katawan ng marinig ko ang boses ni Elieazer. The way he speaks right now is different, para akong natakot bigla.

Mas lalo ko namang isiniksik ang sarili ko sa higaan ko kahit alam kong wala na akong pagsisisiksikan. I don't know what might happen but I'm scared.

"Fine." sabi ni Aiden saka siya lumapit saakin at hinalikan ako sa ulo "Mag uusap pa tayo mamaya" dagdag pa nito saka niya kami tuluyang iniwan ni Elieazer dito sa loob ng kwarto.

Hindi ko ginawaran ng tingin si Elieazer, nakayuko ako habang nakatingin sa kumot na bumabalot saakin ngayon. Hindi ko din naman alam ang sasabihin ko sakanya, It's just that I felt ashamed and embarrased at the same time.

"Look at me" He said, still, with his icy tone that sent goosebumps to my whole system few seconds ago.

Mas lalo akong yumuko, I cannot even look him in the eyes.

"I said look at me, I don't have the patience Guinevere" muli nitong sambit.

"W-what do you want to say Elieazer?" kahit namamaos ay nagawa ko itong sagutin ngunit hindi ko pa din siya tinititigan. "I know you're mad, pero pwede bang pag nakauwi na lang tayo saka mo ako pagalitan?" pahina ng pahina kong sabi dito.